Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy rozkłada się wspólny ciężar na dwoje, jest łatwiej, choćby tak naprawdę było bardzo ciężko. Można też oprzeć głowę na ramieniu tej drugiej osoby i cieszyć się, że wreszcie nie jest to poduszka czy zagłówek fotela.

Nie da się żyć w dwóch światach.

Rodzina jest najważniejsza.

Plany to przecież jedno, a co po nich zostaje, drugie. Więc na logikę, najlepiej zająć się dostępną w danym czasie i miejscu życia chwilą. Tylko ona ma namacalny smak i zapach. Nie zastąpią jej wyobrażenia. Wspomnienia też nie.

Czas rządzi się swoimi regułami, gdy zaczyna być dostrzegany. Ciągnie się w nieskończonych minutach albo skraca je do sekund. Jest obojętny, jeśli ludzie są na niego obojętni. Bezpieczna powtarzalność uczy ich lekceważyć czas, który kiedyś się zrewanżuje. Precyzyjnie dobierze moment, zniszczy przymusem czekania lub właśnie poczekać nie pozwoli.

Zastanowił się, jak by to było tak po prostu trzymać dziecko za rękę. Usłyszeć słowo ‘tato’. W końcu, jak by to było mieć rodzinę. Przyjść razem nad rzekę. Podjadać przygotowane w domu kanapki. Rozmawiać o wszystkim i o niczym. Łaskotać się i słyszeć ‘Tato, przestań! Tato’.