-
ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant12
-
Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant2
-
ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
-
ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński9
Cytaty z tagiem "charakter" [308]
[ + Dodaj cytat]Jestem koktajlem emocji z pytajników, wykrzykników i malutkiej domieszki kropek.
Według znanego dowcipu bowiem Polacy dzielą się na nauczycieli ("Ja pana nauczę"), ekshibicjonistów ("Ja panu pokaże!") oraz nieznanych ("Pan nie wie, kto ja jestem!").
Szukanie winnych jest najprostszym sposobem radzenia sobie z trauma. Jeśli wskażesz kogoś, kto jest sprawcą twoich krzywd, od razu jest prościej...
Żadnego człowieka nie można nazwać śmiałym jeśli nie przeszedł stu mil. Jeżeli chcesz poznać prawdę o sobie, idź tak daleko, póki nikt nie będzie znał twojego imienia. Wędrówka to wielki niwelator, wspaniały nauczyciel, gorzki jak medykament i okrutniejszy od zwierciadła. Długi odcinek drogi nauczy cię więcej o tobie samym niż tysiąc lat spokojnej introspekcji.
,,Chciałbym żebyś wreszcie przestała się uśmiechać i tak komfortowo sobie tu siedzieć. Wiem, że pod tą anielską powierzchnię kryje się coś zupełnie innego. chcę zobaczyć twoje emocje: złość, agresję, to co ukrywasz w środku".
Jakże strasznie zmieniło się wszystko od czasu, kiedy siedziała tu po powrocie z seminarium! Pełna była wówczas nadziei i radości, a przyszłość wydawała się różowa, bogata w cudne obietnice. Zdawało się jej, że lata całe minęły od tej promiennej chwili. Lecz zanim ułożyła się do spoczynku, uśmiech zakwitł na jej ustach, a spokój zawitał do duszy. Odważnie i śmiało stawiła czoło obowiązkowi i zżyła się z myślą o nim, bo obowiązek bywa przyjazny, jeżeli się od niego nie uchylamy, lecz śmiało idziemy na jego spotkanie
Od konfederacji barskiej, której nie lubię i nie szanuję, od kiedy bliżej ją poznałem, narodem polskim można najłatwiej rządzić, jeśli się wszystko potępia, za żadną rzeczywistość nie bierze odpowiedzialności, zawsze się apeluje do uczuć niezadowolenia, krytyki, bezwzględnego potępienia. Anglicy mają nad nami tą wielką wyższość , że pytają zawsze: pan krytykuje, a co pan zrobiłby na ich miejscu? - U nas takie pytanie nie jest konieczne. Nasze życie publiczne to ciągła premia za całkowite poczucie nieodpowiedzialności.
Charakter jest właśnie dla każdego z nas kłodą, o którą najczęściej się potykamy.
To, co w dzieciństwie nie zdąży być wytępione, w dorosłości buduje charakter, służy historyjkom, sztukom, przykładom.
Sama nie mając łatwego charakteru, ceniła tych, którzy
mogli się poszczycić jeszcze gorszym, co prawda pod warunkiem, że do okropnego charakteru dołączała
siła.