Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przypomniał sobie, że ktoś kiedyś mówił, iż czas nie jest ważny i wiek też nie. Teraz zrozumiał, że to błędne rozumowanie. Czas i wiek to bariery nie do przekroczenia. Czas to w życiu człowieka groźny czynnik.

Wiesz, czekaliśmy na to, ale kiedy nareszcie przychodzi co do czego, człowieka ogarnia lęk.

Można być zmęczonym nienawiścią, wiedzieliście o tym?

Człowiek ma ogromne zdolności do przystosowywania się, nawet jeśli nie akceptuje swego otoczenia.

Łatwo jest myśleć dobrze o tych, którym chcemy pomóc. Choć nie zawsze są nam za to wdzięczni.

On ją przecież kochał! Już tylko dlatego zasługiwał na całą miłość świata!

To bardzo źle, Mari, gdy człowiek traci dziecięcą zdolność przeżywania. Byłaś kiedyś łagodną i wrażliwą dziewczyną. Czy postarałaś się tego wyzbyć po to, by łatwiej znosić rozczarowania i ból, jakich człowiek doznaje na zimnym świecie?

To jedynie zewnętrzny pancerz, pod którym kryje się głęboka wrażliwość i niepewność.

Charlotta nigdy nie była pięknością. Gabriel jednak polubił ją od pierwszego wejrzenia. Jak niewiele znaczy wygląd, myślał zdumiony. Mam wrażenie, że ona jest bardzo ładna, choć przecież to nieprawda.

Dobrze wiemy jak wiele znaczy czułość.

Obawiam się, że nasz Pan zasnął na soborze w Nicei w roku trzysta dwudziestym piątym, bo wtedy władzę przejęli kapłani, którzy naturalnie uznali, że to oni wiedzą najlepiej, jak sprawy na świecie powinny się układać.

I jak to często bywa, kiedy człowiek bardzo nie chce czegoś pamiętać, jej podświadomość wróciła do tej wyjątkowej epoki, którą Dida na wiele stuleci wyrzuciła ze swojej pamięci i którą sama sobie zakazała wspominać.

Och, tęsknoto, dlaczego tak boleśnie ranisz duszę?

Mimo to Christa wyczuwała wibrujące między nimi napięcie. Nic niestosownego, nic nieczystego, wyłącznie głębokie wzajemne porozumienie i szczerość. A także smutek, który boleśnie ściskał jej serce.

Największą władzę posiadał Kościół, on też rozporządzał bogactwami. Ludzie żyli w ciemnocie i strachu, a tacy, którzy przyszli na świat z odrobiną oleju w głowie, kończyli na ogół na stosie za herezję albo za czary czy z jakiegokolwiek innego powodu.

Nigdy jednak nie spotkałam nikogo, komu mogłabym tę moją ułomną miłość ofiarować.

Zachowywałam się obojętnie. Co ja miałam z tego życia? O co miałam walczyć?