Pewnego razu odpowiedziałam dalszej znajomej na, wydawałoby się, niewinne pytanie - "Jak miał na imię Twój pierwszy pies?". Niestety nie skojarzyłam, że to było moje pytanie pomocnicze odzyskiwania hasła do poczty internetowej. Dzięki temu znajoma ta mogła włamać mi się na wszystkie portale społecznościowe. Pisała w moim imieniu do różnych ludzi. To nie była miła sytuacja...

Pewnego razu odpowiedziałam dalszej znajomej na, wydawałoby się, niewinne pytanie - "Jak miał na imię Twój pierwszy pies?". Niestety nie skojarzyłam, że to było moje pytanie pomocnicze odzyskiwania hasła do poczty internetowej. Dzięki temu znajoma ta mogła włamać mi się na wszystkie portale społecznościowe. Pisała w moim imieniu do różnych ludzi. To nie była miła...

Zdradziłam swój sposób myślenia o jednym wykładowcy. Niby nic nadzwyczajnego gdyby nie to, że stał za mną ;)

Zdradziłam swój sposób myślenia o jednym wykładowcy. Niby nic nadzwyczajnego gdyby nie to, że stał za mną ;)

Dość często się zdarza, że wydzwaniają do mnie dziwne numery. Po odebraniu słyszę, że mam szansę wygrać jakąś nagrodę. Wystarczy, że wyślę SMS-a albo oddzwonię pod dany numer. Zdarzają się też sytuacje, że mam już tę nagrodę gwarantowaną, że już podobno wygrałam, ale zdaję sobie sprawę, że to nie jest prawdą i nie biorę w tym udziału. Dzwonią też czasem żeby wcisnąć mi jakąś ofertę czy coś innego, więc teraz staram się nie odbierać telefonu od dziwnych numerów. Nie wiem skąd mają moje dane, numer telefonu, ale z czasem zrobiło się to już męczące.

Dość często się zdarza, że wydzwaniają do mnie dziwne numery. Po odebraniu słyszę, że mam szansę wygrać jakąś nagrodę. Wystarczy, że wyślę SMS-a albo oddzwonię pod dany numer. Zdarzają się też sytuacje, że mam już tę nagrodę gwarantowaną, że już podobno wygrałam, ale zdaję sobie sprawę, że to nie jest prawdą i nie biorę w tym udziału. Dzwonią też czasem żeby wcisnąć mi...

Gdy mieszkałam w internacie, na jedną z opiekunek było dużo skarg. Pani Dyrektor postanowiła zrobić "anonimową" ankietę. Od mojego taty miałam notes na której była nazwa firmy w której pracował, swoją opinie ( dużo złych rzeczy) na temat "złej opiekunki" napisałam na kartce z tego właśnie notesu...jak to bywa z życiu zdarzają się konfidenci...właśnie taki konfident poszedł do "złej opiekunki" iw skazał, że ta kartka na pewno należy do mnie...od tamtej pory miałam w internacie zawsze pod górkę gdy dyżur miała "zła opiekuna"

Gdy mieszkałam w internacie, na jedną z opiekunek było dużo skarg. Pani Dyrektor postanowiła zrobić "anonimową" ankietę. Od mojego taty miałam notes na której była nazwa firmy w której pracował, swoją opinie ( dużo złych rzeczy) na temat "złej opiekunki" napisałam na kartce z tego właśnie notesu...jak to bywa z życiu zdarzają się konfidenci...właśnie taki konfident poszedł...

Osobom samotnym, które chciałyby odnaleźć swą drugą połówkę, ale nie mają zbyt bogatego życia towarzyskiego albo zwyczajnie są bardzo nieśmiałe, pozostaje czekać na łut szczęścia, że trafią na „tę jedyną” w sklepie lub autobusie, czy przy jakichkolwiek innych codziennych okolicznościach. Życie jednak zazwyczaj nie przypomina wcale fabuły powieści Nory Roberts, więc wiele osób decyduje się swojemu szczęściu pomóc, stąd tak znacząca popularność wszelkich portali randkowych.
Mimo zamieszczonych zdjęć i informacji do ostatniej chwili nie ma się pewności, z kim właściwie się umówiło. Czy przyjdzie osoba, która spodobała się nam na zdjęciu? A może zdjęcie było nieaktualne? Może ktoś zrobił to dla żartu i zostaniemy wystawieni? A może ktoś miał w tym jakiś inny, bardziej złowieszczy zamiar?
Każda działalność w Internecie to narażanie się na bycie wykorzystanym przez kogoś, kto z łatwością odnajdzie o nas informacje w sobie znanych celach. A informacje takie podajemy na każdym kroku i anonimowość jest już tylko ułudą.
Nie ma tu win/win. Wspomagać szczęście w nadziei na odnalezienie miłości, której przecież każdy chyba z nas potrzebuje, czy wycofać się jednak do samotności, gwarantującej jako takie bezpieczeństwo?

Osobom samotnym, które chciałyby odnaleźć swą drugą połówkę, ale nie mają zbyt bogatego życia towarzyskiego albo zwyczajnie są bardzo nieśmiałe, pozostaje czekać na łut szczęścia, że trafią na „tę jedyną” w sklepie lub autobusie, czy przy jakichkolwiek innych codziennych okolicznościach. Życie jednak zazwyczaj nie przypomina wcale fabuły powieści Nory Roberts, więc wiele...

Kiedyś poznałam faceta przez Fb. Po czasie zaczęliśmy się spotykać.
Miałam co do niego bardzo dziwne przeczucie.Po kilku spotkaniach na mieście dałam mu adres,aby do mnie przyjechał.Przyjechał.Wtedy dowiedziałam się,że ma kryminalną nie daleką przeszłość.Następnie zachowywał się dość groźnie.Próbowałam go wyprosić,a on się wściekł i zaczął się rzucać.W końcu sobie poradziłam i wywaliłam go z domu. Obiecałam sobie,że będę już ostrożniejsza.

Kiedyś poznałam faceta przez Fb. Po czasie zaczęliśmy się spotykać.
Miałam co do niego bardzo dziwne przeczucie.Po kilku spotkaniach na mieście dałam mu adres,aby do mnie przyjechał.Przyjechał.Wtedy dowiedziałam się,że ma kryminalną nie daleką przeszłość.Następnie zachowywał się dość groźnie.Próbowałam go wyprosić,a on się wściekł i zaczął się rzucać.W końcu sobie...

Swego czasu, gdy miałam problemy i tak zwanego „doła” oraz nie miałam z kim pogadać, siedząc na GG poznałam jakiegoś chłopaka, starszego ode mnie może o 3 lata, nie więcej, ale dokładnie nie pamiętam. Na początku znajomości podałam mu osiedle, na którym mieszkam, bo nie widziałam powodu by nie podawać, przecież osiedla są duże. Wiedział jak wyglądam ze zdjęcia na awatarze. Wydawał się miły, mieszkał w tej samej miejscowości co ja, zwierzałam mu się i z czasem otworzyłam się przed nim. Cieszyłam się, że w swojej niedoli mam kogoś kto mnie pocieszy czy wysłucha. Mówiłam mu często, że idę gdzieś tam np. sklep, galeria itp., ale wrócę za chwilkę, bo mam blisko. Z czasem zaczął zaloty do mnie, robił się coraz bardziej nachalny, stwierdził, że kobieta taka jak na nie może być sama, no jak to tak. A z kim mam być.? No oczywiście, że z nim i innej opcji nie ma. Kilkukrotnie go odrzucałam i dawałam znać, że nie jestem zainteresowana tak bliską znajomością z nim, okazywałam mu to coraz bardziej wprost i bez ogródek. Nie rozumiał tego, albo nie chciał rozumieć. W pewnym momencie, gdy pojął, że nici z jego zalotów, zaczął mi grozić, że mnie znajdzie w jakimś ciemnym zaułku i wtedy zobaczymy czy jestem taka wyszczekana. I wtedy zalał mnie zimny pot, przecież wie, że mieszkam w jakiejś tam dzielnicy, ileś tam drogi od rynku, galerii, czy konkretnego sklepu, albo w kamienicy, która ma konkretny kolor, więc krążąc po odpowiedniej okolicy w końcu na mnie trafi.. Zaczęłam grozić, że zgłoszę na policję, że on mi grozi, a dowody mam przecież na GG. Kłóciliśmy się i obrażaliśmy jeszcze jakiś czas tego dnia, aż w końcu go zablokowałam. Nic się nie stało i nigdy go nie spotkałam, ale przyznam szczerze, że przez dobre dwa tygodnie miałam stracha, że faktycznie gdzieś łazi i mnie szuka.

Swego czasu, gdy miałam problemy i tak zwanego „doła” oraz nie miałam z kim pogadać, siedząc na GG poznałam jakiegoś chłopaka, starszego ode mnie może o 3 lata, nie więcej, ale dokładnie nie pamiętam. Na początku znajomości podałam mu osiedle, na którym mieszkam, bo nie widziałam powodu by nie podawać, przecież osiedla są duże. Wiedział jak wyglądam ze zdjęcia na awatarze....

Kiedyś będąc na piwie z koleżankami z pracy, powiedziałam, że nasza inna koleżanka zarabia więcej niż my. Moje współbiesiadniczki się wściekły. Następnego dnia zrobiły awanturę prezesowi, omal nie doszło do rękoczynów. Na szczęście nikt nie dowiedział się, że to ja ujawniłam informację. Teraz już wiem, że w tak delikatnych sprawach trzeba trzymać język za zębami.

Kiedyś będąc na piwie z koleżankami z pracy, powiedziałam, że nasza inna koleżanka zarabia więcej niż my. Moje współbiesiadniczki się wściekły. Następnego dnia zrobiły awanturę prezesowi, omal nie doszło do rękoczynów. Na szczęście nikt nie dowiedział się, że to ja ujawniłam informację. Teraz już wiem, że w tak delikatnych sprawach trzeba trzymać język za zębami.

Nie. Nie. Nie. Nie udostępniam w internecie zbyt wiele informacji. Jak coś to tylko te podstawowe jak wiek, imię i nazwisko, a czasami miejscowość w której mieszkam. Jednak kiedyś byłam hejtowana przez internet. Moja była przyjaciółka pisała do mnie wiadomości np. na facebooku z obraźliwymi tekstami, wyzwiskami i moimi tajemnicami.

Nie. Nie. Nie. Nie udostępniam w internecie zbyt wiele informacji. Jak coś to tylko te podstawowe jak wiek, imię i nazwisko, a czasami miejscowość w której mieszkam. Jednak kiedyś byłam hejtowana przez internet. Moja była przyjaciółka pisała do mnie wiadomości np. na facebooku z obraźliwymi tekstami, wyzwiskami i moimi tajemnicami.

W wieku 11tu - 13tu lat pisałam na czacie( były wtedy bardzo popularne), żadnego wysyłania zdjęć, po prostu ciekawa rozmowa. Byłam niemal pewna, że po drugiej stronie siedzi Michał, tak się przedstawił - chłopak w moim wieku. Popisaliśmy sobie i podałam mu numer telefonu. Michał zadzwonił i wtedy przeżyłam szok. Od razu zaczął, żebym się nie zrażała, bo jest tylko trochę starszy niż mówił. Jego głos określiłam wtedy na 40-50 lat. Powiedziałam mu, że mnie oszukał i muszę kończyć, dzwonił jeszcze kilkakrotnie. Przestał dopiero jak powiedziałam, że mój tata jest policjantem i mu o wszystkim powiem. Na długo odechciało mi się internetowych znajomości.

W wieku 11tu - 13tu lat pisałam na czacie( były wtedy bardzo popularne), żadnego wysyłania zdjęć, po prostu ciekawa rozmowa. Byłam niemal pewna, że po drugiej stronie siedzi Michał, tak się przedstawił - chłopak w moim wieku. Popisaliśmy sobie i podałam mu numer telefonu. Michał zadzwonił i wtedy przeżyłam szok. Od razu zaczął, żebym się nie zrażała, bo jest tylko trochę...