Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Postanówcie, że będziecie zawsze postępować uczciwie. A jeśli ktoś z was uważa, że nie można być uczciwym prawnikiem, niech zdecyduje się zachować uczciwość i zrezygnuje z zawodu adwokata. (Abraham Lincoln).

Żyjemy w świecie, w którym panuje równowaga: ten, kto nie chce być niewolnikiem, musi wyrzec się posiadania niewolników. Ci, którzy odmawiają wolności innym, nie zasługują na to, by być wolnymi. (Abraham Lincoln).

Właściwe zadanie rządu polega na zapewnieniu obywatelom niezbędnych warunków rozwoju, których oni sami, działając jako jednostki, nie mogą sobie zapewnić. (Abraham Lincoln).

Wierzymy, że słuszność daje siłę i w tej wierze wypełniajmy do końca nasze obowiązki, które dyktuje nam głębokie przekonanie wewnętrzne.(Abraham Lincoln).

Jeśli zdamy sobie sprawę, gdzie jesteśmy i dokąd zmierzamy, łatwiej będzie nam zdecydować, co i jak powinniśmy czynić. (Abraham Lincoln).

Zaczęliśmy, jako naród, od deklaracji stwierdzającej, że wszyscy ludzie rodzą się równi. Obecnie słowa te znaczą w praktyce: wszyscy ludzie rodzą się równi, z wyjątkiem Murzynów. Gdy władzę obejmą Nic Nie Wiedzący, będą oznaczać: wszyscy ludzie rodzą się równi z wyjątkiem Murzynów oraz cudzoziemców i katolików. Kiedy do tego dojdzie, wolę wyemigrować do jakiegoś kraju, który nie udaje, że kocha wolność - na przykład do Rosji, gdzie panuje jawny despotyzm, nie strojący się w szaty hipokryzji.(Abraham Lincoln).

Jeśli idzie o mnie, to pragnę przede wszystkim zdobyć prawdziwy szacunek bliźnich, okazując się godnym tegoż szacunku. Przyszłość pokaże, w jakim stopniu uda mi się zaspokoić tę ambicję (Abraham Lincoln).

Osiemdziesiąt siedem lat temu nasi ojcowie założyli na tym kontynencie nowe państwo, oparte na wolności i na przekonaniu, że wszyscy ludzie rodzą się równi. Toczymy obecnie wielką wojnę domową, która ma odpowiedzieć na pytanie, czy to państwo lub jakiekolwiek inne państwo, oparte na tych zasadach może przetrwać. Spotykamy się dziś na wielkim polu bitwy. Przybyliśmy tu, by poświęcić część tego pola bitwy na miejsce wiecznego spoczynku tych, którzy oddali swe życie, by ocalić życie naszego państwa. Nasza decyzja jest ze wszech miar słuszna i właściwa.
Ale w szerszym sensie nie możemy poświęcić – nie możemy dokonać konsekracji – nie możemy uświęcić – tego terenu. Dzielni ludzie, żywi i umarli, którzy zmagali się na tym polu, uświęcili je tak bardzo, że my nie jesteśmy zdolni nic dodać ani ująć. Świat nie zwróci większej uwagi na słowa, które tu wypowiadamy, i rychło puści je w niepamięć, ale nigdy nie będzie mógł zapomnieć o tym, czego dokonali tutaj ci ludzie. To raczej my, żyjący, doznajemy tu uświęcenia, gdyż na nas spada obowiązek dokończenia pracy, tak szlachetnie wykonywanej dotąd przez walczących tu żołnierzy. To my, ożywieni duchem poległych, bierzemy tu na swe barki wielkie, stojące przed nami zadanie, przysięgając, że nie pozwolimy, by ich śmierć okazała się daremna. To my, w imię Boże, będziemy walczyć o odrodzenie idei wolności w tym kraju i o to, by system rządów ludu, dla ludu i przez lud nie zniknął z powierzchni ziemi. (Abraham Lincoln – Adres Gettysburski).