-
ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel16
-
ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik2
-
ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać2
-
Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra GajdzińskiegoMarcin Waincetel2
Cytaty z tagiem "gaja" [8]
[ + Dodaj cytat]
Gaja parsknęła ze zniecierpliwieniem.
- Nie bądźcie tchórzami! To bardzo proste. Trzeba wziąć ten zaostrzony sierp i posiekać tatę na małe kawałki, żeby przestał nam przeszkadzać. To z was, które tego dokona, będzie królem wszechświata! A poza tym zrobię wam te ciasteczka, które tak lubiliście, te z kolorową posypką.
W naszych czasach mamy właściwe określenie na takie zachowanie. Nazywamy je psychopatycznym.
- To twoja wina - powiedziałam zrozpaczona. - Dlaczego nie mogłeś po prostu zostawić mnie w spokoju!?
Eryk wpatrywał się we mnie, jakby widział mnie pierwszy raz w życiu.
- Próbowałem - rzekł, nie odrywając ode mnie oczu. - Naprawdę - wzruszył ramionami i podszedł bliżej. - Ale nie potrafię ...
I wtedy pocałował mnie.
Ziemia, matka nieba i morza, stanowi właściwy zaczątek świata (...) Chaos dostarcza Gai tylko miejsca, gdzie by mogła roztoczyć swoją „pierś szeroką” (...). Płodna Gaja zna przyszłość i rodzi głównie części świata, wytycza mu drogi rozwoju (...).
I to właśnie Gaja dała mu sierp i powiedziała: Hej, synu, zawołaj tutaj twojego ojca, a jak będzie zajęty rozmową ze mną, pochlastasz go na kawałeczki. W ten sposób zostaniesz władcą świata. Nie fajny pomysł?
- Czekasz na mnie? - zapytał Eryk, uśmiechając się do mnie wesoło.
Obdarzyłam go odpychającym spojrzeniem.
- Marzysz - stwierdziłam sucho.
Zatkało mnie, gdy pomyślał:
- Czasem ...
Byłam właśnie bliska rękoczynów, gdy powiedział:
- Jesteś prześliczna, gdy się złościsz.
[...]
Jeszcze długo stałam jak wyryta, z dziwnym grymasem na twarzy. Boże ten człowiek był ... nie do pojęcia!
Racjonalność ekologiczna wsparta doświadczeniem naukowym to umiejętność wyważenia, przy dokonywaniu wyboru, wszystkich za i przeciw, przy jednoczesnym zdaniu sobie sprawy, że nie powrócą czasy sprzed dinozaurów (wytępionych zresztą przez naturę, nie zaś człowieka), ale że trzeba dążyć do równowagi znośnej dla wszystkich synów tej samej Matki Gei.