Tomaszu,
Pisze ten list w przeddzień mojego ślubu z miłościwie nam panującym Królem. Wiesz dobrze, że nie prosiłam o ten zaszczyt, lecz znam swój obowiązek względem Króla i Ojczyzny. Żałuję iż dobry Bóg nie pozwolił nam wieść wspólnego życia, jednak mam cichą nadzieję, że dobry los okaże się dla nas łaskawy i pozwoli spotkać jeszcze. Moje serce pęka gdy myślę o naszej rozłące, wierzę jednak, że znajdziemy w sobie siłę by przetrwać ten trudny czas. Pamiętaj, że nic nie zmieni mojego uczucia do Ciebie oraz że moje serce należy tylko do Ciebie.
Mam nadzieję, że łaskawy Bóg zachowa Cię w dobry zdrowiu.
Na zawsze Twoja,
Katarzyna

Tomaszu,
Pisze ten list w przeddzień mojego ślubu z miłościwie nam panującym Królem. Wiesz dobrze, że nie prosiłam o ten zaszczyt, lecz znam swój obowiązek względem Króla i Ojczyzny. Żałuję iż dobry Bóg nie pozwolił nam wieść wspólnego życia, jednak mam cichą nadzieję, że dobry los okaże się dla nas łaskawy i pozwoli spotkać jeszcze. Moje serce pęka gdy myślę o naszej...

Do Tomasza Seymoura!
Los nie sprzyja naszym planom.
Mam rozdarte serce... Nie wiem skąd czerpać siły ...
Postanowiłam wypełnić to co dla mnie przeznaczone.
Nie jestem płochą dziewką tylko córką swojego kraju przeto przedkładam obowiązki wobec króla ponad naszą miłość. Ty wyjeżdżasz z daleką misją dyplomatyczną, by swoimi talentami służyć naszej ojczyźnie.
Moje uczucie uchroni Cię przed niebezpieczeństwami.
Każdego dnia wspomnę Twoje Drogie Imię.

Bądź zdrowy Kochany!

K

Do Tomasza Seymoura!
Los nie sprzyja naszym planom.
Mam rozdarte serce... Nie wiem skąd czerpać siły ...
Postanowiłam wypełnić to co dla mnie przeznaczone.
Nie jestem płochą dziewką tylko córką swojego kraju przeto przedkładam obowiązki wobec króla ponad naszą miłość. Ty wyjeżdżasz z daleką misją dyplomatyczną, by swoimi talentami służyć naszej ojczyźnie.
Moje uczucie...

Kochany mój

Piszę ten ostatni list do Ciebie z nadzieją, że wybaczysz mi to, co uczynię. Los nie był nam łaskaw. Ze względu na mój status nie mogę odmówić, nie mogę zmienić tego, co nieuniknione. Serce pęka mi z żalu.
Posłusznie oddam się losowi i wykonam to, co ode mnie wymagają inni, moje ciało zostało sprzedane, jednak duszy mej nigdy nie zawładną. Będę z łzami w oczach wspominać czas spędzony z Tobą i tę ledwie pączkującą miłość, która została tak okrutnie zerwana przez los.
Sercem zawsze będę przy Tobie, to z pewnością nigdy nie zostanie zmienione. Niech Bogowie będą bardziej łaskawi dla Ciebie, życzę Ci dobrego życia.

Żegnaj mój Kochany
Katarzyna

Kochany mój

Piszę ten ostatni list do Ciebie z nadzieją, że wybaczysz mi to, co uczynię. Los nie był nam łaskaw. Ze względu na mój status nie mogę odmówić, nie mogę zmienić tego, co nieuniknione. Serce pęka mi z żalu.
Posłusznie oddam się losowi i wykonam to, co ode mnie wymagają inni, moje ciało zostało sprzedane, jednak duszy mej nigdy nie zawładną. Będę z łzami w oczach...

Kochany,
Nie muszę tłumaczyć Ci działania naszego świata. Musimy zrobić to, co konieczne, chociaż nieraz przykre. Czy to koniec? Nieśmiertelność nie ma końca a czy to nie właśnie ona nas łączy? Obowiązek zmusza nas do czynów, których nie chcemy. Moja wola należy do Ciebie, nic co zrobi ciało nie zdradzi mojego prawdziwego uczucia.
Pamiętaj o mnie, bo ja nie zapomnę o Tobie. Ta sytuacja teraz jest, ale za chwilę jej nie będzie. Świat usiłuje zabić uczucie, które nie pochodzi od niego, jednak zawiedzie. Tworzymy wieczność, nie dajmy się zwieść chwili!
Zawsze wierna,
Katarzyna

Kochany,
Nie muszę tłumaczyć Ci działania naszego świata. Musimy zrobić to, co konieczne, chociaż nieraz przykre. Czy to koniec? Nieśmiertelność nie ma końca a czy to nie właśnie ona nas łączy? Obowiązek zmusza nas do czynów, których nie chcemy. Moja wola należy do Ciebie, nic co zrobi ciało nie zdradzi mojego prawdziwego uczucia.
Pamiętaj o mnie, bo ja nie zapomnę o Tobie....

Hej, Tomek!

Nie spinaj się tak, na wakacje jedziesz!
Ty się tam będziesz obracał na salonach, a ja żyję w stresie- czuję topór na karku!!!
(Swoją drogą, ten Heniek to straszny desperat- a myślałam, że to kobieta jest zmienna!)
I tak myślę, że my się spotkamy dopiero po śmierci Henia...
Nie sądzę, żeby długo wytrzymał.
Słaby to człowiek, uparty, ale słaby.
Więc jak tam za granicą usłyszysz, że ,,wybuchł'', to nie panikuj, nie komentuj- wszystko pod kontrolą.
Pewnie nie zobaczymy się w najbliższym czasie, więc przesyłam ci 365 całusków na 365 dni roku.

Kaśka

Hej, Tomek!

Nie spinaj się tak, na wakacje jedziesz!
Ty się tam będziesz obracał na salonach, a ja żyję w stresie- czuję topór na karku!!!
(Swoją drogą, ten Heniek to straszny desperat- a myślałam, że to kobieta jest zmienna!)
I tak myślę, że my się spotkamy dopiero po śmierci Henia...
Nie sądzę, żeby długo wytrzymał.
Słaby to człowiek, uparty, ale słaby.
Więc jak tam za...

Drogi Tomaszu,

Piszę ten list jako pożegnanie, a zarazem chciałabym poinformować, iż moje dotychczasowe plany na naszą przyszłość muszą zostać zapomniane zarówno przeze mnie, jak i przez pana, mój drogi Tomaszu. Opatrzność znalazła dla mnie inne miejsce niż u pańskiego boku i z obowiązku mojego poślubiłam króla, Henryka. Ślub był bardzo uroczysty, wytworny, to prawda, ale ja czułam się tam źle, wiedząc że Ty Tomaszu, że to Ty nie jesteś tu ze mną. Cała uroczystość przytłoczyła mnie. Choć przed ślubem wiedziałam co mnie tu czeka, u czyjego boku będę od tego dnia.
Wyrażam ubolewanie nad tym, że nasze gorące uczucie zostaje wygaszone, ale tak musiało być nam pisane w gwiazdach. Musimy odnaleźć szczęście w tym co dostajemy od życia, więc proszę Cię o to, abyś zapomniał o mnie i żył, był szczęśliwy, choć Ty, bo ja wiem, że już do ostatnich mych dni będę nosiła w sercu wspomnienia, wspomnienia chwil, które dane nam było spędzić razem.
Mam nadzieję, że list będzie czytelny Tomaszu, że kapiące na niego łzy nie rozmyją liter doszczętnie, ale niech będzie to dla Ciebie osobista pamiątka po mnie. Niestety muszę już kończyć, aby nikt nie naszedł mnie podczas pisania i nie doniósł o treści listu królowi - mojemu mężowi.
Bądź szczęśliwy Tomaszu, ja będę co dzień modliła się, aby Bóg dał nam jeszcze możliwość zaznania wspólnie szczęścia, abyśmy mogli spotkać się i wspólnie zaznać tego szczęścia.
Tobie oddana na zawsze,
Katarzyna.

Drogi Tomaszu,

Piszę ten list jako pożegnanie, a zarazem chciałabym poinformować, iż moje dotychczasowe plany na naszą przyszłość muszą zostać zapomniane zarówno przeze mnie, jak i przez pana, mój drogi Tomaszu. Opatrzność znalazła dla mnie inne miejsce niż u pańskiego boku i z obowiązku mojego poślubiłam króla, Henryka. Ślub był bardzo uroczysty, wytworny, to prawda,...

Pnie Seymour!

Z żalem piszę ten list albowiem wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że będzie on najsmutniejszy i ostatni. Przysiąg składanych przed Bogiem Jedynym łamać się nie godzi. Śluby jakie złożę za dni kilka będą ostateczne, działać przeciw woli bożej jak i władcy nie mogę. I Pan w swej szlachetności o honor swój rycerski zadba i mej duszy na ogień piekielny narażać nie będzie i podda się jak i ja woli Henryka. Błagam o to z całego serca, przez wzgląd na moją i pańską czystość i honor. Zapewniam, że afekt jakim Pana darzę, nie zmienił się - zmieniły się jednak okoliczności.
Pokładam w Bogu nadzieję, że jeszcze kiedyś nasze ścieżki się skrzyżują i pocałunek, który teraz wysyłam Panu na pożegnanie, zwróci mi Pan osobiście w bardziej sprzyjającym momencie.

niezmienna w uczuciach - Katarzyna

Pnie Seymour!

Z żalem piszę ten list albowiem wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że będzie on najsmutniejszy i ostatni. Przysiąg składanych przed Bogiem Jedynym łamać się nie godzi. Śluby jakie złożę za dni kilka będą ostateczne, działać przeciw woli bożej jak i władcy nie mogę. I Pan w swej szlachetności o honor swój rycerski zadba i mej duszy na ogień piekielny...

Szlachetny Sir Tomaszu Seymour,

wierzę, że nie wszystkie liście od razu spadają w kierunku im przeznaczonym. Wiatry toczą bitwy, mnie poniosło dalej, ale nie umieram jak zdeptana w trawie. Wciąż prawdziwa jestem, choć na innej ziemi i w innej przyszłości. To może się zmieni. Dziś nie wolno nam myśleć myśli bliskich sobie, dotykać pamięcią wspomnień ani dłoni. Księżyc co wieczór wspina się po niebie, a ja nawet nie wiem, czy te same gwiazdy smucą mnie, co Ciebie. To drzewo wrosło trwale korzeniami w ziemię, otulam Cię w sobie, zamykam dla siebie, Sir Tomaszu, jestem teraz liściem królewskich ogrodów. Taka moja rola, tak błyszczę wśród królów. Wierzę, że wiatr zakpił z nas sobie, lecz nie bez powodu. Mam coś do spełnienia, coś do odegrania. Nie wiem jaka przyszłość czeka tam za bramą, za granicą wspomnień, wyjeżdżasz daleko. Cokolwiek nas spotka, ja będę wygraną, a jeśli los pozwoli, wygraną na wieki.

Katarzyna

Szlachetny Sir Tomaszu Seymour,

wierzę, że nie wszystkie liście od razu spadają w kierunku im przeznaczonym. Wiatry toczą bitwy, mnie poniosło dalej, ale nie umieram jak zdeptana w trawie. Wciąż prawdziwa jestem, choć na innej ziemi i w innej przyszłości. To może się zmieni. Dziś nie wolno nam myśleć myśli bliskich sobie, dotykać pamięcią wspomnień ani dłoni. Księżyc co...

Najdroższy, dziś stajemy na rozdrożu. Każde z nas stanąć musi na własnej ścieżce i nią podążać dalej, lecz wierzę Ukochany, że te drogi znów połączy los... Wierzę... Chcę wierzyć, że Ty również nie zapomnisz, że nie uleci z Ciebie uczucie, którym mnie obdarzyłeś...
Pełna wiary, miłości i nadziei Katarzyna

Najdroższy, dziś stajemy na rozdrożu. Każde z nas stanąć musi na własnej ścieżce i nią podążać dalej, lecz wierzę Ukochany, że te drogi znów połączy los... Wierzę... Chcę wierzyć, że Ty również nie zapomnisz, że nie uleci z Ciebie uczucie, którym mnie obdarzyłeś...
Pełna wiary, miłości i nadziei Katarzyna

Panie Seymour,

to moje ostatnie słowa dla pana. Przypadło mi być okrutną i odmówić panu wszelkich dotychczasowych łask mojego serca. Z woli naszego jaśnie panującego monarchy Henryka VIII mam zostać jego żoną i królową Anglii. Nie wyobrażam sobie, bym mogła sprzeciwić się jego woli, lecz...
Najdroższy panie Seymour, ukochany Tomaszu – już nie wolno mi będzie wypowiadać tych słów. Oko moje już nie będzie mogło szukać ukojenia w pańskiej źrenicy, głowa na ramieniu pańskim zażywać odpoczynku, usta moje na pańskich wargach szukać zapewnienia miłości. Młoda zieleń gałązki naszej miłości zostaje brutalnie przycięta - ledwie po rozkwicie.
W oczach Boga i dostojników kościoła złożę śluby, które oderwą mnie od pana na czas nieznany nam, a być może i o wieczność zahaczający. Nie śmiem prosić „czekaj”, gdyż uczucie moje każe mi pragnąć pańskiego szczęścia – a to wraz z pocieszeniem przychodzi w małżeńskim stadle. Wiem już też z pewnego źródła, że wkrótce po ślubie rozdzielą nas kilometry ziemi i wody. Planowana jest dla pana wieloletnia misja dyplomatyczna. Pochwalam to rozwiązanie, gdyż uchroni nas od pokusy wystąpienia przeciwko Temu, któremu ślubowaliśmy – ja wierność małżeńską, pan zaś rycerskie posłuszeństwo.
Rozstaję się z panem ze łzami, lecz i uśmiechem, gdyż wierzę, że niezbadane wyroki boskie pozwolą nam spotkać się jeszcze.
Powierzam pana tej opatrzności i ślę pożegnalny, jakże gorzki, pocałunek,

Katarzyna

Panie Seymour,

to moje ostatnie słowa dla pana. Przypadło mi być okrutną i odmówić panu wszelkich dotychczasowych łask mojego serca. Z woli naszego jaśnie panującego monarchy Henryka VIII mam zostać jego żoną i królową Anglii. Nie wyobrażam sobie, bym mogła sprzeciwić się jego woli, lecz...
Najdroższy panie Seymour, ukochany Tomaszu – już nie wolno mi będzie wypowiadać...