dr nauk prawnych i mgr Wydziału Historyczno-Filozoficznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Od r. 1994 redaktor naczelny "Wrocławskiej Gazety Polskiej". Wieloletni więzień polityczny PRL. Autor kilkuset atrykułów o tematyce społeczno-politycznej, filozoficznej i historycznej, a w szczególności wielu książek biograficznych.
W 1963 ukończył studia na Wydziale Historii, a Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1970 uzyskał stopień doktora. Od 1963 pracował w zakładach gospodarki uspołecznionej. W latach 1952–1956 był więziony za przynależność do Związku Skautów Polski Walczącej. W latach siedemdziesiątych współpracował z Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela oraz Studenckim Komitetem Solidarności i publikował w pismach, które ukazywały się poza cenzurą. W 1980 współorganizował NSZZ "Solidarność" we Wrocławiu. Był szefem doradców prawnych związku na Dolnym Śląsku. Następnie został współpracownikiem "Tygodnika Solidarność". Od 13 grudnia 1981 do 23 grudnia 1982 był internowany, a następnie pozbawiony pracy. 11 listopada 1985 po wykładzie w kościele św. Karola Boromeusza we Wrocławiu został porwany przez działających po cywilnemu funkcjonariuszy SB i został skazany na karę 1 roku pozbawienia wolności za wzywanie do niepokojów społecznych. W więzieniu spędził 9 miesięcy. Działał w Konfederacji Polski Niepodległej oraz w Solidarności Walczącej. W kadencji 1990–1994 był radnym i przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Rady Miasta Wrocławia. Swoje doświadczenie społeczno-polityczne z tego okresu przedstawił w książce zdRada naGminna m. Wrocławia. Następnie był redaktorem naczelnym "Wrocławskiej Gazety Polskiej". Był jedną z pierwszych osób, która wystąpiła o odszkodowanie za okres internowania w stanie wojennym. W styczniu 2008 sąd przyznał mu 23 tysiące złotych zadośćuczynienia.
Co ja mogę powiedzieć o tej książce? Jest to naprawdę fachowa lektura. Widać, że autor przyłożył się do książki. Jednak, mi osobiście nie pasuje aż takie nagromadzenie dat. Ogrom postaci, podanych z imion i nazwisk to norma w biografiach. Ale kuło mnie w oczy gdy autor wspominał o jednej z tablic upamiętniających Kopernika wymienił dokładne wymiary oraz materiał tej tablicy. Miałem wrażenie, że czytam swoisty plan wydarzeń życia Kopernika. Brakowało mi po prostu opowiedzenia o życiu Mikołaja Kopernika jako człowieka - jakie wyznawał wartości, czym się w życiu kierował, kogo kochał i za co.
W książce znajdują się również wyrazy które są "naukowe". Bardzo często autor podaje również ceny niektórych rzeczy. Pozytywnym faktem byłoby zamieszczenie odzwierciedlenia tego do dzisiejszych realiów - czyli "100 sztuk złota byłoby dziś w przeliczeniu warte 3,5 średniej krajowej" - czy coś w tym stylu.
Polecić książkę mogę z całego serca osobom które są pasjonatami historii. Raczej przez nagromadzenie dat to nie jest lektura na audiobook.
Jeżeli oceniam książkę historyczną, której ogromną część stanowią cytaty a bohaterem jest jeden człowiek, to oceniam autora, cytaty czy bohatera? Nie chciałbym ocenić Pana Generała ani innych piszących. Będę się więc odnosił do samej lektury. Momenty najciekawsze w książce to zasługa życia i zgrabnego literackiego autobiograficznego sprawozdania generała. Wszystko to czyta się z zapartym tchem. Jeżeli chodzi o resztę książki to nie jest już tak świeżo i odkrywczo. Autor pisze książkę "po staremu" - wplata masę cytatów, wiersze. Nie mamy więc do czynienia z książką popularnonaukową, która ma "sprzedać" generała masom. A szkoda.
Sporo dowiedziałem się o samej osobie generała, więc swoje zadanie książka spełniła. Teraz muszę przeczytać wspomnienia samego bohatera "Bez ostatniego rozdziału".