Lat temu wiele sama własnoocznie czytałam w wieku lat 9. Niesamowity dwór[bookLink]108819|Niesamowity dwór[/bookLink] to była moja druga, prócz obowiązkowych lektur szkolnych, książka przeczytana samodzielnie i pierwsza wzięta do czytania całkowicie z własnej, nieprzymuszonej woli. Czy można wcześniej? Myślę, że tak, nawet znacznie wcześniej, choć oczywiście wszystko zależy od dziecka, od jego rozwoju emocjonalnego, od dotychczasowego doświadczenia czytelniczego (słuchalniczego?) i od tego, na jakie tematy rodzice z nim rozmawiają, co o świecie już mu powiedzieli i co są w stanie wytłumaczyć w razie potrzeby w trakcie lektury. Dziecku trzymanemu dotąd pod kloszem i wychowywanemu tylko na lukrowanych bajeczkach bez żadnej absolutnie przemocy i złej woli (Teletubisie?) raczej bym nie polecała, ale jeśli dziecko nie boi się Gargamela, księcia Igthorna czy innych podobnych, to nie widzę przeszkód. Oczywiście lektura może wymagać wyjaśnień dotyczących czasów, w których to wszystko się dzieje, bo jeśli weźmiemy książki oryginalne, napisane przez Nienackiego, to nie są to czasy całkiem współczesne, ale od strony trupów, złodziei i innych złoczyńców problemów bym się nie spodziewała. Tam wszystko przedstawione jest w miarę łagodnie, grzecznie, bez współczesnego epatowania drastycznymi szczegółami, więc chyba w porządku.

Oczywiście moje zdanie może nie być zgodne ze współczesnymi trendami wychowywania dzieci, bo piszę z własnego doświadczenia jako dziecka, doświadczenia rodzicielskiego nie posiadam. Ale z tego co pamiętam, nigdy nie miałam żadnych problemów z tym, że w książkach były trupy i inne nieprzyjemności. Taki jest świat, po prostu, więc nic dziwnego, że to samo mamy, musimy mieć, w książkach. Nie pamiętam z dzieciństwa wielu bajek, tylko dziadkowie okazjonalnie czytali mi za mojej pamięci literaturę typowo dziecięcą. Mama, nie wiem jak dawno, ale gdy tylko byłam w stanie ogarnąć dłuższą i trudniejszą fabułę, szybko przeszła od bajek do całkiem poważnych książek. Było sporo o przyrodzie, o zwierzętach, ale nie słodkich opowiastek, tylko tych trudnych, o ciężkim życiu i walce o przetrwanie albo w dziczy, albo wśród bardziej lub mniej podłych ludzi i o ludziach żyjących w trudnych warunkach i na co dzień borykających się z przyrodą (Curwood, London, Grey Owl, Centkiewiczowie, Kipling i inni). A potem co popadło, trochę młodzieżowo (Mark Twain, Montgomery, Ożogowska, Szklarski), trochę fantastyki (Tolkien, Lem, Lewis, Le Guin, Herbert), trochę młodzieżowo-harcersko-wojennie (Tarnina[bookLink]171136|Tarnina[/bookLink] - do dziś pamiętam, jak się przy tym popłakałam, jedna z moich ulubionych książek wtedy), trochę klasyki i historii (Sienkiewicz, Kraszewski, Bunsch), a z czasem, kiedy już nie było w domu co czytać, nawet "Działa Nawarony" przed 10 rokiem życia. Piszę o tym wszystkim nie tylko po to, żeby pokazać, co dziecku można, bez większej krzywdy dla jego psychiki, czytać w wieku lat kilku, ale także po to, żeby zaznaczyć, że moja dziecięca kariera czytelniczo-słuchalnicza nie była typowa, a zatem moje doświadczenia z tym, co i w jakim wieku można czytać, niekoniecznie pokrywają się z tym, co są w stanie przyswoić dzieci wychowywane bardziej normalnie, po dziecinnemu. Ale przecież kiedyś trzeba zacząć wkraczać w świat i literaturę bardziej dorosłą, a "Pan Samochodzik" wydaje mi się bardziej przystępny, niż wiele innych tytułów, które poznałam wcześniej. Nie mam pojęcia, dlaczego mama mi tego nie czytała całe lata wcześniej, przed wieloma znacznie trudniejszymi książkami, myślę, że albo sama tego nie lubiła, albo specjalnie zachowała choć jedną serię przystępną dla dziecka nieprzeczytaną na głos po to, żeby mieć czym mnie wciągać w czytanie samodzielne, bo powtórek czytać nie chciałam, miałam za dobrą pamięć na to, by lektura czegoś znanego była emocjonująca.

Myślę, że spokojnie możesz spróbować, najwyżej, jakby się nie spodobało, przerwiesz lub doczytasz tylko jeden tom i nie będziesz kontynuowała serii. Piszesz o trupach w pierwszym tomie - a który to wg Ciebie jest ten pierwszy? Bo ja jakoś wielu trupów nie kojarzę, więc może trupy są w tych pierwszych, które pierwotnie nie bardzo do serii należały? Ale z drugiej strony mogę nie kojarzyć, bo w ogóle ledwie jak przez mgłę pamiętam jakieś ogólne zarysy tych historii, bez tak nieistotnych szczegółów, jak kto kogo zabił, tam się przecież tylko poszukiwania skarbów liczyły, nie liczba poszkodowanych po drodze :)

Lat temu wiele sama własnoocznie czytałam w wieku lat 9. Niesamowity dwór[bookLink]108819|Niesamowity dwór[/bookLink] to była moja druga, prócz obowiązkowych lektur szkolnych, książka przeczytana samodzielnie i pierwsza wzięta do czytania całkowicie z własnej, nieprzymuszonej woli. Czy można wcześniej? Myślę, że tak, nawet znacznie wcześniej, choć oczywiście wszystko zależy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Czy seria Pan Samochodzik nadaje się dla dzieci w klasach 1-3? W tomie I trup się ściele gęsto. Jaki wiek jest odpowiedni na te książki?
Czytał ktoś z dziećmi?

Czy seria Pan Samochodzik nadaje się dla dzieci w klasach 1-3? W tomie I trup się ściele gęsto. Jaki wiek jest odpowiedni na te książki?
Czytał ktoś z dziećmi?

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post