Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nikt nie wie, jak złym jest człowiekiem, dopóki nie postara się być usilnie dobrym.

Droga najbardziej okrężna okazuje się najkrótszą drogą do celu.

Kiedy wejdziesz do własnej sali, zachowaj życzliwość dla tych, którzy wybrali inne drzwi albo nadal pozostają w korytarzu.

Cudowne jest to, jak wiele można zrobić, jeśli nie ma innego wyjścia.

Wszyscy pragniemy postępu. Ale postęp to zbliżanie się do założonego celu. A jeśli skręcimy nie tam, gdzie trzeba, wówczas dalsza podróż przed siebie wcale nas do celu nie zbliża. Jeśli znajdziemy się na niewłaściwej drodze, postępem będzie odwrócić się na pięcie i pomaszerować z powrotem do właściwej drogi - najbardziej postępowy okaże się wówczas ten, kto zawróci pierwszy.
[...]
Nie ma nic postępowego w oślim uporze i nieumiejętności przyznania się do błędu. A patrząc na świat w jego obecnym kształcie, chyba wyraźnie widać, że ludzkość pakuje się w jakiś poważny błąd. Idziemy drogą niewłaściwą. A skoro tak, to musimy zawrócić. Powrót to najszybsza droga do celu.

Zmierzaj do nieba, a zdobędziesz i ziemię - mierz w ziemię, a nie zdobędziesz ani ziemi, ani nieba.

Chrześcijanie nie raz spierali się, czy człowieka ocalają dobre uczynki, czy też wiara w Chrystusa. Właściwie nie mam prawa wypowiadać się w tak trudnej kwestii, ale przypomina mi to pytanie, które ostrze nożyczek jest bardziej niezbędne.

Gdzie masz szukać pomocy, jeśli nie u silniejszego od siebie?

Każdy chrześcijanin może uznać, że z jakichś przyczyn powinien powstrzymać się od pewnych rzeczy - od małżeństwa, mięsa, piwa czy chodzenia do kina. Jednak kiedy zaczyna uznawać te rzeczy za złe same w sobie albo patrzy z góry na ludzi, którzy nie podejmują podobnych wyrzeczeń - wówczas zmierza w niewłaściwym kierunku.

Każdy potrafi mówić prosto, jeśli nie musi się martwić o fakty.

Jeżeli będziesz szukać prawdy, na koniec znajdziesz być może pocieszenie. Jeżeli będziesz szukać pocieszenia, nie znajdziesz ani pocieszenia, ani prawdy, a tylko ckliwe bzdury i życzeniowe myślenie na wstępie oraz rozpacz na koniec.

Na początku stwierdziłem, że w Bogu mogą istnieć odrębne osobowości. Teraz posunę się dalej. Poza Nim nigdzie nie ma żadnych innych prawdziwych osobowości. Dopóki nie oddasz Mu siebie, nie będziesz naprawdę sobą.

Dobrego uczynku można dokonać nawet wtedy, kiedy nie czujemy się dobrzy i nie czerpiemy z niego żadnej przyjemności, bo dobroć jest po prostu rzeczą słuszną.

Jeśli ktoś, kto przyjmuje naukę chrześcijańską, żyje w sposób jej niegodny, dużo jaśniej będzie go nazywać złym chrześcijaninem niż twierdzić, że chrześcijaninem nie jest.

Jeśli poza wszechświatem istnieje moc, która nim kieruje, nie mogłaby ona ukazać się nam jako jedno ze zjawisk w obrębie wszechświata - tak samo jak architekt, który zaprojektował dom, nie może być ścianą, klatką schodową czy kominkiem w owym domu.

Prawo moralne podaje melodię, którą mamy grać - nasze instynkty to jedynie klawisze fortepianu.

W religii, tak jak na wojnie czy we wszystkim innym, pocieszenie jest tym, czego nie znajdziesz, jeśli będziesz go szukał.

Jeśli znajdziemy się na niewłaściwej drodze, postępem będzie odwrócić się na pięcie i pomaszerować z powrotem do właściwej drogi - najbardziej postępowy okaże się wówczas ten, kto zawróci pierwszy.

Nasze doświadczenie głęboko jest naznaczone wpływem książek, sztuk czy kina, dlatego potrzeba cierpliwości i umiejętności, aby na własny użytek wyplątać z tego rzeczy poznane z samego życia.