Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piękne wiersze ukazują myśli i uczucia ich autora. Dostrzec w nich można zachwyt przyrodą, zadumę nad życiem i wiarą, po prostu uduchowione życie człowieka. Poniżej kilka wierszy lub ich fragmenty, które mi zapadły w pamięć, jako pierwsze: „Znalazłem łzę Zgubiona leżała na trawie Była świeża szczęśliwa W pośpiechu wypadła z oczu zakochanych Gonieni szczęściem Nie zauważyli Zapomnieli ją zabrać Zmierzchało Deszcz nie padał Niechcący wszedłem w kałużę Nie to nie była kałuża Zbolałe obfite wypłakane łzy One nie były zgubione Ktoś je zostawił Chodzę delikatnie po parku Zbieram szczęścia i nieszczęścia Zbieram łzy na ofiarę Mszy Świętej” „Tęsknota odwiedza mnie czasem Chodzi za mną Odpędzana wraca Nie jest to choroba Nie jest to też zdrowie Nie wiem czym jest Nie wiem za czym tęsknię Za tym co na zewnątrz Czy za Tym Kto w środku Wiem że jest żywa Może to Miłość” „(…) Miłości się nie zagada Miłości się nie oszuka Miłości się nie ogrzeje wzruszeniem Miłość czeka na miłość” „Gniazdo nie jest więzieniem Miejsce powrotów Wolne ptaki odkrywają nowe horyzonty Oddalają się od znanych miejsc Ciekawe beztroskie Smakują wolność Nie są to ptaki zgubione Są po prostu wolne Mieć miejsce Miłość oczekiwanie Siła skrzydeł Moc wznoszenia Chce się wracać Gniazdo czeka” „(…) Zamykam oczy aby zapamiętać Wolno je otwieram By nie zgubić tego co zapamiętałem Nie chcę ich tylko zmagazynować Chcę nimi być Żyć tym co wchłonąłem”