cytaty z książki "Obłomow"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Las wokoło niego i w jego duszy coraz gęstszy i ciemniejszy.Ścieżka zarasta coraz bardziej , jasna świadomość budzi się coraz rzadziej i tylko na chwilę ożywia uśpione siły.Rozum i wola są od dawna spraliżowane i zdaje się, że na zawsze.
Wyciągnijcie rękę do upadłego człowieka, żeby go podnieść, lub płaczcie nad nim gorzko, gdy ginie, ale nie znęcajcie się nad nim. Kochajcie go, pamiętajcie o sobie samych w nim i traktujcie go jak siebie samego.
Namiętności! To dobre w poezji lub na scenie, gdzie spacerują aktorzy w pelerynach i z nożami, a potem zabici i zabójcy udają się razem na kolację.
-Dlaczego, nianiu, tu ciemno, a tam widno; a później i tam będzie widno?- pytało dziecko.
-Dlatego, paniczku, że słońce idzie na spotkanie księżyca i nie widzi go, więc się chmurzy, a później, jak zobaczy z daleka, zaraz się rozjaśni.
Leżenie nie było dla Ilii Iljicza koniecznością jak dla chorego lub człowieka, który chce spać. Nie było też czymś przypadkowym jak dla kogoś, kto się zmęczył, ani rozkoszą jak dla próżniaka. Był to jego stan normalny.