Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dodał, że warto odróżnić tak zwane picie towarzyskie od picia w towarzystwie. Bo wielu alkoholików pije kompulsywnie w towarzystwie, oszukując się, że to picie towarzyskie. Dla kogoś, kto pije towarzysko, nie ma wielkiego znaczenia, czy tam, dokąd idze, będzie alkohol czy nie. Przychodzi odwiedzić znajomych, a nie ich barek. Może upić odrobinę z kieliszka i nie musi opróżnić go do końca. Alkoholik tego nie potrafi. Jeżeli chcecie zobaczyć, kto ma problem z alkoholem, popatrzcie na końcu przyjęcia, gdy wszyscy goście już wstają od stołu, kto pospiesznie dopija swój kieliszek.

W. zapisał rzucające mu się w oczy różnice między światem zewnętrznym a tym na Farmie. Dotyczyły przede wszystkim przekonań i wartości. Zapisał je w dwu rubrykach. W świecie uczą, że człowiek powinien być silny, niezależny i zwiększać swoją kontrolę nad otoczeniem. Tu władza i dążenie do kontroli są traktowane jako źródło negatywnych emocji. Tam silna wola jest zaletą, tutaj - wadą. Tam trzeba kontrolować i powściągać uczucia, tu każą je przeżywać i wyrażać. Tam ukrywa się słabości, a tu się je odsłania. Tam należy kierować się rozumem, tutaj mówią, by iść za głosem sumienia i intuicji, bo rozum może cię oszukać. Tam tożsamość człowieka określa przede wszystkim jego rola społeczna, tutaj - cechy charakteru, postawy i zachowania. Tam życie musi mieć jakiś cel zewnętrzny; żyje się dla kogoś, dla jakiegoś celu. Tutaj cel ma charakter wewnętrzny; żyje się dla siebie bo warto. Zewnętrzny charakter mają tam także różne normy i nakazy; należy ich przestrzegać, bo wymaga tego porządek społeczny bądź dobro innych. Tu mówią, by żyć w zgodzie z normami moralnymi oraz normami życia duchowego (W. usłyszał to pojęcie po raz pierwszy i nie wiedział, co to jest), bo one są ważne dla samego człowieka; łamiąc je, stajemy się nieszczęśliwi. Tam trzeba planować, przewidywać, troszczyć się o przyszłość. Tu uczą, by żyć tylko dniem dzisiejszym, nie zamęczając się wspomnieniami z przeszłości ani nie martwiąc się o przyszłość. W. dodał jeszcze, że tam już dzieciństwie wpajają wzory, które tu oceniają jako destruktywne: bądź ambitny, zwiększaj kontrolę, bądź mężczyzną, nie bądź płaksą.