Za­ufa­nie jako isto­ta mi­ło­ści. Na pozór nie brzmi to zbyt ro­man­tycz­nie, lecz ma sens, zwłasz­cza w na­szym świe­cie. Każdy gang­ster wie, że jego przy­ja­cie­le mogą strze­lić mu pro­sto w plecy rów­nie łatwo jak wro­go­wie. A w rze­czy­wi­sto­ści przy­cho­dzi im to znacz­nie ła­twiej. Za­ufa­nie jest rzad­sze od mi­ło­ści.

Za­ufa­nie jako isto­ta mi­ło­ści. Na pozór nie brzmi to zbyt ro­man­tycz­nie, lecz ma sens, zwłasz­cza w na­szym świe­cie. Każdy gang­ster wie, że jego przy­ja­cie­le mogą strze­lić mu pro­sto w plecy rów­nie łatwo jak wro­go­wie. A w rze­czy­wi­sto­ści przy­cho­dzi im to znacz­nie ła­twiej. Za­ufa­nie jest rzad­sze od mi­ło­ści.