Ja znam łacinę, grekę, wsoski, angielski i... trochę niemiecki. Czy ddobrym pomysłem jest ćwiczenie angielskiego, mając do czynienia z kontem na goodreads? Może słuchanie filmów po angielsku na platrformie Netflix? To wystarczy?(to już robię). Coś jeszcze? Pozdrawiam!

Ja znam łacinę, grekę, wsoski, angielski i... trochę niemiecki. Czy ddobrym pomysłem jest ćwiczenie angielskiego, mając do czynienia z kontem na goodreads? Może słuchanie filmów po angielsku na platrformie Netflix? To wystarczy?(to już robię). Coś jeszcze? Pozdrawiam!

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

To i ja dołączę :) Poliglotą nie jestem, ale filologiem tak :) A dokładniej ukończyłem filologię indonezyjsko-malajską. Znam angielski, indonezyjski i malajski w mniejszym stopniu.

Poliglotom po części zazdroszczę. Sam próbowałem z różnymi językami, ale ostatecznie stwierdziłem, że wolę znać dobrze 2 obce języki, niż 10 po łebkach. Nie twierdzę, że poligloci znają języki powierzchownie, tylko, że moja głowa większej liczby języków chybaby nie pomieściła.

To i ja dołączę :) Poliglotą nie jestem, ale filologiem tak :) A dokładniej ukończyłem filologię indonezyjsko-malajską. Znam angielski, indonezyjski i malajski w mniejszym stopniu.

Poliglotom po części zazdroszczę. Sam próbowałem z różnymi językami, ale ostatecznie stwierdziłem, że wolę znać dobrze 2 obce języki, niż 10 po łebkach. Nie twierdzę, że poligloci znają języki...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Hello, I can speak English very well!

Hello, I can speak English very well!

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Trochę nieaktualny temat, ale sama się wypowiem.
Ja miałam fatalnych nauczycieli angielskiego od 4 klasy podstawówki. Wcześniej miałam fajnych, ale za to aż 3, każdy uczył inaczej, a i dziecko też inaczej postrzega taką naukę. Potem albo nauczycielka nie umiała zapanować nad klasą, albo jedna mnie wyśmiała, bo źle coś przetłumaczyłam, kolejna planowała wycieczki, z kolejnej zrezygnowałam przez głupi błąd z liceum (z własnej woli), a teraz na studiach okazało się, że jest tak zróżnicowanie poziomowe, że nawet nie miałam szans się nauczyć.
Rosyjskiego miałam BARDZO mało i to z winy szkoły i po części nauczycielki, choć lubiłam ten język.
I jeszcze troszkę uczyłam się japońskiego, głównie ze względu na to, że w naszej szkole mieszkali wolontariusze z Japonii (a przynajmniej my ich tak nazywaliśmy) i prowadziła zajęcia z japońskiego, ale byłam za mała i miałam za mało motywacji, by się uczyć tego języka.
Jednak teraz na studiach, na 3 roku siadłam i nagle pomyślałam, ile nauka języków by mi dała. Mam około 100 tomów kilku książek, których nigdy w życiu nie przeczytam w języku polskim. Nie ma szans, by je wydali. Więc wzięłam jedną książkę, przeczytałam po ok. pół roku, później drugą, przeczytałam w miesiąc, wzięłam trzecią i przeczytałam w tydzień. Czytanie idzie mi coraz lepiej. Mam marzenia, żeby nauczyć się angielskiego, rosyjskiego i japońskiego. Boję się tylko, że nie starczy mi motywacji :( Mam obecnego dużo czasu wolnego, który mogłabym spożytkować w jakiś sensowny sposób. W zasadzie mam teraz wolny czw, pt, sb i nd..., niedługo też dojdzie do tego poniedziałek.

Trochę nieaktualny temat, ale sama się wypowiem.
Ja miałam fatalnych nauczycieli angielskiego od 4 klasy podstawówki. Wcześniej miałam fajnych, ale za to aż 3, każdy uczył inaczej, a i dziecko też inaczej postrzega taką naukę. Potem albo nauczycielka nie umiała zapanować nad klasą, albo jedna mnie wyśmiała, bo źle coś przetłumaczyłam, kolejna planowała wycieczki, z kolejnej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Od podstawówki znam angielski w stopniu dobrym, ale jakoś niespecjalnie zapałałam do niego sympatią. Podczas lekcji angielskiego ogólnie się nudziłam, ale doskonalę ten język, bo wiadomo znajomość zawsze się przydaje. Niemiecki uwielbiam, jestem na poziomie B1, zaczęłam uczyć się w liceum. Rozumiem teksty ze słuchu, czytam po niemiecku, bardzo dobrze radzę sobie z pisaniem. W planach mam naukę francuskiego i chciałabym też nauczyć się włoskiego i hiszpańskiego.

Od podstawówki znam angielski w stopniu dobrym, ale jakoś niespecjalnie zapałałam do niego sympatią. Podczas lekcji angielskiego ogólnie się nudziłam, ale doskonalę ten język, bo wiadomo znajomość zawsze się przydaje. Niemiecki uwielbiam, jestem na poziomie B1, zaczęłam uczyć się w liceum. Rozumiem teksty ze słuchu, czytam po niemiecku, bardzo dobrze radzę sobie z pisaniem....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Powiem taką ciekawostkę. Zauważyłam, że bardzo często gdy to jest mama z innego kraju, to dziecko nie uczy się jej języka. Np. ona z Polski, a on z Włoch i mieszkają we Włoszech. Nie uczy bo albo ojciec sobie tego nie życzy (czy jej teściowa, bo "mamuśka" w domu rządzi) albo jej się nie chce.

Jest jeszcze jedna bardzo dziwna sprawa, często się zdarza, że jedno i drugie może być z Polski, a dziecka nie uczą polskiego. Czy by wrócili do Polski czy nie, ale niech dziecko zna swój język, bo po pierwsze musi się jakoś dogadać z rodziną, a po drugie nigdy nie wiadomo gdzie to dziecko będzie chciało w przyszłości studiować i mieszkać.

Osobiście jestem dwujęzyczna, perfekcyjnie mówię i piszę po polsku i po włosku (podkreślę, że moi Rodzice są Polakami). Dodakowo bardzo ładnie sobie radzę z językiem angielskim. Z niemieckim świetnie sobie radziłam w szkole i by się przydało do niego wrócić.

Powiem taką ciekawostkę. Zauważyłam, że bardzo często gdy to jest mama z innego kraju, to dziecko nie uczy się jej języka. Np. ona z Polski, a on z Włoch i mieszkają we Włoszech. Nie uczy bo albo ojciec sobie tego nie życzy (czy jej teściowa, bo "mamuśka" w domu rządzi) albo jej się nie chce.

Jest jeszcze jedna bardzo dziwna sprawa, często się zdarza, że jedno i drugie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Niestety nie mam tak długiej listy. Teraz po latach zaczynam ponownie przygodę z językami. O ile z angielskiego jeszcze jako tako dam radę coś powiedzieć i coś napisać, tak z niemieckim zawsze był problem.
Teraz podejmuję próbę nr 3 (dwa razy zaczynałam od nowa, od zerowego poziomu w gimnazjum i na studiach) teraz czas na coś innego. Ćwiczę z kursem Krebsmethod.com i już widzę szansę na sukces :)
Polubiłam naukę języków i już myślę o nauce następnego :) Może tym razem hiszpański :D

Niestety nie mam tak długiej listy. Teraz po latach zaczynam ponownie przygodę z językami. O ile z angielskiego jeszcze jako tako dam radę coś powiedzieć i coś napisać, tak z niemieckim zawsze był problem.
Teraz podejmuję próbę nr 3 (dwa razy zaczynałam od nowa, od zerowego poziomu w gimnazjum i na studiach) teraz czas na coś innego. Ćwiczę z kursem Krebsmethod.com i już...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Muszę się również z wami podzielić tym że jak na mój dość młody wiek już trochę doświadczenia w tym posiadam. A więc moja sytuacja jest taka:
Urodziłem się i mieszkałem w Polsce przez prawie 11 lat, wyjechałem potem mieszkać z mamą do Anglii i tam ukończyłem całą secondary school (coś w stylu gimnazjum) wróciłem nie dawno w wakacje do Polski na stałe. Wcześniej mieszkając w Anglii nauczyłem się języka Angielskiego na poziom c2. Zainteresowałem się również językiem Hiszpańskim i uczyłem się go samodzielnie z internetu około 2-3 miesięcy po czym opanowałem elementarne podstawy i potrafiłem się podstawowo porozumiewać biegle w czasie teraźniejszym jednak był to dalej poziom a1. Uczęszczałem później przez 3-4 miesiące na godzinne lekcjez hiszpańskiego po lekcjach w piątki (były one prowadzone po Hiszpańsku na poziomie zaawansowanym za darmo) Ukończyłem szkołę i egzaminy gcse z certyfikatem z Angielskiego na A* czyli porównywalne do c2 oraz hiszpański na takim dość słabym C porownywalnym z b1/b2. Całe wakacje uczę się go dalej. W Anglii od 7 do 9 klasy (tam jest 5 lat gimnazjum poczynając od 7 klasy do 11) uczyłem się również języka Francuskiego, który mam mniej więcej na poziomie b2. Mam po dziś dzień bardzo dobrego przyjaciela który pochodzi z Włoch, znamy się ponad 3 lata więc dużo włoskiego od niego z domu wyniosłem. Także moja sytuacja jest taka że mam 16 lat i jeszcze nie poszedłem do liceum bo mam wakacje a posługuje się biegle 3 jezykami i 4 mam w drodze. Oczywiście mój cel to lingwistyka stosowana z nauką trzech języków (ang., hisz.) na poziomie rozszerzonym i włoski na kontynuacji czyli zaawansowamy lub też na rozszerzeniu. Język Francuski sobie zrobie między czasie po lingwistyce gdy (mam nadzieje) zostane tłumaczem. Także w planach mam do tłumaczenia 4 języki obce. Z czego są duże korzyści bo nie wszystkie będą tlumaczone na Polski tylko każdy na wszystkie inne. Najlepiej gdybym wyjechał do Anglii a najlepiej do miasta Londyn (gdzie mieszkałem przez ten okres blisko 6 lat) z racji że tam nie brakuje ani Polaków ani Hiszpanów ani Włochów i Francuzów. Oczywiście oprócz tych języków naucze się jeszcze wiele więcej jednak one będą już tylko uczone dla siebie. Także 4 ulubione języki mam zamiar tłumaczyć. Taka jest moja historia.

Muszę się również z wami podzielić tym że jak na mój dość młody wiek już trochę doświadczenia w tym posiadam. A więc moja sytuacja jest taka:
Urodziłem się i mieszkałem w Polsce przez prawie 11 lat, wyjechałem potem mieszkać z mamą do Anglii i tam ukończyłem całą secondary school (coś w stylu gimnazjum) wróciłem nie dawno w wakacje do Polski na stałe. Wcześniej mieszkając w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Lubię się uczyć języków, w gimnazjum odkryłam u siebie "talent" właśnie do ich nauki. Nie sądziłam, że tak dobrze może mi to wychodzić. ;)
Angielski - trudno byłoby go nie umieć, skoro uczę się go praktycznie od przedszkola. Nie jestem na jakimś wysokim poziomie, nie przepadam za tym językiem, może też dlatego, że uczę się go od tak dawna. Myślę, że z tym poziomem, na którym jestem, uda mi się zdać rozszerzoną maturę z angielskiego na zadowalającym mnie poziomie (takim, żeby dostać się na wymarzone studia :P). Gorzej mi idzie z dogadaniem się - po pierwsze dlatego, że nie mam okazji ćwiczyć, a po drugie, bo trochę się wstydzę jak przychodzi co do czego. :x

Francuski - uczyłam się przez trzy lata gimnazjum, brałam udział w olimpiadzie i byłam finalistką. Uwielbiam ten język. Jest piękny, a przy tym łatwy, dzięki niemu odkryłam to, że z łatwością uczę się języków. :P Po gimnazjum przestałam się go uczyć (w liceum nie miałam wyboru), ale niewykluczone, że kiedyś do niego wrócę.

Niemiecki - byłam jedyną osobą w klasie w liceum, która nigdy się go nie uczyła, nauczycielka nie dawała mi żadnych szans na nadrobienie, a teraz umiem go lepiej od osób, które uczyły się 3, 6 a nawet 9 lat. Nie robiłam nic specjalnego - wystarcza mi to, czego nauczę się na lekcjach i w domu na sprawdziany. Nie sprawia mi problemów (no, może oprócz wykucia czasowników nieregularnych...), chociaż "nie ciągnie" mnie do niego. Chciałabym umieć tyle, żeby dać sobie radę na jakichś wakacjach. To się zawsze przydaje.

Japoński - dzięki oglądaniu anime się osłuchałam i coś tam łapię. Ponadto mam koleżankę, która sama się go uczy, więc zawsze też coś wyłapię z tego, co mówi. :P Znam jakieś podstawowe zwroty, proste zdania. Kiedyś chciałabym się go nauczyć.

Ogólnie moim takim małym marzeniem jest znać sporo języków. Oprócz znajomości w dobrym stopniu tych powyższych, chciałabym jeszcze nauczyć się jakiegoś skandynawskiego (być może norweski), więcej europejskich typu włoski czy hiszpański, a może jeszcze jakieś zupełnie "z daleka". :P Mam całe życie na to, wiec czemu nie? :D

Lubię się uczyć języków, w gimnazjum odkryłam u siebie "talent" właśnie do ich nauki. Nie sądziłam, że tak dobrze może mi to wychodzić. ;)
Angielski - trudno byłoby go nie umieć, skoro uczę się go praktycznie od przedszkola. Nie jestem na jakimś wysokim poziomie, nie przepadam za tym językiem, może też dlatego, że uczę się go od tak dawna. Myślę, że z tym poziomem, na...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Języki obce to chyba jedyna rzecz do której mam jakikolwiek dryg. :D Nie narzekam, uwielbiam się ich uczyć!

Angielski - uczę się go od bodajże 4 roku życia, szczerze mówiąc trudno jest mi ocenić poziom. Myślę, że jest niezły - czytam w tym języku artykuły oraz książki bez większych problemów, dogadać się też potrafię. Zachciało mi się uczyć brytyjskiego akcentu, bo dla mnie brzmi ładniej niż amerykański, ale jak mi idzie to chyba można się domyślić. ;)

Niemiecki - uczyłam się go w gimnazjum jako jedna z niewielu osób, która ten język faktycznie lubi. Niestety, mając przez 2 klasy 2 godziny tygodniowo, a w 3 klasie zaledwie 1 godzinę, niedużo się nauczyłam. Próbuję nadal uczyć się tego języka lub przynajmniej robić coś, aby go nie zapomnieć bo nie używam go dużo. Mimo tego, że mam rodzinę w Niemczech, to nie rozmawiam z nimi po niemiecku, wstydzę się trochę będąc na tak marnym poziomie. :P

Rosyjski - alfabet znałam już wcześniej, ale faktyczną naukę rozpoczęłam dopiero w tym roku w liceum. Bawi mnie ten język, zabawnie brzmi. :D

Szwedzki - uczę się go już 3 rok, umiem o wiele więcej niż po 3 latach nauki niemieckiego. Nauka tego języka idzie mi całkiem sprawnie, lubię języki germańskie mimo że nie brzmią najpiękniej na świecie. ;)

Francuski - mając 10 lat zakochałam się w brzmieniu tego języka i zapragnęłam się go nauczyć. Korzystam z samouczka i jestem na poziomie podstawowo podstawowym. :P Niestety, brak czasu!

Uczyłam się też kiedyś islandzkiego, do którego na 100% kiedyś powrócę. Nie pogardziłabym również łaciną, włoskim, węgierskim, holenderskim, duńskim i hiszpańskim. :D Może kiedyś zabiorę się też za japoński,kto wie.

Języki obce to chyba jedyna rzecz do której mam jakikolwiek dryg. :D Nie narzekam, uwielbiam się ich uczyć!

Angielski - uczę się go od bodajże 4 roku życia, szczerze mówiąc trudno jest mi ocenić poziom. Myślę, że jest niezły - czytam w tym języku artykuły oraz książki bez większych problemów, dogadać się też potrafię. Zachciało mi się uczyć brytyjskiego akcentu, bo dla...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej