-
ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
-
Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
-
ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Cytaty z tagiem "tancerz" [9]
[ + Dodaj cytat]
Tancerze skaczą i padają, rozdygotani, wewnętrznie obnażeni, podczas gdy dwie aktorki podążają za nimi, z szybkością karabinu maszynowego wyrzucając z siebie jadowite zdania: - ... jesteśmy tu po to, by wyjąć ci z głowy zbędne części mózgu... - a ich szepty nakładają się na siebie. To głosy rozbrzmiewające w głowach tancerzy.
Sally siedzi jak zahipnotyzowana. Patrzę na nią, na jej nieruchomą twarz, szeroko otwarte, czarne oczy.
Tancerze wydmuchują na siebie bańki mydlane, które opadają niczym bomby psychiczne. Dociera do mnie, że oto jesteśmy w świetlicy oddiału psychiatrycznego, przedstawionej jako rodzaj obłąkanego balu.
Będę cię karmił szczęściem na śniadanie, miłością na obiad i namiętnością na kolację.
..... Do ulubionych ról Gerarda w Balecie XX Wieku należał niewątpliwe Tybalt w "Romeo i Julii". Kreując tę postać, czuł ją emocjonalnie i pewnie od strony technicznej, tańczenie sprawiało mu przyjemność. W Brukseli, gdzie tańczyli ten spektakl w Forest National, tak napisano o jego kreacji: "Gerard Wilk w roli Tybalta jest bez wątpienia rewelacyjny. Jego prezencja na scenie, siła wyrazu i talent przyniosły mu sukces"..........
...dobrego tancerza poznać nie po tym, jak tańczą jego nogi, tylko po tym, co wyraża jego twarz. Czyli mówiąc najprościej: co ma w głowie, I nie powinna to być pustka!
Każdy tancerz ma wątpliwości. Gdy przekracza próg sali treningowej, tańczy improwizację czy pokazuje innym ludziom swoje emocje. Jednak na występie powinien dać z siebie wszystko i udowodnić innym, że kocha i dba o to, co robi.
Tancerz bez przerwy jest oceniany z zewnątrz, najpierw przez rodziców, potem przez kolegów i nauczycieli w szkole, przez krytyków, dyrektorów i baletmistrzów. Ich poczucie własnego Ja jest określane przez ciało. Ale to ciało podlega gustom, modom i przesądom. Stoi do dyspozycji, jest na sprzedaż.
[Der Tänzer wird stets von außen beurteilt, zuerst sind es die Eltern, dann Mitschüler und Lehrer, Kritiker, Intendanten und Baletmeiter. Das Selbst ist vom Körper bestimmt. Der Körper hingegen unterliegt Geschmäckern, Moden und Vorurteilen. Er steht zu Disposition und zum Verkauf.]
s.59.
Trzeba być głupcem, by się w niej nie zakochać. Ja jestem głupcem, który wiedział, że mu nie wolno, a się zakochał.
To nie świat jest zły, mała. To ludzie go takim czynią.