Zaopatrzyłabym się w kuferek z "Twoja twarz brzmi znajomo". Zanim wyszłabym ze swojego mieszkania sprytnie użyłabym charakteryzacji, żeby za każdym razem zmienić swoją tożsamość. Raz byłabym leciwym staruszkiem, innym razem powabną panną. Zaczęłabym tropić swoich wrogów. Z pozyskanych informacji w fabułę książek sprytnie wprowadziłabym poszlaki prowadzące po kolei do każdego z nich jako sprawcy. Zazdrośni o "sukces", splendor i uznanie branży przestępczej konkurenci sami zajęli by się eliminacją tych niewłaściwych. W śmiertelnych potyczkach zwyciężył by jeden Bandzior Oczytany, o którego mi chodzi. Czekałaby nas ostateczna potyczka, w której ja wygram.

Zaopatrzyłabym się w kuferek z "Twoja twarz brzmi znajomo". Zanim wyszłabym ze swojego mieszkania sprytnie użyłabym charakteryzacji, żeby za każdym razem zmienić swoją tożsamość. Raz byłabym leciwym staruszkiem, innym razem powabną panną. Zaczęłabym tropić swoich wrogów. Z pozyskanych informacji w fabułę książek sprytnie wprowadziłabym poszlaki prowadzące po kolei do...

Po prostu zrobić własne igrzyska śmierci na dalekiej tajemniczej wyspie, w której nie wszystko jest takie jak się wydaje oraz można spotkać potwory znane tylko z lekcji historii (lub biologii albo z geografii).
Zwycięzca igrzysk w nagrodę dostanie moją zemstę. Jeśli to nie ten, który miał być... no cóż, trudno, i tak chciał na mnie zapolować.

Po prostu zrobić własne igrzyska śmierci na dalekiej tajemniczej wyspie, w której nie wszystko jest takie jak się wydaje oraz można spotkać potwory znane tylko z lekcji historii (lub biologii albo z geografii).
Zwycięzca igrzysk w nagrodę dostanie moją zemstę. Jeśli to nie ten, który miał być... no cóż, trudno, i tak chciał na mnie zapolować.

Zacznijmy od stwierdzenia, że "oczytany bandzior" to w sumie zjawisko niemalże mityczne, paranormalne można by rzec. Najlepszym sposobem byłoby zamieszczenie personaliów przestępcy, w końcu który zbrodniarz poszedłby do sądu z pozwem o zniesławienie i ściągnął na siebie uwagę nieprawdaż?
Zakładając jednak, że licho chodzi po ludziach i udało nam się zwabić tuzin oczytanych przestępców, którzy jakimś cudem przeczytali nasze opus magnum i dziwnym trafem uznali, że piszemy właśnie o nich (a może i przy okazji jeszcze planety ustawią się w linię) osobiście wybrałbym wyuczoną metodę Kevina, którą nasza telewizja uczy nas co święta. Obrona naszych włości w tak partyzancki sposób powinien właściwie już być w naszej krwi! Także dom twierdzą moją, niech przychodzą :).
Ostatecznie dobra broń palna również załatwi sprawę.

Zacznijmy od stwierdzenia, że "oczytany bandzior" to w sumie zjawisko niemalże mityczne, paranormalne można by rzec. Najlepszym sposobem byłoby zamieszczenie personaliów przestępcy, w końcu który zbrodniarz poszedłby do sądu z pozwem o zniesławienie i ściągnął na siebie uwagę nieprawdaż?
Zakładając jednak, że licho chodzi po ludziach i udało nam się zwabić tuzin oczytanych...

Proste rozwiązania są najlepsze – książkę klasyfikuję w kategorii fikcja, sf.:)

Proste rozwiązania są najlepsze – książkę klasyfikuję w kategorii fikcja, sf.:)

Oznajmić im, że jestem z rządowej tajnej agencji i chcę zaproponować im stworzenie "parszywej dwunastki", tajnej jednostki do zadań specjalnych a samobójczych. Zaproponować też doskonałe pensje. I możliwość czynienia zła pod ochronnym parasolem!

Wcześniej, oczywiście, omówić tę sprawę z realnymi rządowymi agencjami - pewnie by się zgodziły, służby nie słyną z moralności - dzięki czemu mogłabym też dodać, że jeśli parszywa dwunastka się na propozycję nie zgodzi, to cóż, za drzwiami czeka już oddział a la GROM, który się nią czule i troskliwie zajmie.

Oznajmić im, że jestem z rządowej tajnej agencji i chcę zaproponować im stworzenie "parszywej dwunastki", tajnej jednostki do zadań specjalnych a samobójczych. Zaproponować też doskonałe pensje. I możliwość czynienia zła pod ochronnym parasolem!

Wcześniej, oczywiście, omówić tę sprawę z realnymi rządowymi agencjami - pewnie by się zgodziły, służby nie słyną z moralności -...

Ktoś, patrząc z boku, uznałby, że kolacja była udana. Pomysł z konkursem, w którym główną nagrodą było spotkanie w prywatnej posiadłości znanego pisarza, podniósł sprzedaż mojej ostatniej książki. Siedząca w jadalni piątka laureatów została starannie wybrana. Nie mogło być mowy o błędzie. Zresztą weryfikacją zajął się najlepszy z najlepszych.

Ostatnie dwie godziny, to była gra pozorów. Ja udawałem, że świetnie się bawię, oni, że interesują się literaturą. Gdy talerze świeciły już pustkami, a w kieliszkach zostały ostatnie krople wina, wiedziałem co za chwilę nastąpi. W jednej chwili, zupełnie jakby ktoś przycisnął wyłącznik, moi goście - jeden po drugim - zaczęli osuwać się na stół. Kilkanaście sekund wystarczyło, abym został jedynym przytomnym w całym domu... Prawie zapomniałem – był jeszcze ON.

Dwie godziny później zaczęli się budzić. Choć kręciło im się w głowie, szybko odkrywali swoje położenie. W rozległej piwnicy mojego domu stało pięć stołów z nierdzewnej stali. Zajmowali je teraz moi goście, skrępowani grubą warstwą folii do zawijania palet. W bladym świetle podsufitowych lamp widziałem jak na ich twarzach rodzi się przerażenie. Mnie interesował tylko jeden z nich, chociaż wszyscy byli mordercami.

Nagle poczułem JEGO obecność. Wyłonił się z mroku niczym duch. Stanął obok mnie ogarniając wzrokiem stoły.
- Miło, że wróciłeś z emerytury, Dexterze Morganie – powiedziałem, dobrze wiedząc co za chwilę się stanie.

Ktoś, patrząc z boku, uznałby, że kolacja była udana. Pomysł z konkursem, w którym główną nagrodą było spotkanie w prywatnej posiadłości znanego pisarza, podniósł sprzedaż mojej ostatniej książki. Siedząca w jadalni piątka laureatów została starannie wybrana. Nie mogło być mowy o błędzie. Zresztą weryfikacją zajął się najlepszy z najlepszych.

Ostatnie dwie godziny, to była...

Zaprosiłabym ich na finał mojego konkursu. Opowiedziałabym im kolejną opowieść o zabójstwie mojej siostry. Lekko zmienioną. O dopowiedzenia zakończenia poprosiłabym bandytów. Ten który odpowie dobrze zostanie zwycięzcą. Poprosiłabym o pozostanie tylko tego jednego człowieka. Potem w zależności od sytuacji albo wykończyłabym go w domu albo zaprosiła na wycieczkę " po książkowym miejscu zbrodni". Te 2 opcje kończą się tak samo - przy użyciu pistoletu z tłumikiem.

Zaprosiłabym ich na finał mojego konkursu. Opowiedziałabym im kolejną opowieść o zabójstwie mojej siostry. Lekko zmienioną. O dopowiedzenia zakończenia poprosiłabym bandytów. Ten który odpowie dobrze zostanie zwycięzcą. Poprosiłabym o pozostanie tylko tego jednego człowieka. Potem w zależności od sytuacji albo wykończyłabym go w domu albo zaprosiła na wycieczkę " po...

Zorganizować "dom pułapek" i poprosić o radę Pana Piłę=D
w którejś z części filmu "Piła" (bodajże II) grupa ludzi zostaje zamknięta w domu pełnym pułapek. Sami wzajemnie się mordują w walce o przetrwanie. I tutaj możemy zastosować ten fortel=) zwabić wszystkich do jednego domu i uprzejmie ich poinformować, że "gra dopiero się rozpoczęła".
Dobór naturalny wyłoni zwycięzce, który w nagrodę otrzyma bezbolesną śmierć...

Zorganizować "dom pułapek" i poprosić o radę Pana Piłę=D
w którejś z części filmu "Piła" (bodajże II) grupa ludzi zostaje zamknięta w domu pełnym pułapek. Sami wzajemnie się mordują w walce o przetrwanie. I tutaj możemy zastosować ten fortel=) zwabić wszystkich do jednego domu i uprzejmie ich poinformować, że "gra dopiero się rozpoczęła".
Dobór naturalny wyłoni zwycięzce,...

Nie dawno stałam się doskonałym łowcą bandziorów. Wychodzi mi to naprawdę doskonale. A wszystko dzięki mojemu " dodatkowemu " zmysłowi. Potrafię odróżnić człowieka dobrego od tego który jest tym złym. W sklepie, restauracji, w kinie czy na ulicy, mój wzrok wyłapuje takich typów. Przyglądam im się uważnie. Śledzę jego ruchy, mój wzrok skupia się na tym co taki typ robi i mówi. Kiedy już go przyłapie na " nieprzestrzeganiu prawa ", zwłaszcza tych występkach które szkodzą drugiej osobie łapię takiegoż na swój haczyk.
Zawsze w tedy podchodzę do niego i się pytam czy szuka guza. Brzmi to komicznie, bo co by mogła zrobić taka mała i słabiutka dziewuszyna jak ja ? Otóż ta dziewczyna bardzo dobrze zna sztuki walki. Kiedy taki bandyta się stawia potrafię załatwić go jednym kopniakiem lub strzałem w jego twarzyczkę. Sama wymierzam sprawiedliwość. Przez jakiś czas odwiedzam bandziora, żeby dać mu znać, że go pilnuję i czuwam. Nawet najtwardsi wymiękają.
Takie jest moje wymierzanie sprawiedliwości.

Nie dawno stałam się doskonałym łowcą bandziorów. Wychodzi mi to naprawdę doskonale. A wszystko dzięki mojemu " dodatkowemu " zmysłowi. Potrafię odróżnić człowieka dobrego od tego który jest tym złym. W sklepie, restauracji, w kinie czy na ulicy, mój wzrok wyłapuje takich typów. Przyglądam im się uważnie. Śledzę jego ruchy, mój wzrok skupia się na tym co taki typ robi i...

Maska gazowa i trochę chlorku wodoru. Gaz rozpylić w powietrzu w piwnicy i zwabić tam szanownych bandytów. Pomieszczenie na koniec zapieczętować i mieszkać w tym samym miejscu do końca życia, jak się nie wychodzi z domu to problem żaden.

Maska gazowa i trochę chlorku wodoru. Gaz rozpylić w powietrzu w piwnicy i zwabić tam szanownych bandytów. Pomieszczenie na koniec zapieczętować i mieszkać w tym samym miejscu do końca życia, jak się nie wychodzi z domu to problem żaden.