W chwilach zagrożenia włącza mi się mechanizm obronny, czyli aż nienaturalne opanowanie i klarowność myślenia. Złapałabym w garść wszystkie ważne dokumenty, pieniądze i wszelkiego rodzaju zaświadczenia, laptopa, telefon, kluczyki do samochodu, książeczki zdrowia moich zwierząt i mp4.
Ubrania? Bzdura. Może gdybym naprawdę miała jeszcze czas, złapałabym jakąś elegancką, cudem zdobytą sukienkę, może parę wygodnych butów, ale tym przejmowałabym się najmniej, bo przecież zawsze można kupić.
Rzuciłabym się za to na ratunek wspomnieniom mojej prababci, setkom stron opowiadających o I wojnie światowej, o życiu w Warszawie podczas dwudziestolecia międzywojennego, o koszmarze II wojny światowej, pytaniu wróżki o losy najbliższych. Złapałabym szarą teczkę z esejami i opowiadaniami mojej babci, za którą tak bardzo tęsknię, i drugą, z listami jej i dziadka. Wepchnęłabym do walizki stare albumy, pełne zdjęć z początku ubiegłego wieku, z zatartymi podpisami i wypłowiałymi uśmiechami. Pierścionek po prababci, najzwyklejszy, ale ocalały z powstania warszawskiego, i naszyjnik, który dostałam od babci na osiemnaste urodziny. Gdyby starczyło miejsca, ratowałabym też swoje wiersze i opowiadania nabazgrane na kartkach i wrzucone do teczek. Nadludzkim wysiłkiem wcisnęłabym też towarzyszy dzieciństwa - różowego, spranego misia z oderwanym językiem o imieniu Colargol i małą, wyleniałą pacynkę-niedźwiadka, którą bawił się mój tata. Ratowałabym przede wszystkim to, co raz utracone, nigdy nie wróci.

W chwilach zagrożenia włącza mi się mechanizm obronny, czyli aż nienaturalne opanowanie i klarowność myślenia. Złapałabym w garść wszystkie ważne dokumenty, pieniądze i wszelkiego rodzaju zaświadczenia, laptopa, telefon, kluczyki do samochodu, książeczki zdrowia moich zwierząt i mp4.
Ubrania? Bzdura. Może gdybym naprawdę miała jeszcze czas, złapałabym jakąś elegancką,...

Ja bym ze sobą wzięła: kilka książek (na pewno "Igrzyska śmierci"), tablet, bez którego ciężko byłoby mi funkcjonować, mam tam świetne zdjęcia, filmy i dokumenty. Prawo jazdy, paszport. Wszystkie magnesy z lodówki (zbieram je, mam już kilkadziesiąt, przedstawiają miejsca, które odwiedziłam). Swoje szpilki, dzięki którym spotkałam swoją miłość. Album ze zdjęciami, na których są wszyscy, których kocham oraz mój złoty łańcuszek z aniołkiem, zawsze mi przypominał o dziecięcych latach. :)

Ja bym ze sobą wzięła: kilka książek (na pewno "Igrzyska śmierci"), tablet, bez którego ciężko byłoby mi funkcjonować, mam tam świetne zdjęcia, filmy i dokumenty. Prawo jazdy, paszport. Wszystkie magnesy z lodówki (zbieram je, mam już kilkadziesiąt, przedstawiają miejsca, które odwiedziłam). Swoje szpilki, dzięki którym spotkałam swoją miłość. Album ze zdjęciami, na których...

Do walizki w pierwszej kolejności zapakowałabym ulubione książki m.in. "Zielona mila","Najdłuższa podróż", "Wbrew zasadom". Dorzuciłabym również książkę "Bóg nigdy nie mruga", która pomogłaby mi przetrwać te ciężkie chwile. Zapakowałabym też laptopa, bo w dzisiejszym świecie jest bardzo pomocnym urządzeniem. Dołożyłabym też portfel, bo pieniądze i dowód osobisty byłyby pomocne w pierwszych godzinach. Na pewno w walizce znalazłyby się zdjęcia najbliższych.

Do walizki w pierwszej kolejności zapakowałabym ulubione książki m.in. "Zielona mila","Najdłuższa podróż", "Wbrew zasadom". Dorzuciłabym również książkę "Bóg nigdy nie mruga", która pomogłaby mi przetrwać te ciężkie chwile. Zapakowałabym też laptopa, bo w dzisiejszym świecie jest bardzo pomocnym urządzeniem. Dołożyłabym też portfel, bo pieniądze i dowód osobisty byłyby...

Zacząłbym od zapakowania moich dwóch klaserów z banknotami, które zbieram bardzo długo i mają dla mnie (a także rynkową, jeśli patrzeć na cenę zakupu i obecną) bardzo dużą wartość. W jednym są banknoty, a dokładnie to notgeldy z Prus Wschodnich, czyli takie banknoty zastępcze (1914 do około 1924 rok). Drugi klaser to banknoty polskie typu te z PRL i 2 RP.

Kolejna rzecz to moja kolekcja płyt muzycznych, których się nazbierało już sporo i nie mam pojęcie jak duża musiałaby być to walizka, aby to pomieścić.

U siebie w mieszkaniu mam też kilka książek, które ze mną jeżdżą zawsze, są to też te które obecnie czytam, reszta u rodziców w domu.

Musiałbym też koniecznie włożyć paczkę z pokarmem dla moich papug bo one długo bez jedzenia nie dadzą rady, papugi w kieszenie kurtki / bluzy i "poszli"!

Zacząłbym od zapakowania moich dwóch klaserów z banknotami, które zbieram bardzo długo i mają dla mnie (a także rynkową, jeśli patrzeć na cenę zakupu i obecną) bardzo dużą wartość. W jednym są banknoty, a dokładnie to notgeldy z Prus Wschodnich, czyli takie banknoty zastępcze (1914 do około 1924 rok). Drugi klaser to banknoty polskie typu te z PRL i 2 RP.

Kolejna rzecz...

Dla mnie pomysł z taką walizką wydaje się absurdalny. W końcu nikt nie wie, kiedy wybuchnie pożar, jutro, za miesiąc czy za rok? Oszalałabym, gdybym wszystkie niezbędne rzeczy przechowywała w jednym miejscu, jakim jest walizka, i to jeszcze pod kłódką. I przecież nie trzymałabym jej na środku pokoju, tylko na szafie czy pod łóżkiem. Zdejmować ją z szafy 10 razy dziennie i jeszcze szukać kluczyka? Horror.. A w przypadku włamaniowi jak ułatwiamy złodziejowi robotę! Tylko chwyta walizkę, oknem i już go nie ma z moim najcenniejszym dobytkiem.
Myślę, że taką "walizkę" byłabym w stanie skompletować dopiero w trakcie pożaru, bo dopiero wtedy okazałoby się, co faktycznie jest dla mnie najcenniejsze. Zapewne chwyciłabym swoją ukochaną torbę z koncertu, której straty bym nie przeżyła, i wrzucała do niej najcenniejsze i najpotrzebniejsze rzeczy, które tylko udałoby mi się uratować, chociaż w pierwszej kolejności znalazłby się w niej mój chomik. W końcu dokumenty można wyrobić, książki kupić nowe, ale pupila drugiego jak ten nie znajdę. Jako że w moim domu mieszkam tylko z mamą i kotem, upewniwszy się że oni są bezpieczni poza domem, z mojego dobytku złapałabym pewnie pieniądze, dowód osobisty, nic mi po kluczach od domu, skoro on właśnie płonie.. jeżeli miałabym tyle szczęścia, to chwyciłabym jeszcze po pierwszym tomie moich ukochanych serii: Wiedźmin, Malowany Człowiek i Gra o Tron. Po drodze kilka ubrań z szafy i wtedy mogłabym już spokojnie skakać przez okno.

Dla mnie pomysł z taką walizką wydaje się absurdalny. W końcu nikt nie wie, kiedy wybuchnie pożar, jutro, za miesiąc czy za rok? Oszalałabym, gdybym wszystkie niezbędne rzeczy przechowywała w jednym miejscu, jakim jest walizka, i to jeszcze pod kłódką. I przecież nie trzymałabym jej na środku pokoju, tylko na szafie czy pod łóżkiem. Zdejmować ją z szafy 10 razy dziennie i...

Mam taką walizkę, a raczej 2 torby. W jednej mieści się cały mój sprzęt fotograficzny, w drugiej wędki i kołowrotki. Straszny pragmatyzm.
Myślę jednak, że zdecydowanie bardziej "wyrachowana" jest moja przyjaciółka - gdy ogłoszono alarm powodziowy, na najwyższe piętro domu wyniosła wszystkie pary butów i swoją pieczątkę tłumacza przysięgłego.

Mam taką walizkę, a raczej 2 torby. W jednej mieści się cały mój sprzęt fotograficzny, w drugiej wędki i kołowrotki. Straszny pragmatyzm.
Myślę jednak, że zdecydowanie bardziej "wyrachowana" jest moja przyjaciółka - gdy ogłoszono alarm powodziowy, na najwyższe piętro domu wyniosła wszystkie pary butów i swoją pieczątkę tłumacza przysięgłego.

Myślę, że do ratunkowej walizki wsypałabym po prostu zawartość torebki (takiej typowej, damskiej torebki) - w ten sposób znalazłabym tam wszystko, czego później bym potrzebowała.

Myślę, że do ratunkowej walizki wsypałabym po prostu zawartość torebki (takiej typowej, damskiej torebki) - w ten sposób znalazłabym tam wszystko, czego później bym potrzebowała.

Walizka ta musiałaby być naprawdę spora. Jeśliby byłaby taka możliwość, to chętnie zapakowałabym dwie. Oto lista rzeczy pierwszego ratunku. Mam nadzieję że się zmieści i nie zajdzie potrzeba wnoszenia opłaty za nadbagaż.
1. Urna z prochami babci Matyldy ( tak na prawdę to mojej pra pra pra babci) to rodzinna relikwia.
2. Komplet aktów własności,
3. Weksle, akcje i obligacje- wszelkie papiery wartościowe.
4. Kikuty pempowin bliźniaczek i ich pudełeczka z mleczakami. Moje córeczki są do nich bardzo przywiązane.
5. Moje czerwone stringi ze studniówki.
6. Pierwszy rękopis powieści mojego męża.
7. Saga ,, Wiedźmin'' i trylogia Tolkiena.
8. Mój kubek do kawy z logo Lubimyczytac.pl.
9. Karta biblioteczna.
10. Blaszane menażki,niezbędnik i piersiówka z wysokoprocentową zawartością. .

Walizka ta musiałaby być naprawdę spora. Jeśliby byłaby taka możliwość, to chętnie zapakowałabym dwie. Oto lista rzeczy pierwszego ratunku. Mam nadzieję że się zmieści i nie zajdzie potrzeba wnoszenia opłaty za nadbagaż.
1. Urna z prochami babci Matyldy ( tak na prawdę to mojej pra pra pra babci) to rodzinna relikwia.
2. Komplet aktów własności,
3. Weksle, akcje i...

Do swojej antypożarowej walizki spakowałabym przedmioty bez których nie byłabym w stanie przetrwać cieleśnie, ale i także te które muszę mieć przy sobie, by zachować spokój ducha.
1) Komunijny zegarek - jest zwykłym tanim gruchotem, który często staje, urywają mu się różne części, ale jest czymś co chciałabym zabrać do grobu. Dostałam go od dziadków, których kocham nade wszystko.
2) Ebook - kocham moje książki. Ukształtowały moją osobowość. Chciałabym je mieć ze sobą (chociażby w wersji elektronicznej)
3) Trzy torebki drogiej herbaty i saszetka kawy- dzień bez naparu herbaty ziołowej i kawy z dodatkiem miodu to dzień stracony. Sporzycie ich jest moim swoistym,już tradycyjnym rytuałem.
4) Pluszak - coś co kupiłam za swoje pierwsze pieniądze. Uwielbiam go, mimo, że jest stary i zmechacony. Mogłabym schować w nim dowód, karty kredytowe...
5) Groszak, którego znalazłam na ulicy. Jest dla mnie symbolem szczęścia. Może i po pożarze, by sprowadził na mnie dobrą passę?

Oczywiście walizeczka byłaby poręczna. Mam nadzieję, że nie musiałabym jej nigdy użyć.

Do swojej antypożarowej walizki spakowałabym przedmioty bez których nie byłabym w stanie przetrwać cieleśnie, ale i także te które muszę mieć przy sobie, by zachować spokój ducha.
1) Komunijny zegarek - jest zwykłym tanim gruchotem, który często staje, urywają mu się różne części, ale jest czymś co chciałabym zabrać do grobu. Dostałam go od dziadków, których kocham nade...

Nikt nigdy nie jest przygotowany na taką tragedię, jaką jest pożar. Cenne dla nas rzeczy trzymamy porozrzucane po całym domu. Nie inaczej jest ze mną. Te drobnostki, których w żaden sposób nie byłabym w stanie odzyskać, bo mają wyłącznie znaczenie sentymentalne, leżą wszędzie. Co do niektórych nie jestem nawet pewna - gdzie. Łatwo jest się zastanawiać, co bym ze sobą zabrała w obliczu niebezpieczeństwa, gdy siedzi się z laptopem na kolanach i nic złego się nie zapowiada. Można kombinować, co by człowiek na pewno pochwycił, gdyby nagle zarządzono ewakuację całego budynku, bowiem rozprzestrzenia się po nim pożar. Ale takie nasze gdybanie nijak się ma do tego, co by się w rzeczywistości wydarzyło. Otóż chwycilibyśmy najpewniej portfel, torebkę, klucze, telefon, czyli to, co standardowo zabieramy, gdy wychodzimy z domu. Za rękę złapalibyśmy naszych ukochanych - mamę, tatę, brata, męża, córkę, ciocię czy koleżankę, która akurat nas odwiedziła. W ramiona porwalibyśmy psa, kota, chomika czy kanarka. I tym sposobem uratowalibyśmy to, co najważniejsze. Mnóstwo rzeczy można dziś odkupić, nawet zdjęcia zapisujemy w różnego rodzaju "magazynach" internetowych. Ale życia nikt nikomu nie przywróci. Nawet najważniejsza pamiątka po naszym pierwszym chłopaku traci na znaczeniu, gdy na naszą pomoc czeka ktoś, kto nas kocha.

Nikt nigdy nie jest przygotowany na taką tragedię, jaką jest pożar. Cenne dla nas rzeczy trzymamy porozrzucane po całym domu. Nie inaczej jest ze mną. Te drobnostki, których w żaden sposób nie byłabym w stanie odzyskać, bo mają wyłącznie znaczenie sentymentalne, leżą wszędzie. Co do niektórych nie jestem nawet pewna - gdzie. Łatwo jest się zastanawiać, co bym ze sobą...