Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(..)żyć znaczy ryzykować, znaczy mieć odwagę; jeśli nie jest się odważnym, to nie żyje się prawdziwie."

Wanda Rutkiewicz po ogłoszeniu projektu: Karawana marzeń.

Jestem bardzo świadom tego, że pożądanie nagród i wyróżnień jest największą pułapką naszego ego i dowodem próżności.

Zauroczyła go architektura tej góry (Gaszerbrum IV). Wabiła tajemnica ściany. Elegancja linii dostarczała mu głębokiej satysfakcji. Każdy ruch, każdy problem, każde rozwiązanie na tej długiej, skomplikowanej ścianie były na swój sposób aktem twórczym. Decyzję, by wspinać się w stylu alpejskim, dyktowała właśnie ta potrzeba zbudowania twórczej więzi ze szczytem. ""Przecież kiedy przezwyciężysz udrękę strachu przed nieznanym, przed śmiercią i powierzasz siebie niedorzecznie pięknej górze, myślę, że wybierasz wierność własnemu powołaniu. W tym tkwi narkotyk alpinizmu - w WYZWOLENIU. Wspinanie jest grą z własną WOLNOŚCIĄ"".

Zawsze miałem poczucie że uciekam w góry od codziennego publicznego bałamuctwa [...]
Zawsze uciekałem w góry by znaleźć krzepiący dowód, że jestem wolny od społecznych pęt, nagród i zaszczytów. [...] Zawsze idę w góry z wielkim oczekiwaniem, że mogę wznieść się ponad własne ludzkie słabości.

Gniew, zazdrość, nienawiść - jeżeli pozwolimy im, by zamieszkały w naszej psychice, kaleczą nas.

Każdy krok oznacza przezwyciężenie własnych słabości. Skoro pozbawione jest to przyjemności wynikającej z kontaktu z pionem, na dużych wysokościach pozostaje rodzaj twórczej postawy, polegający wyłącznie na przezwyciężaniu własnego bólu. A przezwyciężanie własnego bólu prowadzi do poczucia wyzwolenia".

Wszyscy ludzie marzą, ale nie jednakowo.

Niech twoje ścieżki będą wąskie, kręte, odosobnione,
niebezpieczne i prowadzą do najpiękniejszego widoku.
Niech twoje góry wznoszą się w chmury i ponad nie.
Edward Abbey, „Benedicto”
(tłum. Stanisław Gieżyński).

Gdy się pochylasz, by napić się wody z zimnego strumienia, czujesz cudowny smak tego czystego napoju i szczęście, że ta woda znalazła się na twojej drodze. W takich chwilach rzeczy, które ludzie traktują jak coś zwyczajnego i których nawet już nie zauważają, przynoszą ci niezmierzone bogactwo. (...) Jesz, bo jesteś głodny. Pijesz, bo jesteś spragniony. Śpisz, bo jesteś zmęczony. (...) Czujesz to picie i jedzenie każdą cząstką swojego ciała. Śpisz jak zabity.: - fragment "Pot" aut. Nejc Zaplotnik.

Tylko część każdego z nas jest przy zdrowych zmysłach; tylko część każdego z nas kocha przyjemność i długie dni szczęścia, chce dożyć dziewięćdziesiątki i umrzeć w spokoju, w domu, który zbudowaliśmy i który chroni naszych bliskich. Druga część każdego z nas jest niemal szalona. Woli niemiłe od miłego, kocha ból i jego ciemniejszą stronę - rozpacz, chce umrzeć w katastrofie, która przywróci życie do jego początków i nie zostawi z naszego domu nic prócz poczerniałych fundamentów." - fragment "Black Lamb and Grey Falcon - aut. Rebecca West (1941).