cytaty z książki "Mała Syberia"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Gdyby Beethoven, Henry Ford i Josephine Cochrane spędzali czas na zastanawianiu się nad swoimi odczuciami, nie mielibyśmy dzisiaj symfonii, samochodów ani zmywarek do naczyń.
Próbuję przeszkodzić w kradzieży meteorytu, ale zamiast tego staję się świadkiem niewytłumaczalnego ciągu zdarzeń, które kończą się tym, że jakaś nieszczęśliwa dusza wysadza się w powietrze, a jej szczątki lądują na suficie chaty położonej na odludziu. I nawet nie udaje mi się odzyskać meteorytu. Co zrobiłem nie tak?
Odwraca się, spogląda na samochód, a potem na niebo.
Co tam jest?
I w ułamku sekundy widzi, że przez świat przebiega wielka smuga światła, za którą podąża równie wielki cień. Zarówno światło, jak i cień poruszają się pionowo, z góry na dół. Serce mężczyzny zatrzymuje się, a potem znów zaczyna bić, łomocze potężnymi, gorącymi uderzeniami, jakby ktoś kuł żelazo. Zmysły, wszystkie pięć, wyostrzają się i zachowują w taki sposób, w jaki wcześniej tego nie doświadczył. Widzi, że dach samochodu się rozrywa, w ustach ma dziwny smak elastycznego materiału wypełniającego fotele, czuje falę uderzeniową rozrywającą dłonie. Początkowo słyszy wszystkie dźwięki, a gdy uszy mu się zatykają, eksplozja rozlega się w jego głowie.
Jestem inżynierem i matematyka to moje hobby. Ja nie
śnię na jawie. Nie wyobrażam sobie niczego. Nie potrafię.
Robię wyliczenia. I każde z nich udowadnia, że świat się
kończy.