Chętnie zagrałabym małą rolę, ale bardzo istotną dla całej sztuki. Najlepiej, aby to była współczesna komedia z wątkiem sensacyjnym. Akcja w większości rozgrywałaby się w bibliotece, ale nie takiej jak w powieści Haliny Popławskiej "Cień dłuższego ramienia" czy bardziej znanej "Cień wiatru” Carolsa Ruiza Zafona. To byłaby współczesna, super biblioteka a może nawet arteka, nie cmentarz zapomnianych książek. Dziennikarz szuka materiałów do rozwiązania tajemniczej sprawy i choć wydaje mu się, że pozjadał wszystkie rozumy, szybko orientuje się, że bez pomocy sprytnej bibliotekarki nie znajdzie potrzebnych informacji. Tą bibliotekarką byłabym oczywiście ja. Może jakieś sceny w pubie gdzie można potańczyć i okazuje się, że bibliotekarka nie tylko orientuje się w zasobach książkowych, bazach elektronicznych ale super tańczy. Gangsterzy, którzy mają zlecenie i depczą po piętach dziennikarzowi … i tak można snuć wątek sensacyjny...

Chętnie zagrałabym małą rolę, ale bardzo istotną dla całej sztuki. Najlepiej, aby to była współczesna komedia z wątkiem sensacyjnym. Akcja w większości rozgrywałaby się w bibliotece, ale nie takiej jak w powieści Haliny Popławskiej "Cień dłuższego ramienia" czy bardziej znanej "Cień wiatru” Carolsa Ruiza Zafona. To byłaby współczesna, super biblioteka a może nawet arteka,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Chciałabym zagrać Administratora Usula, Panią Moderator MISS_JAKOP i Panią Moderator Monikę Adamczyk w jednej osobie, w sztuce pod tytułem: Jak okiełznać użytkowników serwisu Lubimy Czytać, i nie podciąć sobie żył kalwarianką. To byłby hit, tak myślę. Nie?
No to może jednak nie... Przecież ja nie cierpię romansideł... co ja tu robię...

P.S. Nie, nie wiem co to jest kalwarianka, miało być klawiaturą, ale zabrzmiało tak dziwnie i absurdalnie, że zostawiam. Jeśli wygram cześć książki proszę wyrwać i przesłać autorowi korektora.

Pozdrawiam serdecznie i kłaniam się.

Chciałabym zagrać Administratora Usula, Panią Moderator MISS_JAKOP i Panią Moderator Monikę Adamczyk w jednej osobie, w sztuce pod tytułem: Jak okiełznać użytkowników serwisu Lubimy Czytać, i nie podciąć sobie żył kalwarianką. To byłby hit, tak myślę. Nie?
No to może jednak nie... Przecież ja nie cierpię romansideł... co ja tu robię...

P.S. Nie, nie wiem co to jest...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jeśli grać, to oczywiście takie role, które widz zapamięta na długo. Myślę, że idealną rolą dla mnie byłaby rola osoby, którą lekarz skazuje na wózek inwalidzki. Młody chłopak słysząc taką diagnozę załamuje się i ukojenie odnajduje w alkoholu. Za sprawą kilku osób, oraz splotu pewnych wydarzeń, zamiast popłynąć wraz ze strumieniem wódki, bohater zaczyna płynąć pod prąd. Żaglem i motorem napędowym staje się dla niego sport. Godzinami ciężkich treningów, litrami wylanego potu, każdą toną przerzuconego żelastwa i każdym przebytym kilometrem gra na nosie temu, kto dawno uznał go za przegranego.
Motywująca opowieść o tym, że nikt nie rodzi się przegranym i tylko od nas samych zależy jakie życie będziemy wieść.

Jeśli grać, to oczywiście takie role, które widz zapamięta na długo. Myślę, że idealną rolą dla mnie byłaby rola osoby, którą lekarz skazuje na wózek inwalidzki. Młody chłopak słysząc taką diagnozę załamuje się i ukojenie odnajduje w alkoholu. Za sprawą kilku osób, oraz splotu pewnych wydarzeń, zamiast popłynąć wraz ze strumieniem wódki, bohater zaczyna płynąć pod prąd....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Fantastyczne pytanie konkursowe bo tak się składa, że jestem urodzoną aktorką. Niewątpliwie mam do tego talent co mogą potwierdzić osoby w moim otoczeniu gdyż samą mimiką potrafię przekazać więcej i dosadniej. Potrafię też wymyślić historie w które sama wierze że są prawdziwe! Jako dziecko aktywnie uczestniczyłam w przedstawieniach teatralnych jak i konkursach recytatorskich jakie tylko były w moim zasięgu. Połączenie talentu i pasji. Z czasem moja inna pasja jaką jest czytanie pozwoliło mi odkryć postaci, które niekoniecznie wzbudzają sympatię czytelników. Oszalałabym ze szczęścia gdyby przyszło mi zagrać PANIĄ DULSKĄ! Jakież to wyzwanie, jakież pokłady ekspresji! Konwenanse, mezalianse, dramaty! Więc moja odpowiedź na pytanie jest nieoczywista. Ze wszystkich ról jakie bym mogła stworzyć wybrałabym tę, która już istnieje ALE! w nowej sytuacji. Wydarzenia przybrałyby taką
formę,
tempo,
skale,
że Dulska by rwała na żywo włosy z głowy, a widzowie mieli stan przedzawałowy. Aż mi serce mocniej zabiło!

Fantastyczne pytanie konkursowe bo tak się składa, że jestem urodzoną aktorką. Niewątpliwie mam do tego talent co mogą potwierdzić osoby w moim otoczeniu gdyż samą mimiką potrafię przekazać więcej i dosadniej. Potrafię też wymyślić historie w które sama wierze że są prawdziwe! Jako dziecko aktywnie uczestniczyłam w przedstawieniach teatralnych jak i konkursach...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jako dziecko brałam udział we wszystkich szkolnych przedstawieniach, ponieważ jak każda mała dziewczynka planowałam w przyszłości zostać aktorką. Z czasem kierunek mojego rozwoju uległ drastycznej zmianie, jednak miłość do sztuki pozostała.
Gdybym chodź jeden raz mogła stanąć na deskach prawdziwego teatru chciałabym zagrać całkowicie negatywną postać. Tak! Po odsłonięciu kurtyny przez cały spektakl knułabym przerażającą intrygę, która byłaby w stanie skłócić/zniszczyć głównych bohaterów. Przebieg akcji byłby w moich rękach, a widownia, dzięki moim fenomenalnym umiejętnościom aktorskim spędziłaby kilka godzin w całkowitym napięciu obawiając się o dalszy ciąg historii.

Jako dziecko brałam udział we wszystkich szkolnych przedstawieniach, ponieważ jak każda mała dziewczynka planowałam w przyszłości zostać aktorką. Z czasem kierunek mojego rozwoju uległ drastycznej zmianie, jednak miłość do sztuki pozostała.
Gdybym chodź jeden raz mogła stanąć na deskach prawdziwego teatru chciałabym zagrać całkowicie negatywną postać. Tak! Po odsłonięciu...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Gdybym miała możliwość zagrania w sztuce teatralnej, z pewnością wybrałabym rolę mieszkańca Shire z dzieł J.R.R.Tolkiena. Od lat fascynuje mnie wygląd oraz światopogląd hobbitów z tego terenu. Aby przedstawienie w pełni oddawało klimat tej części Śródziemia, scenografia choć trochę powinna przypominać wioskę niziołków z ekranizacji "Hobbita, czyli tam i z powrotem" czy "Władcy Pierścieni"- pełną kolorowych kwiatów, kipiących zielenią koron drzew czy falujących na wietrze traw oraz oczywiście zawierającą charakterystyczne norki budowane wewnątrz pagórków. Moje marzenia zostały spełnione, gdybym w tej sztuce teatralnej mogła wyruszyć w podróż równie znaczącą, jak wyprawa Bilba czy Froda. Jestem przekonana, że świetnie czułabym się w kolorowych ubraniach hobbitów oraz posiadając bujne,kręcone włosy i owłosione stopy o twardej podeszwie.

Gdybym miała możliwość zagrania w sztuce teatralnej, z pewnością wybrałabym rolę mieszkańca Shire z dzieł J.R.R.Tolkiena. Od lat fascynuje mnie wygląd oraz światopogląd hobbitów z tego terenu. Aby przedstawienie w pełni oddawało klimat tej części Śródziemia, scenografia choć trochę powinna przypominać wioskę niziołków z ekranizacji "Hobbita, czyli tam i z powrotem" czy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jedno z prawdopodobnie najczęstszych pytań zadawanym młodziakom jest właśnie słynne: ,,Kim chciałbyś zostać w przyszłości?’’. Kto, jak kto, ale ja do swojego sukcesu, czyli skończenia studiów i pracy na wielkim ekranie ciężko dążyłam od dziecka i tak podtrzymuję po dziś dzień. Najśmieszniejsze w tym to, że zawsze do głowy przychodzi myśl o stworzeniu postaci idealnej, ale chyba jednak nie oto przede wszystkim w aktorstwie chodzi. Im więcej starań, emocji i pracy w nią poświęcę oznacza poprawne wykonanie zadania. Rolą, która stałaby się dla mnie przełomem, byłaby kobieta: silna, podbudowana i pewna swego, jednak prawie z dnia na dzień, powoli tracąca cały życiowy dorobek. Samotna, ale pełna zemsty i prawdy o tym, co się wydarzyło, by sprawić całkowite zawalenie jej bycia. Pokonywanie przeszkód, zdrowego, czy chorego jest jedną z najczęstszych i najcięższych potyczek, bez której nie docenialibyśmy, tego co mamy. Żadna rola w komedii romantycznej nie ukaże nam realnego życia. A ja chciałabym, aby kiedyś świat pamiętał mnie jako kogoś, kto boleśnie, ale przede wszystkim prawdziwie i po mistrzowsku pokazał jego współczesne problemy.

Jedno z prawdopodobnie najczęstszych pytań zadawanym młodziakom jest właśnie słynne: ,,Kim chciałbyś zostać w przyszłości?’’. Kto, jak kto, ale ja do swojego sukcesu, czyli skończenia studiów i pracy na wielkim ekranie ciężko dążyłam od dziecka i tak podtrzymuję po dziś dzień. Najśmieszniejsze w tym to, że zawsze do głowy przychodzi myśl o stworzeniu postaci idealnej, ale...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jeżeli ktoś napisałby specjalnie dla mnie rolę, chciałabym żeby to była jedna z mniejszych ról w całym spektaklu. Myślę, że prawdziwy kunszt polega na tym, żeby zaistnieć dzięki czemuś co z pozoru wydaje się małe i niepozorne.
Przemyślałabym bardzo dokładnie swój występ, tak aby był on perfekcyjny a jednocześnie zagrany w sposób zaskakujący dla widza. Chciałabym stworzyć wielką kreację z wydawałoby się skromnej roli. Znane są przykłady wielkich aktorów, którzy zaczynali jako mistrzowie drugiego planu, ale to na pierwszym planie nie mieli sobie równych.

Jeżeli ktoś napisałby specjalnie dla mnie rolę, chciałabym żeby to była jedna z mniejszych ról w całym spektaklu. Myślę, że prawdziwy kunszt polega na tym, żeby zaistnieć dzięki czemuś co z pozoru wydaje się małe i niepozorne.
Przemyślałabym bardzo dokładnie swój występ, tak aby był on perfekcyjny a jednocześnie zagrany w sposób zaskakujący dla widza. Chciałabym stworzyć...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jestem fanką kryminałów, więc chciałabym zagrać w sztuce kryminalnej. Zawsze marzyłam mi się współpraca z Herkulesem Poirot i jego „szarymi komórkami”;) Jednak nie chciałabym być jego pomocnikiem, tylko postacią, która pojawia się zawsze tam, gdzie czai się zbrodnia. Zachowanie mojej postaci byłoby pełne niedomówień, które wprowadzałyby zamieszanie do śledztwa i nowe tropy. Byłabym rudowłosą kobietą z burzą loków na głowie, bardzo tajemniczą – także widz do końca spektaklu nie wiedziałby w czyjej gram drużynie – dobra czy zła.

Jestem fanką kryminałów, więc chciałabym zagrać w sztuce kryminalnej. Zawsze marzyłam mi się współpraca z Herkulesem Poirot i jego „szarymi komórkami”;) Jednak nie chciałabym być jego pomocnikiem, tylko postacią, która pojawia się zawsze tam, gdzie czai się zbrodnia. Zachowanie mojej postaci byłoby pełne niedomówień, które wprowadzałyby zamieszanie do śledztwa i nowe tropy....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Musical przepełniony fantazyjnymi kreacjami, układami tanecznymi oraz humorem ze szkolnych zeszytów. Uwielbiam tańczyć i oglądam Eurowizję, dlatego piosenki byłyby śpiewane w 24 językach, a w niektórych tanecznych sekwencjach przewijaliby się znani super bohaterowie (może prowadziliby wykłady na temat różnych kultur, zabytków i dzieł sztuki? Oczywiście w rytm muzyki). Na pewno spektakl nawiązywałby do recyklingu, literatury i może także sportu (zależy jak długi mógłby być spektakl). Tak zwane LECE = lekko, edukacyjnie, ciekawie, energicznie!

Musical przepełniony fantazyjnymi kreacjami, układami tanecznymi oraz humorem ze szkolnych zeszytów. Uwielbiam tańczyć i oglądam Eurowizję, dlatego piosenki byłyby śpiewane w 24 językach, a w niektórych tanecznych sekwencjach przewijaliby się znani super bohaterowie (może prowadziliby wykłady na temat różnych kultur, zabytków i dzieł sztuki? Oczywiście w rytm muzyki). Na...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej