Rzeczpospolita babska rządzi! Większość członków naszej rodziny to kobiety. Osobnicy płci męskiej z bliższej rodziny najczęściej już umarli. Panuje przekonanie, że to kobiety w naszej rodzinie pragnęły oddania aż po grób oraz wiecznej miłości i tak się stało. Faktem jest, że gdy spotykamy się na jakieś rodzinnej uroczystości jest babcia (wdowa), mama i ciocia (obydwie wdowy), kuzynka (singielka), siostra babci (wdowa) i jej córka (rozwiedziona). Jest tylko kuzyn, ale został księdzem, więc raczej się nie liczy. Kobiety w naszej rodzinie rządzą od pokoleń i trzymają władzę!

Rzeczpospolita babska rządzi! Większość członków naszej rodziny to kobiety. Osobnicy płci męskiej z bliższej rodziny najczęściej już umarli. Panuje przekonanie, że to kobiety w naszej rodzinie pragnęły oddania aż po grób oraz wiecznej miłości i tak się stało. Faktem jest, że gdy spotykamy się na jakieś rodzinnej uroczystości jest babcia (wdowa), mama i ciocia (obydwie...

,,Kobiety łączące zerwane więzi"

Dlaczego akurat taki tytuł? Ponieważ zawsze w mojej rodzinie to właśnie kobiety były swego rodzaju spoiwem łączącym więzi, które jak wynika z tytułu swego czasu zostały zerwane.

Zacznijmy od końca:

Ostatni człon, czyli ,,zerwane więzi" nawiązywałby to kluczowego okresu dla mojej rodziny - mowa tu o II wojnie światowej. Wtedy to mój dziadek i jego rodzeństwo po tragicznej śmierci ojca zostali zesłani do różnych sierocińców.

Natomiast pierwszy człon tytułu podkreślałby rolę kobiet w historii mojej rodziny. To właśnie one były i są odpowiedzialne za pielęgnowanie naszych relacji. Przytoczę tu dwa przykłady.
Otóż po wojnie to właśnie kobieta (najmłodsza siostra dziadka) podjęła próbę odszukania rodzeństwa. Zakończyła się ona sukcesem. Ciotka utrzymywała kontakt ze wszystkimi. Na każde święte wysyłała nam kartki świątecznie. Śląc życzenia pamiętała nie tylko o swoich braciach i siostrach, ale także o ich dzieciach, wnukach a nawet prawnukach.
Natomiast moja kuzynka (rówieśnica) doprowadziła do poznania się naszego najmłodszego pokolenia. Przy pomocy rodziców, dziadków i oczywiście portali społecznościowych dotarła do nas wszystkich. Niedawno wychodziła za mąż, każdy z nas został zaproszony na uroczystość. Ku mojemu zdziwieniu dopisała większość. To właśnie tam spotkaliśmy się po raz pierwszy.

Próbując streścić losy mojej rodziny pierwsze co przychodzi mi na myśl to rozłąka, kolejne skojarzenie to dominująca rola kobiet w łączeniu zerwanych więzi.

,,Kobiety łączące zerwane więzi"

Dlaczego akurat taki tytuł? Ponieważ zawsze w mojej rodzinie to właśnie kobiety były swego rodzaju spoiwem łączącym więzi, które jak wynika z tytułu swego czasu zostały zerwane.

Zacznijmy od końca:

Ostatni człon, czyli ,,zerwane więzi" nawiązywałby to kluczowego okresu dla mojej rodziny - mowa tu o II wojnie światowej. Wtedy to mój...

"Wspólna samotność"
W mojej rodzinie każdy ma w sobie jakiś taki defekt emocjonalny, który polega na tym, że nie potrafi stworzyć z drugą osobą bliskiej relacji, przez co kończy samotnie. Jako stary kawaler, zapijający smutki w alkoholu albo rozwódka, z którą mąż nie potrafił wytrzymać i zostawił tylko dzieci. Nawet wszystkie te dalekie ciocie i wujki, z pozoru żyjący w szczęśliwych, długoletnich małżeństwach, tak naprawdę od środka zżerani są samotnością, bo wiedzą doskonale, że ich małżeństwo to tylko iluzja; przykrywka dla tego, by nie być osądzanym przez innych jako żałosny samotnik, którego nikt nie chciał.
Na głos nikt o tym nie mówi, ale każdy chyba widzi, że nad naszym rodem ciąży jakaś przebrzydła klątwa i nikt nie potrafi jej złamać, być może dlatego, że kolejne potomstwa poczęte są z niemiłości swoich rodziców, dlatego same nie potrafią kochać i plączą się na tym świecie smutne, desperacko szukając szczęścia, ale i tak kończąc samotnie.
Cóż, przynajmniej jesteśmy rodziną i trzymamy się razem. Zawsze to jakoś raźniej być samotnym z kimś, jakkolwiek paradoksalnie to nie brzmi.

"Wspólna samotność"
W mojej rodzinie każdy ma w sobie jakiś taki defekt emocjonalny, który polega na tym, że nie potrafi stworzyć z drugą osobą bliskiej relacji, przez co kończy samotnie. Jako stary kawaler, zapijający smutki w alkoholu albo rozwódka, z którą mąż nie potrafił wytrzymać i zostawił tylko dzieci. Nawet wszystkie te dalekie ciocie i wujki, z pozoru żyjący w ...

Zegar niezapominajek
Moji rodzice, brat pamiętają że rodzina jest najważniejsza, wspieramy się mimo wszystko.Każdy dzień jest jak z bajki mimo że nie jedziemy na wakacje ani na zakupy tylko że spędzamy ten czas razem. Ciesze się że mam taką rodzinę i nie muszę liczyć każdej minuty bo rodzice chętnie chcą z nami dzielić to cenne życie.Czas leci pamiętamy o naszych przodkach, mimo że niemieliśmy okazji ich poznać to z pokolenia na pokolenie opowiadali o tych wspaniałych ludziach. Mam nadzieję że tak będzie już zawsze...

Zegar niezapominajek
Moji rodzice, brat pamiętają że rodzina jest najważniejsza, wspieramy się mimo wszystko.Każdy dzień jest jak z bajki mimo że nie jedziemy na wakacje ani na zakupy tylko że spędzamy ten czas razem. Ciesze się że mam taką rodzinę i nie muszę liczyć każdej minuty bo rodzice chętnie chcą z nami dzielić to cenne życie.Czas leci pamiętamy o naszych przodkach,...

"Igrając z ogniem na 4 strony świata" Moja rodzina od zarania dziejów poszukuje własnej tożsamości, przygód. Ma ciekawe zainteresowania. Wielu moich przodków wyjechało za granicę i tam też odnalazło swoje pasje i osiadło na stałe. Są też i tacy, którzy prowadzą koczowniczy tryb życia, nie mogąc znaleźć tego czego szukają. Dlaczego igrając z ogniem?. Dlatego, że ich przygody bywały czasem niebezpieczne, wykazywały wysoki poziom adrenaliny. Moja rodzina jest na tyle ciekawa, że można o niej napisać książkę. Ja też mam ten gen niepokorności, szukania czegoś nowego, fascynującego. Taka jestem ja i moja rodzina.

"Igrając z ogniem na 4 strony świata" Moja rodzina od zarania dziejów poszukuje własnej tożsamości, przygód. Ma ciekawe zainteresowania. Wielu moich przodków wyjechało za granicę i tam też odnalazło swoje pasje i osiadło na stałe. Są też i tacy, którzy prowadzą koczowniczy tryb życia, nie mogąc znaleźć tego czego szukają. Dlaczego igrając z ogniem?. Dlatego, że ich przygody...

" Zaklęci w łanach pszenicy". Pochodze z rodziny od dziada pradziada mieszkajacej na wsi. Ale niech zdziwią się Ci, którzy uważają, że wieś to brzydki zapach, błoto i brud. To piękne lato, cieżka praca, nietuzinkowi ludzie i świat, gdzie wszystko wydaje się prostsze, łatwiejsze i o wiele bardziej spokojniejsze niż w mieście. To świat magii, która najpiękniej wygląda gdy patrzysz na zachód słońca siedząc przed domem i patrzysz na łany pszenicy.

" Zaklęci w łanach pszenicy". Pochodze z rodziny od dziada pradziada mieszkajacej na wsi. Ale niech zdziwią się Ci, którzy uważają, że wieś to brzydki zapach, błoto i brud. To piękne lato, cieżka praca, nietuzinkowi ludzie i świat, gdzie wszystko wydaje się prostsze, łatwiejsze i o wiele bardziej spokojniejsze niż w mieście. To świat magii, która najpiękniej wygląda gdy...

"Świry do kwadratu"

Dlaczego tak,bo jesteśmy totalnie szaleni każdy z osobna i wszyscy razem.
Parę słów o mojej rodzinie:
•dziadek-uparty jak osioł
•babcia-miłośniczka roślin i zwierząt
•mama-lubi mieć władze nad wszystkim
•tata-pracoholik,ale robi to dla rodziny
•ja-rozsądna,ale przy rodzinie i przyjacielscy szalona
•Iza-głowa pełna pomysłów:żartów kawałów i przysłów, które bawią do łez
•Milka-najmłodsza z rodziny, tworząca wspaniałą kropkę nad i całej rodziny.
Tworzymy zgrany zespół i kochamy wygłupy pomimo różnego wieku i poglądów,a także rozwoju technologii. Ponadto wszyscy kochamy matematykę.

"Świry do kwadratu"

Dlaczego tak,bo jesteśmy totalnie szaleni każdy z osobna i wszyscy razem.
Parę słów o mojej rodzinie:
•dziadek-uparty jak osioł
•babcia-miłośniczka roślin i zwierząt
•mama-lubi mieć władze nad wszystkim
•tata-pracoholik,ale robi to dla rodziny
•ja-rozsądna,ale przy rodzinie i przyjacielscy szalona
•Iza-głowa pełna pomysłów:żartów kawałów i przysłów,...

"Wyprawa rano po bułki do sklepu"

Przez większość życia moja rodzina wydawała się kompletnie nudna. Jak poranny zakup pieczywa. Nic ciekawego, żadnych skandali, żadnych wybitnych osiągnięć. No nic. Rok rocznie to samo, czas upływał powoli, urodziny, śluby, dzieci, komunie. Nawet nogę łamał ktoś może raz na dekadę.

Nie miałem i nie mam do opowiedzenia ciekawych historii związanych z rodziną. Ale im jestem starszy, tym bardziej do mnie dociera, jakie to szczęście. Bo choć to zupełnie zwykła rodzina, to w dzisiejszym burzliwym świecie okazuje się niezwykła w swojej zwykłości. Normalna. Spokojna.

Cieszę się, że mam taką rodzinę. Że nie muszę się jej wstydzić, zamartwiać czy bać. Długo mi zajęło dojście do tego przekonania, więc może tytuł powinien brzmieć "Długa wyprawa rano po bułki do sklepu"? W każdym razie takie świeże bułki na śniadanie to przecież kapitalna sprawa ;)

"Wyprawa rano po bułki do sklepu"

Przez większość życia moja rodzina wydawała się kompletnie nudna. Jak poranny zakup pieczywa. Nic ciekawego, żadnych skandali, żadnych wybitnych osiągnięć. No nic. Rok rocznie to samo, czas upływał powoli, urodziny, śluby, dzieci, komunie. Nawet nogę łamał ktoś może raz na dekadę.

Nie miałem i nie mam do opowiedzenia ciekawych historii...

"Jak to, do diabła, możliwe???". Jestem wynikiem miliona przypadków. To prawie niemożliwe, że udało się zebrać we mnie te wszystkie geny...
Mój dziadek jest góralem i do dziś nie wiem, jak to się stało, że ożenił się z moją babcią, która pochodzi z Mazur. Podobnie zagadkowy jest dla mnie związek mojej drugiej babci, urodzonej na lubelszczyźnie, z dziadkiem, który mieszkał w Zielonej Górze. Prawdopodobnie, gdybym dokładnie zbadała ich losy, mogłabym napisać fantastyczną sagę rodzinną!

"Jak to, do diabła, możliwe???". Jestem wynikiem miliona przypadków. To prawie niemożliwe, że udało się zebrać we mnie te wszystkie geny...
Mój dziadek jest góralem i do dziś nie wiem, jak to się stało, że ożenił się z moją babcią, która pochodzi z Mazur. Podobnie zagadkowy jest dla mnie związek mojej drugiej babci, urodzonej na lubelszczyźnie, z dziadkiem, który mieszkał w...

„Nienawiść, gniew i łzy” – taki tytuł mogłaby nosić saga o mojej rodzinie. Jej członkowie nieodmiennie są ze sobą skonfliktowani, panuje między nimi obopólna zawiść, jeden na drugiego narzeka i plotkuje, wciąż walczą między sobą o podział dóbr, spadków i pieniędzy. W związku z tym moje więzy rodzinne nie są specjalnie mocne, wszyscy raczej trzymają się w małym grupkach, połączeni w ciche „sojusze”, nastawieni przeciwko pozostałym. Ja sama nie utrzymuję kontaktu z nikim i zdecydowanie uważam to za plus, bo dorastanie w atmosferze niewypowiedzianego żalu, ukrywanej złości i fałszywych uśmiechów nie było niczym przyjemnym.

„Nienawiść, gniew i łzy” – taki tytuł mogłaby nosić saga o mojej rodzinie. Jej członkowie nieodmiennie są ze sobą skonfliktowani, panuje między nimi obopólna zawiść, jeden na drugiego narzeka i plotkuje, wciąż walczą między sobą o podział dóbr, spadków i pieniędzy. W związku z tym moje więzy rodzinne nie są specjalnie mocne, wszyscy raczej trzymają się w małym grupkach,...