Jesteśmy społecznością, która kocha książki

[...] ostatnio jego życie uczuciowe było wyjątkowo ubogie. Nawet nie miał komu powiedzieć, że świeci słońce. Niby słońce widać gołym okiem, lecz jak się powie o tym głośno, to tak jakby świeciło dwa razy mocniej.

Kolory! Do tej pory znała dwa: ładny i brzydki. Teraz, patrząc uważnie w lustro, przekonała się, że są co najmniej jeszcze dwa: twarzowy i nietwarzowy.

Nie lubiła martwić się na zapas. Kłopoty to mają do siebie, że czy się człowiek martwi, czy nie, i tak spadają na łeb, kiedy same chcą. I wtedy trzeba myśleć, jak się z nich wykaraskać.

Wiele by dała, żeby mieć obok siebie prawdziwego faceta z krwi i kości, poważnego, mądrego, który by przytulił, pocieszył i wyprowadził na spacer.

Szczęście jest ciałem lotnym, lubi się skraplać i wtedy spływa powolutku po policzku, aż do kącika przy ustach.