-
ArtykułyZakładki, a także wszystko, czego jako zakładek używamy. Czym zaznaczasz przeczytane strony książek?Anna Sierant1
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 7 czerwca 2024LubimyCzytać318
-
ArtykułyHistoria jako proces poznania bohatera. Wywiad z Pawłem LeśniakiemMarcin Waincetel1
-
ArtykułyPrzygotuj się na piłkarskie święto! Książki SQN na EURO 2024LubimyCzytać7
Cytaty z tagiem "papiestwo" [6]
[ + Dodaj cytat][…] Jezus nie stworzył ani nie założył Kościoła, nie ustanowił urzędu kapłaństwa czy papiestwa
Wobec postępów astronomii, niezbicie potwierdzających słuszność nauki Kopernika, a także pod naporem opinii publicznej Kościół zdecydował się zmienić swe dotychczasowe stanowisko. Dnia 25 września 1822 r. papież Pius VII zatwierdził dekret głoszący, że 'działa traktujące o obrocie Ziemi, a o nieporuszalności Słońca, według ogólnego zdania tegoczesnych astronomów, wolno drukować'. Papiestwo zatem - po trzystu latach - zgodziło się na rozpowszechnienie dzieła Kopernika.
Nie jest tak, że tego pragnę, rozumiesz? Nikt zdrowy na umyśle nie może pragnąć papiestwa.
- Niektórzy z naszych kolegów go pragną.
- W takim razie są głupcami albo jeszcze gorzej. Obaj widzieliśmy, co ono uczyniło z Ojcem Świętym. To Golgota.
Wielokrotnie wskazywano i wytykano Anonimowi z Normandii, że jego namiętne antyhierokratyczne traktaty unoszone przez mistyczną wiarę w siłę sakramentalnego namaszczenia nie wywarły żadnego praktycznego efektu w czasach, w których zostały napisane. To prawda. Zwycięstwo rewolucyjnej reformy papiestwa w następstwie sporu o inwestyturę i wyłonienie się kościelnego imperium pod przewodnictwem papieskim (które zmonopolizowało warstwę duchową i zwróciło ją w stronę domeny kapłańskiej) zanegowały wszystkie wysiłki do kontynuowania albo odnowienia królewsko-kapłańskiego wzorca liturgicznej władzy królewskiej, którego tak zaciekle bronił Anonim. Zarazem nowe państwa terytorialne, jakie zaczęły się rozwijać w XII wieku, były otwarcie świeckie, mimo że zapożyczały wiele z modelu kościelnego i hierarchicznego, jednak w państwach tych świętość władcy nie wynikała już z namaszczenia krzyżmem, lecz była uzasadniana przez świeckie prawo, włączając w to zeświecczone prawo kanoniczne. Dlatego właśnie poglądy Anonima z Normandii nie znalazły oddźwięku ani na polu kościelnym, ani świeckim. (…) propagowany przez niego wzorzec chrystocentrycznej władzy królewskiej należał już do przeszłości. (s. 51, Rozdz. III).
Papiestwo to pompa i ceremoniał, to buty z czerwonej skóry i aksamity lamowane gronostajem; to próby skrytobójstwa i pancerne samochody; to władza i potęga; to zarządzanie i administracja, a także pozłacana klatka, z której gołąbek pokoju spogląda na świat, lecz nie jest w stanie wzlecieć do ludzi.
W pewnym sensie można zgodnie z prawdą powiedzieć, że Innocenty IV był najwybitniejszym uczniem Fryderyka. Papież wziął jedynie pojedynczą drzazgę z niezmiernie wieloaspektowych osiągnięć Fryderyka, skopiował tylko jedną z metod geniuszu swego mistrza, lecz z jasnym zamiarem praktykował ją, doskonalił i świadomie wykorzystał przeciwko Hohenstaufowi: było to skupienie wszystkich sił na jednym celu, nieskrępowane przez litość, pobożność lub skrupuły. Podczas gdy brak skrupułów cesarza łączył się z pasją stwórcy budującego nowy świat, u Innocentego IV była to praktyczna „metoda”, chłodno ukierunkowana na unicestwienie jednego człowieka, którego istnienie groziło zniszczeniem fundamentów wiekowej instytucji.