Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Brak wiary w siebie oznacza, że straciło się już więcej niż połowę szans na powodzenie.

-Szczęście to bardzo względne pojęcie. Wymień mi pięciu ludzi, których uważasz za doskonale szczęśliwych. Głowę dam, że nie potrafisz.

Chyba nie chcę już być człowiekiem(...) Zapomniałam, że to tak boli!

- Rodzice zaprogramowani są na miłość do swoich dzieci bez względu na to, jak one wyglądają.

By móc polubić innych, trzeba najpierw polubić siebie.

Czy sama właściwie wiem, za czym gonię? Wydawało mi się, że chodzi mi o błyskawiczną przygodę, zwykłe przeżycie z mężczyzną. Ale pragnę chyba czegoś więcej? W każdym razie nie chcę przeżywać tego sama.

Na widok ludzkiego cierpienia zawsze ogarniało go wielkie wzburzenie. Zdecydowanie nie zaliczał się do tych, co to powodowani ciekawością zatrzymują się przy miejscu, w którym wydarzyło się nieszczęście, by napawać się widokiem krwi i okaleczonych ludzi.

Odstraszam wszystkich tym moim wiecznym brakiem wiary w siebie.

Nie chcę, żebyś umierał, Ty idioto!

-Ty wcześniej okazałeś mi odrobinę czułości. Musze przyznać, że był to dla mnie niemal szok. Dziś mogłam odwzajemnić tę czułość, całkiem spontanicznie. Czy nie rozumiesz, jakim to dla mnie jest zwycięstwem?

Benedikte nigdy nie wygrałaby żadnego konkursu piękności, ale dlaczego miałaby to robić? Nosiła w sobie tyle ciepła, była tak sympatyczna i pociągająca, że Nataniel ogromnie się wzruszył.

Zachowałeś się ohydnie i grubiańsko. Twoja dusza także jest mroczna. Świat byłby lepszy bez takich jak Ty.

-Taka jesteś ładna, Tovo.
-Jestem bezkształtna. Nie mam szyi. Nie mam talii. Krótkie nogi...
-Ja czuję jedwabiście gładką skórę, sprężysty brzuch i bardzo powabne ciało. Nie zagłębiaj się w detale, nic na tym nie zyskasz!