Jesteśmy społecznością, która kocha książki

... żyłam jak we śnie. Tylko jedną nogą byłam zaczepiona w tej rzeczywistości. Tylko jedną ręką sięgałam po to, czego potrzebowałam, bo czułam, że na nic więcej nie zasługuje.

-Znalazłaś mnie, a ja znalazłem ciebie - dodał cicho. Miał rację. Znaleźliśmy siebie, bo tak bardzo byliśmy sobie potrzebni.

Jepiej jest być z kimś, kto kocha bardziej niż ty.

Pragnęłam go tak mocno, jak tylko można kogoś pragnąć. Nawet takiego złamanego i zagubionego. Pragnęłam wszystkiego, co było nim.

Nie ma nic straszniejszego od samotności, mówiła. Nie wiedziała jednak, że samotności nie leczy się kimkolwiek.

(...) Nie wiedziała jednak , że samotności nie leczy się kimkolwiek. Że to nie choroba poddająca się każdemu antybiotyków. Nie zaleczysz jej pierwszym człowiekiem , na którego się napotykasz .

Zacznij żyć i nie czekaj na mnie. Nie czekaj na nikogo. To twoje życie. Nie marnuj go na nikogo więcej.

Samotności nie leczy się kimkolwiek. To nie choroba poddająca się każdemu antybiotykowi. Nie zaleczysz jej pierwszym człowiekiem, na którego się napatoczysz.

Jeśli się kogoś naprawdę kocha, to jest się gotowym do poświęceń.

Ucieknijmy razem w ciemny las. Znikniesz ty i zniknę ja. Poza dzień i poza czas. Pozostanie po nas tylko cmentarnego kwiatu blask.