Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nawet w czasach najbardziej skrajnego racjonalizmu żyje w każdym człowieku marzyciel Aleksander, któremu nigdy nie udało się podbić Eudaimon Arabia.

Marzenia o dalekich, obcych krajach fascynują, lecz ich spełnienie odbiera zwykle część uroku, odsłania trudności i budzi troski.

Większość ludzi nosi w sercach obraz kraju dzieciństwa, a gdy inne wrażenia z wolna bledną, obraz ten nabiera coraz silniejszych barw.

Kronikarz opowiada o Bremerholmie. Przeszła już jego pierwsza młodość, więc narzeka na swój wiek, lata, które przeżył, pobieliły mu włosy na skroniach, ale nie uczyniły go mądrzejszym, przyniosły mu najwyżej trochę więcej doświadczenia, ale te wszystkie słowa nie znaczą nic, są jak piękna szkatułka, w której chowamy zmęczenie, klęski, rozczarowania i rezygnację. Jedyna sprawność, jakiej się od nas naprawdę wymaga, to sztuka żegnania się. Do nikogo z nas życie nie przychodzi z pustymi rękami, ale i nie odchodzi z niczym, na pewno. To, co daje nam jedną ręką, zabiera drugą. Pożycza nam najpiękniejsze istoty, najpiękniejsze rzeczy, ale nie po to, byśmy mogli je zachować na zawsze. Pokazuje nam je, żeby stwierdzić, czy potrafimy się z nimi rozstać.