Błędy w książkach oczywiście przerażają, a jeszcze bardziej w lekturach szkolnych, ale mam wątpliwości, czy ten przypadek na pewno można do takiej kategorii zaliczyć.
Od razu zastrzegam, że nie miałam w ręku tego konkretnego wydania, więc moje dalsze rozważania będą tylko przypuszczeniami.

Książka jest stara, tłumaczenie na polski niewiele młodsze, ma już ponad sto lat. Przez ten czas język nieco się zmienił, kilkakrotnie zmieniły się też obowiązujące w nim oficjalnie zasady. Może być tak, że te rzekome błędy są nie tyle typowymi błędami, co po prostu śladem z przeszłości, świadectwem istnienia dawniej innych zasad niż te, którymi posługujemy się dzisiaj.
Mam w domu książkę, naprawdę starą, którą na polski "wiernie przetłómaczono" - i nie jest to błąd, kiedy była drukowana, taka właśnie pisownia obowiązywała, a moja prababcia jeszcze długo później wymawiała to w jeszcze starszej wersji: "przetłomaczono". Widziałam "bronzowy", "ponsowy" i "fale radyjowe" i wszystko to nie były błędy, tylko historia języka.

Mogłabyś zacytować całe zdania, tak by można było zobaczyć kontekst i dokładniej przyjrzeć się wystąpieniom podejrzanych sformułowań?


Kwestią wymagającą osobnej dyskusji jest to, czy wznawiając stare dzieła należy aktualizować ich język, a jeśli tak, to w jakich przypadkach i jak daleko ma iść ta aktualizacja?

Oraz druga, też ważna kwestia: czy należy trzymać na listach lektur szkolnych starocie, zwłaszcza w młodszych klasach podstawówki, czy może lepiej zastąpić je czymś współcześniejszym, bardziej zrozumiałym dla małego czytelnika? Na klasykę przyjdzie czas, ale najpierw trzeba nauczyć się czytać, bezboleśnie i ze zrozumieniem, a nie tylko składać literki.

Błędy w książkach oczywiście przerażają, a jeszcze bardziej w lekturach szkolnych, ale mam wątpliwości, czy ten przypadek na pewno można do takiej kategorii zaliczyć.
Od razu zastrzegam, że nie miałam w ręku tego konkretnego wydania, więc moje dalsze rozważania będą tylko przypuszczeniami.

Książka jest stara, tłumaczenie na polski niewiele młodsze, ma już ponad sto lat....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W ostatnim czasie starsza córka miała do przeczytania piękną lekturę - "Tajemniczy ogród" Frances Hodgson Burnett. Od kiedy dzieci rozpoczęły naukę w szkole staram się z wyprzedzeniem komletować obowiązujące lektury. I tak na półce od trzech lat powyższa lektura czeka na moje dzieci. Nie wiem czemu, ale sama zaczęłam ją najpierw czytać. I bardzo dobrze zrobiłam, bo moje konkretne wydanie [http://lubimyczytac.pl/ksiazka/288234/tajemniczy-ogrod] nie jest wolne od błędów. Jak to możliwe, by lektura szkoły podstawowej zawierała jakiekolwiek błędy? [ "nie wiele", "czy" zamiast "czego" - a to tylko w trzech pierwszych rozdziałach]
Chciałabym dać moim dzieciom książkę, przy której nie musiałyby się zastanawiać nad poprawnością językową czy ortograficzną.
Moja prośba do Was - podpowiedzcie które z wydań "Tajemniczego ogrodu" mogę bez obaw zakupić?

W ostatnim czasie starsza córka miała do przeczytania piękną lekturę - "Tajemniczy ogród" Frances Hodgson Burnett. Od kiedy dzieci rozpoczęły naukę w szkole staram się z wyprzedzeniem komletować obowiązujące lektury. I tak na półce od trzech lat powyższa lektura czeka na moje dzieci. Nie wiem czemu, ale sama zaczęłam ją najpierw czytać. I bardzo dobrze zrobiłam, bo moje...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej