Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Nie patrz na mnie, jakbyś mnie pragnął... jeśli nie pragniesz - mruczę w ciszę.

- Ben, to jeden z tych momentów, w których musisz się otworzyć i wpuścić mnie do środka. Jak mam cię poznać, skoro nie chcesz mi nic o sobie powiedzieć? - uśmiecham się łagodnie i ściskam go za rękę.

To, jak na mnie patrzy, sprawia, że jeszcze bardziej boli świadomość, że nam się nie powiodło. Od dawna trzymałam się nadziei, że to był tylko sen, ale niestety okazuje się, że łącząca nas chemia nie była tylko moim wymysłem.

Wiem natomiast, że niestety - mogę to już oficjalnie przyznać - nadal jestem w nim zakochana. Kocham każdy kawałeczek jego poturbowanej tożsamości.

- Ben, dopuść mnie do siebie.
Wsuwa mi palec pod brodę, żebym spojrzała mu prosto
w oczy.
- Didge, jestem tutaj – szepcze. - I nigdzie się nie wybieram.
- Ben, chcę cię całego, z całym bagażem, a nie tylko te elementy, które postanowisz mi pokazać.

Nigdy nie miałam świadomości, że potrzebuję, by mężczyzna
nade mną dominował, lecz on to we mnie dostrzegł. Odsłonił
stronę mojej osobowości, do której inni mężczyźni nigdy nie dotarli.

- Patrzę jej głęboko w oczy. - Jeśli szukasz pogodnego, popularnego wśród znajomych gościa, to się pomyliłaś, bo ja nim nie będę. - Wzruszam ramionami z rezygnacją, a ona znowu przewraca oczami. - Wszystko albo nic, Bridget. Bierzesz mnie całego albo wcale. Nie wstydzę się tego, kim jestem.

Wwierca mi się we flaki niepokojące poczucie, że ktoś lub coś mi ją odbierze. Próbuję je tłumić. Z całych sił staram się wierzyć, że świat nie mógłby być dla mnie taki okrutny… Ale przecież wiem, że może.

Traktowanie, na jakie pozwolisz na wczesnym etapie związku,
ustanowi standard na przyszłość. Jeżeli dasz sobie wciskać kit teraz,
będzie ci wciskał kit już zawsze.