Książka czytana po raz drugi przeze mnie, a związane jest to z jej wartością oświeceniową, czyli logicznie wytłumaczy ona wystąpienie przyszłych myśli u Greków na podstawie tych, które autor omawia - sama książka jest interpretacją studiów autora nad dziełami owych tytułowych twórców, które zostają nam streszczone - jest rzeczowa, język nie przytłacza, wiele wyjaśniając, pokazując następstwa tych światopoglądów Hellenów, które Profesor Krokiewicz nam tłumaczy i pokazuję tym samym widoczne w filozofii i literaturze nie tylko tej starożytnej, lecz występujące również w tej współczesnej echa po ich interpretacji świata, czasem nawet w niewielkim stopniu tylko zmienione. Mamy tu nawet pewne rozpracowanie etyki Arystotelesa i dość jasno wytłumaczone złożone zagadnienie Mojry.

Książka czytana po raz drugi przeze mnie, a związane jest to z jej wartością oświeceniową, czyli logicznie wytłumaczy ona wystąpienie przyszłych myśli u Greków na podstawie tych, które autor omawia - sama książka jest interpretacją studiów autora nad dziełami owych tytułowych twórców, które zostają nam streszczone - jest rzeczowa, język nie przytłacza, wiele wyjaśniając,...

Adam Krokiewicz należy do moich ulubionych autorów piszących o starożytności. Akademik, ale ujmuje wdziękiem i rozległością horyzontów, przy czym nigdy nie przytłacza erudycją - nie miażdży czytelnika nudą swego warsztatu, nie męczy rozbudowanym filologicznym warsztatem. Co więcej - nie szuka sensacji, nie przypochlebia się odbiorcy rewelacjami, modą, wynajdywaniem rozmaitych smaczków czy też obscenów. Jest - by tak rzec - uroczo porywający. A tytułowa moralność Homera polega m.in. na tym, że pochyla się on z zainteresowaniem nad każdym ludzkim istnieniem, jego tajemnicą. I nie gloryfikuje swoich (Achajów),a obśmiewa obcych (Trojan). Czyli jest zupełnie inaczej niż w naszym życiu publicznym.

Adam Krokiewicz należy do moich ulubionych autorów piszących o starożytności. Akademik, ale ujmuje wdziękiem i rozległością horyzontów, przy czym nigdy nie przytłacza erudycją - nie miażdży czytelnika nudą swego warsztatu, nie męczy rozbudowanym filologicznym warsztatem. Co więcej - nie szuka sensacji, nie przypochlebia się odbiorcy rewelacjami, modą, wynajdywaniem...