cytaty z książki "Odległe brzegi"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Słowa mają zbyt wielką moc. Trzeba się z nimi bardzo ostrożnie obchodzić, bo inaczej mogą dokonać ogromnych zniszczeń.
(…) Smutek i żal, to najbardziej samotna droga na świecie.
Wspomnienia przypominały garść potłuczonego szkła, kawałki o ostrych brzegach, okruchy, które odbijały światło. Wiedział, że gdy mocniej je ściśnie, ręka zacznie krwawić, ale nie mógł się powstrzymać.
Uwierz mi, skarbie, wiem jak to jest, kiedy w małżeństwie coś zaczyna się psuć. jedno nieporozumienie napędza następne, aż w końcu pewnego dnia człowiek opuszcza partnera.
Po dwudziestu czterech latach wspólnego życia zaczęli dryfować w stronę przeciwnych brzegów i rozpoczęli samodzielne życie. Ich rozmowy przypominały porozumiewanie się alfabetem Morse`a.
Była bliska załamania, ale nie mogła sobie pozwolić na ten luksus. Macierzyństwo z pewnością uczy kobietę jednego - że w kryzysowych sytuacjach nie można się poddawać.
Żal jest jak ocean... fale suną jedna za drugą, ale czasami zdarza się taki przypływ, że może wciągnąć człowieka pod wodę. Przeważnie trzeba sobie z nim radzić w samotności, w ciemności, kiedy człowiek najbardziej się boi.
Czas. Hak, na którym wszystko można zawiesić: życie, poniesione straty, nadzieję, miłość. Jakże często przecieka między palcami jak żywe srebro. Na szczęście niekiedy udaje się wrócić do tego, co było, i zatrzymać to już na zawsze.
Telewizja to świat, w którym każda historia ma krótki żywot. Wczorajsza wiadomość jest starą wiadomością.