Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piszę, bo na błędach trzeba się uczyć.
Bo błąd można popełnić, ale nie można go powtarzać.

Marzenia są koniecznym dopełnieniem rzeczywistości, pomagają nie tylko ją znosić, ale też ulepszać. Bez marzeń nie ma postępu. Marzyć to wyznaczać sobie cele. To pokonać bezruch, odrzucać status quo.

A jeśli kocha się życie, znajduje się siłę.

To, że ma się życie innych w swoich rękach, z nikogo nie czyni jeszcze Boga.

Podstawowa nauka, jaką z tego wszystkiego czerpię, jest prosta: trzeba zawsze walczyć, niezależnie od tego jakie nieszczęście nas spotyka. Zawsze wierzyć. Nie ustawać w wysiłkach, nawet jeśli każdy drobny postęp kosztuje nas niewspółmiernie dużo. Kto nie wierzy, kto rezygnuje, kto uważa, że te drobne postępy nic nie znaczą- jest zgubiony. Przec naprzód - to grunt.