cytaty z książek autora "Elisabetta Flumeri"
W ostatecznym rozrachunku rodziną są ci, którzy cię kochają.
Miłość to piękny kwiat, ale trzeba mieć odwagę, by zerwać go nad samą przepaścią.
...zamknęłam pewien rozdział i chcę zacząć od nowa. Nie wiem jak, ale zacznę właśnie tutaj.
Czy będzie jej się chciało udawać puszysty suflet, kiedy czuła się jak drożdżówka z zakalcem?
Zdała sobie sprawę, że po raz pierwszy od bardzo dawna zgłupiała na widok faceta. Zupełnie jakby przez ostatnie lata miała oczy zasłonięte szynką. Ale nie cienkimi, półprzejrzystymi plasterkami parmeńskiej, tylko górską, wiejską szynką, grubą jak stek!
Nicola zaczął się ubierać i Margherita znów odwróciła wzrok, bo czuła, że wygląda jak dziecko stojące przed słoikiem nutelli.
Gniew uchodził z niej, jak powietrze z sufletu po nieostrożnym otwarciu drzwiczek piekarnika w trakcie pieczenia.
- Zdaj się na instynkt, Margy. I pamiętaj, amor y saber, no puede ser.
Widząc pytające spojrzenie Margherity, przetłumaczyła:
- Miłość i mądrość nie idą w parze. (...).
Możliwości. To w nie zawsze wierzyłem. W nieskończoną moc możliwości. W okazję do zrealizowanie marzeń, bycia tym, kim chcesz. W możliwość zamiany, wyboru, smakowania życia aż do dna.