Nie naprawia mnie, nie uzdrawia, ale sprawia, że życie jest warte istnienia.

Nie naprawia mnie, nie uzdrawia, ale sprawia, że życie jest warte istnienia.

Nie ma cię, nie ma nic. Imienia ani twarzy. Cicho tak, pusto tak, już nigdy się nie zdarzysz. Los coś dał, los coś wziął, nie pytał nas o zgodę. Szary dym, kropla krwi, musiałeś od nas odejść? Jak to jest, pytam w snach, pokochać ślad na piasku. Nie mieć już dokąd iść i nawet nie móc zasnąć. Byłeś moim marzeniem, modlitwą i ucieczką. Byłeś wszystkim, lecz cię nie ma, moje dziecko. Pokaż się, daj nam znak, zakołysz morską falą. Tyle dni da wał czas i co się z nimi stało? Byłeś wszystkim, marzeniem i ucieczką. A teraz cię już nie ma, moje dziecko.

Nie ma cię, nie ma nic. Imienia ani twarzy. Cicho tak, pusto tak, już nigdy się nie zdarzysz. Los coś dał, los coś wziął, nie pytał nas o zg...

Marzyła, żeby odnaleźć mój własny most nad wzburzonymi wodami rozpaczy. Ale nie było mostu. Tylko wezbrane potoki niewypłakanych łez.

Marzyła, żeby odnaleźć mój własny most nad wzburzonymi wodami rozpaczy. Ale nie było mostu. Tylko wezbrane potoki niewypłakanych łez.