-
ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać258
-
Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
-
Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
-
ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński9
Cytaty z tagiem "istnienie" [489]
[ + Dodaj cytat]Każdy człowiek jest tym, kim jest, jest po prostu... sobą. I nie zasługuje, żeby go nazwać nikim.
Ostatecznie to, kim jestem dla ciebie, nie jest tym, kim jestem.
Istniejemy tylko dlatego, że inni nas widzą.
Mama zwykła mawiać, że w słowach jest zawarta część duszy autora. Czuję, że moja prawie wylewa się z tej kartki.
Wiem, że nie żyje.
Wiem, że nie może przeczytać tych listów.
Wiem, że niewiele mogę zrobić, żeby poczuć jej bliskość.
Teraz pozbawiłeś mnie nawet tego.
A człowiek nie przeżywa swojego istnienia siedząc za biurkiem. Dopiero gdy człowiek działa - a zwłaszcza gdy dokonuje ważnych wyborów - odnosi się do własnego istnienia.
Chcesz umrzeć. Nie, to znaczy, nawet nie chcesz przechodzić przez całą tę mękę umierania. Żałujesz, że istniejesz. Chciałbyś tylko zniknąć.
Bez wątpienia, nic dziś bardziej naturalnego niż ludzie pracujący od rana do wieczora, którzy potem przy kartach, w kawiarni i na gadaniu tracą czas, jaki pozostał im do życia. Ale są miasta i kraje, gdzie ludzie od czasu do czasu podejrzewają istnienie czegoś innego. Na ogół nie zmienia to ich życia. Ale zaznali podejrzeń, a to zawsze wygrana...
Wszyscy żyjemy we własnych światach snów, gdzie z troską i czułością tworzymy po wielokroć nasze osobiste rzeczywistości.
Po co żyję i co zamierzam zrobić ze swoim życiem? Nie wiem i boję się. Nigdy nie przeczytam wszystkich książek, które chciałabym przeczytać; nigdy nie będę tymi wszystkimi ludźmi, którymi chcę być, i nie przeżyję tych żyć, które chciałabym przeżyć. Nigdy nie nauczę się tych wszystkich rzeczy, które chcę umieć. A czego chcę? Chcę przeżyć i odczuć wszystkie możliwe w moim życiu odcienie, tony i odmiany fizycznego i duchowego doświadczenia. A jestem okropnie ograniczona. Nie jestem jednak niedorozwinięta: kaleka, ślepa, upośledzona umysłowo. (...). Być może właśnie dlatego chcę być wszystkimi - żeby nikt nie mógł mnie winić za to, że jestem sobą. Żebym nie musiała ponosić odpowiedzialności za swoją filozofię i rozwój wewnętrzny.