Pamiętam doskonale srogą zimę w 2008 roku.Pamiętam jak mój tata pożyczył mi auto mówiąc przy tym " wróć za dnia bo nocą rzadko odśnieżają drogi, żebyś nigdzie nie utkwila".Hehe ja - pomyślałam przecież mam prawo jazdy juz dwa lata.Jak zwykle zasiedzialam się u znajomych...godzina 3 w nocy...tato przyszłam sms mam nadzieję że została na noc lecz ja byłam w drodze do domu a przede mną Zaspa stulecia. ...do tej pory pamiętam jak tato musial z sąsiadem i łopata ratować swą córkę. ..

Pamiętam doskonale srogą zimę w 2008 roku.Pamiętam jak mój tata pożyczył mi auto mówiąc przy tym " wróć za dnia bo nocą rzadko odśnieżają drogi, żebyś nigdzie nie utkwila".Hehe ja - pomyślałam przecież mam prawo jazdy juz dwa lata.Jak zwykle zasiedzialam się u znajomych...godzina 3 w nocy...tato przyszłam sms mam nadzieję że została na noc lecz ja byłam w drodze do domu a...

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Anita
magda332241
boskabulka
panna-anna
karolina27

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Anita
magda332241
boskabulka
panna-anna
karolina27

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Oj tyle razy było co mama mi coś radziła a ja jej nie słuchałam, naprawdę powinnam uczyc się na błędach. Od rady żebym ubrała się cieplej bo jest zimno do poważniejszych, jak mam się zachować w określonej sytuacji gdzie oczywiście nie posłuchałam bo wydawało mi się że wiem lepiej co mam robić i mówić i potem okazywało się że źle na tym wyszłam. Jednak warto czasem posłuchać się starszych i bardziej doświadczonych, nie uważać że wie się najlepiej.

Oj tyle razy było co mama mi coś radziła a ja jej nie słuchałam, naprawdę powinnam uczyc się na błędach. Od rady żebym ubrała się cieplej bo jest zimno do poważniejszych, jak mam się zachować w określonej sytuacji gdzie oczywiście nie posłuchałam bo wydawało mi się że wiem lepiej co mam robić i mówić i potem okazywało się że źle na tym wyszłam. Jednak warto czasem posłuchać...

Pamiętam dokładnie. Pierwsze zauroczenie, zakochanie, chłopak kilka lat starszy, z zamiłowaniem do alkoholu. Rodzice nie zabraniali, ponieważ postępowali mądrze, wiedzieli, że im bardziej będą zabraniać, tym bardziej przeciwny efekt to przyniesie. A więc, powiedzieli, co myślą, a raczej powtarzali na każdym kroku i czekali aż sama zmądrzeje. Zmądrzałam, jak się zaczęłam wstydzić i dotarło do mnie, że gdyby coś to człowiek ten zmarnuje mi życie. Ja ma teraz wspaniałą rodzinę a on jest wrakiem człowieka. Mieli rację!

Pamiętam dokładnie. Pierwsze zauroczenie, zakochanie, chłopak kilka lat starszy, z zamiłowaniem do alkoholu. Rodzice nie zabraniali, ponieważ postępowali mądrze, wiedzieli, że im bardziej będą zabraniać, tym bardziej przeciwny efekt to przyniesie. A więc, powiedzieli, co myślą, a raczej powtarzali na każdym kroku i czekali aż sama zmądrzeje. Zmądrzałam, jak się zaczęłam...

Moja babcia zawsze mi mówiła: "jeszcze się w życiu napracujesz, baw się póki jesteś młoda". Ja co prawda od zabaw nie stroniłam ale chciałam jak najszybciej zdobyć doświadczenie, "zaczepić się" w jakiejś pracy. Teraz, kiedy już muszę pracować żałuję, że ostatnich lat beztroski całkowicie nie poświęciłam na zabawę.
Studia + praca na etat + imprezy = zero snu
Teraz wiele bym oddała za możliwość spania do południa. Praca to tylko praca, żyję się raz! Miałaś rację babciu! :)

Moja babcia zawsze mi mówiła: "jeszcze się w życiu napracujesz, baw się póki jesteś młoda". Ja co prawda od zabaw nie stroniłam ale chciałam jak najszybciej zdobyć doświadczenie, "zaczepić się" w jakiejś pracy. Teraz, kiedy już muszę pracować żałuję, że ostatnich lat beztroski całkowicie nie poświęciłam na zabawę.
Studia + praca na etat + imprezy = zero snu
Teraz wiele bym...

Będzie to krótka historia z morałem, który zdradzę Wam już na początku – rodzice wiedzą, co mówią. Nie robią nam na złość, troszczą się o nas, bo nas kochają. Poza tym oni już tam byli, wszystko widzieli, popełnili te same błędy...

Moi rodzice bardzo długo palili, w końcu jednak postanowili rzucić. Podzielili się wtedy ze mną własnymi doświadczeniami – papierosy są beznadziejne. Powodują choroby i pomniejsze zdrowotne problemy, niszczą naszą młodość i urodę, kosztują sporo pieniędzy i strasznie trudno się z nimi rozstać. Powiedzieli mi wprost, żebym nigdy nie zaczynała. Naturalnie wiedziałam lepiej. Paliłam przez lata, udało mi się rzucić półtorej roku temu. Było ciężko, ale zaczęłam już mieć z ich powodu poważne problemy (choroby tarczycy i tytoń nie idą w parze). Kosztowało mnie to sporo wysiłku, o małym majątku nie wspominając. Teraz myślę, ile książek mogłabym mieć za pieniądze, które "puściłam z dymem". A przecież widziałam, jak z tym samym zmagali się oni. Wystarczyło słuchać.

Będzie to krótka historia z morałem, który zdradzę Wam już na początku – rodzice wiedzą, co mówią. Nie robią nam na złość, troszczą się o nas, bo nas kochają. Poza tym oni już tam byli, wszystko widzieli, popełnili te same błędy...

Moi rodzice bardzo długo palili, w końcu jednak postanowili rzucić. Podzielili się wtedy ze mną własnymi doświadczeniami – papierosy są...

To była komunia mojej siostry. Rozdmuchana impreza rodzinna, został zaproszony fotograf. Taka teraz moda, że trzeba wszystko dokumentować dużą ilością dobrej jakości zdjęć.
Z początku przewracałam oczami ale przyszło co do czego to zaczęłam przebierać w ciuchach jak opętana. Wybrałam prześliczną ale cienką i dość krótką sukienkę. Mama uprzedzała mnie, że jest chłodno, duża wilgoć i w kościele na pewno przemarznę ale nie słuchałam. Przecież przyjęcie miało się odbyć na sali i to tam zostanie zrobiona większość zdjęć. Chciałam dobrze wypaść.
No i przejechałam się. Przez cały czas spędzony w kościele trzęsłam się z zimna i nie mogłam skupić na tym co się działo. Po mszy robiliśmy zdjęcia rodzinne. Wszyscy wyglądali ślicznie w swoich grubych ubraniach, tylko nie ja. Usta miałam posiniałe z zimna, nos czerwony. W lokalu nie było lepiej, bo byłam przemarznięta, przygarbiona i cały czas kichałam. Mama miała rację.

To była komunia mojej siostry. Rozdmuchana impreza rodzinna, został zaproszony fotograf. Taka teraz moda, że trzeba wszystko dokumentować dużą ilością dobrej jakości zdjęć.
Z początku przewracałam oczami ale przyszło co do czego to zaczęłam przebierać w ciuchach jak opętana. Wybrałam prześliczną ale cienką i dość krótką sukienkę. Mama uprzedzała mnie, że jest chłodno, duża...

"- Nie popijaj czereśni wodą, bo się pochorujesz!"
Muszę przyznać - to prawda... ;-)

"- Nie popijaj czereśni wodą, bo się pochorujesz!"
Muszę przyznać - to prawda... ;-)

To były czasy, gdy jeszcze byłam nastolatką. Podczas jednej z imprez poznałam Marlenę, dziewczynę starszą ode mnie o 2 lata. Strasznie mi imponowała, bo miała dużo znajomych, była pewna siebie, wygadana. Chciałabym być taka jak ona. Rodzice ostrzegali mnie przed nią, że to nie koleżanka dla mnie, że podobno obraca się w złym towarzystwie. Ja jednak byłam nieugięta. Gdy zaproponowała mi wyjazd na biwak z jej paczką znajomych byłam wniebowzięta. I choć rodzice prosili, żebym z nią nie jechała, ja jednak nie dałam się przekonać. Chyba pierwszy raz tak ostro pokłóciłam się z nimi. Dopiero potem z perspektywy czasu zauważyłam, że od kiedy ją poznałam, cały czas miałam do rodziców o coś pretensje. Na biwaku standardowo było ognisko, papierosy, alkohol. To jeszcze nie było najgorsze. Jednak, gdy powiedziała, a wprost nakazała, że mam ukraść coś ze sklepu, by poczuć się dorosłą i pasować do jej paczki, miarka się przebrała. Nazwała mnie nudziarą oraz sztywniarą, dla której nie ma tutaj miejsca i wyśmiała mnie. Poczułam się okropnie, bo wydawało mi się, że mnie lubi. Wróciłam do domu, przeprosiłam rodziców i powiedziałam im, że mieli rację.

To były czasy, gdy jeszcze byłam nastolatką. Podczas jednej z imprez poznałam Marlenę, dziewczynę starszą ode mnie o 2 lata. Strasznie mi imponowała, bo miała dużo znajomych, była pewna siebie, wygadana. Chciałabym być taka jak ona. Rodzice ostrzegali mnie przed nią, że to nie koleżanka dla mnie, że podobno obraca się w złym towarzystwie. Ja jednak byłam nieugięta. Gdy...

Jako osiemnastolatka, byłam pewna, że wszystko mi wolno i wszystko wiem najlepiej. Każda rada czy dobre słowo rodziców, było przeze mnie odbierane jak atak. Gdy rodzice mówili A, ja musiałam powiedzieć B. Tak też było z tatuażem. Mama błagała mnie żebym tego nie robiła, a jeśli już muszę to maleńki w porządnym studiu. Wtedy ona pojedzie ze mną i pomoże mi wybrać mały, skromny i ładny wzór. Gdy to usłyszałam, w mojej głowie zapaliła się czerwona lampka - nie ma mowy bym posłuchała mamy. I tak też moje pierwsze dwa tatuaże zrobiłam jak to się potocznie mówi "u Heńka w piwnicy." Kolega zrobił mi je w swoim domu i o efektach końcowych mówić chyba nie muszę. Wytatuowałam sobie wielkiego motyla na ramieniu (który wyglądał jak jakaś okropna, rozmazana na ciele ćma). Na plecach wytatuowałam sobie kości do gry, z angielskim napisem (który zresztą został wytatuowany początkowo z błędem). Istny koszmar! Miesiące mijały, a ja z coraz większym wstrętem spoglądałam w lustro na swoje ciało. Wstydziłam się chodzić w koszulkach na ramiączkach ale jeszcze bardziej było mi wstyd przyznać się rodzicom, że mieli rację i, że potrzebuję ich pomocy by tego się pozbyć. Zamiast tego paradowałam po domu w topach, a gdy wychodziłam do ludzi, owijałam się swetrami i długimi bluzami. W końcu jednak, przemówił mi gdzieś w środku głos rozsądku i poprosiłam rodziców na rozmowę. Dopiero po 3 latach zmądrzałam na tyle, by przyznać się im do tego, że mieli rację, a ja zachowałam się jak nieodpowiedzialna gówniara. Zaraz po tym jak jednym tchem wyrzuciłam z siebie, że przepraszam, bo to ja się myliłam i popełniłam błąd, tata usiadł ze mną przed komputerem, razem wybraliśmy studio tatuażu, w którym rodziciele opłacili mi zakrycie starych bazgrołów na moim ciele. Czemu nie mogłam od razu ich posłuchać? A no może dlatego by nauczyć się na swoich błędach i dojść do tego, że rodzice mnie kochają i nigdy nie chcieliby dla mnie niczego złego. Rodzice zawsze patrzą na dobro swoich dzieci i starają się dawać im najlepsze z możliwych rad i drogowskazów życiowych.

Jako osiemnastolatka, byłam pewna, że wszystko mi wolno i wszystko wiem najlepiej. Każda rada czy dobre słowo rodziców, było przeze mnie odbierane jak atak. Gdy rodzice mówili A, ja musiałam powiedzieć B. Tak też było z tatuażem. Mama błagała mnie żebym tego nie robiła, a jeśli już muszę to maleńki w porządnym studiu. Wtedy ona pojedzie ze mną i pomoże mi wybrać mały,...