Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Galileusz siedział w więzieniu, bo bronił kopernikarskiej teorii. Giordano Bruno, męczennik nauki, spłonąl za nią na stosie. Średniowiecze było epoką ciemnoty i zacofania, a ówczesny Kościół tępił naukę i twierdził, że Ziemia jest płaska. Te i inne podobne historie można spotkać na porządku dziennym właściwie wszędzie, od internetowych batalii do (sic!) szkolnych podręczników. Tymczasem, są to mity, w większości stworzone w XIX wieku. Czemu tak łatwo zdobywają popularność? Kto je wymyślił i czemu? Jakim cudem przeciwstawia się naukę wierze, choć znana jest nam choćby biografia Kopernika czy Darwina? No i przede wszystkim, jak to było naprawdę? Praca zbiorowa wyjaśnia 25 znanych oraz mniej popularnych w Polsce mitów umiejscowionych na styku nauki oraz wiary. Od razu uprzedzam - nie jest książką apologetyczną, a poruszane tematy nie stanowią okazji do "dokopywania" ateistom. Autorzy ograniczają się do wymieniania konkretnych faktów, cytatów i informacji. Zajmują się mitami zarówno z jednej, jak i drugiej strony boiska. Celem jest obalenie mitów głoszonych przez osoby, których zaangażowanie wpłynęło znacznie na skuteczność osądu - i nie ma znaczenia, czy zaangażowanie to jest dawkinsowskie, czy plasuje się raczej w kręgach babtystów z Westboro Mity nie dotyczą zresztą tylko chrześcijaństwa, pojawiają się kwestie islamu czy judaizmu, a nawet buddyzmu oraz fillozofii Wschodu. Jeśli chodzi o interpretację zastanych faktów, nie trzeba się z autorami zgadzać - trudno natomiast zaprzeczać, ze zebrali sporą ilość materiału. Osobiście nie popieram wszystkich przedstawionych w książce rozwiązań właśnie przez wzgląd na kwestie interpretacyjne (vide: islam a nauka, pogląd na inteligentny projekt). Sporo suchych faktów będzie jednak dużym ciosem dla większości osób, niezależnie od poglądów. Moga zresztą pomóc w zwalczaniu większości kiepskich internetowych trolli Mimo poruszania się w orbicie róznych nauk, autorzy piszą w taki sposób, by mógł zrozumieć ich przeciętny odbiorca (jeżeli ja ogarnęłam, to ogarną wszyscy :D). Jedyną wadą jest spora ilość literówek oraz pewnego rodzaju "anglosaskofilia". Sytuacja w Polsce czy generalnie w krajach Europy wschodniej i środkowej nie zawsze przystaje do tego, co obserwują autorzy w USA bądź Wielkiej Brytanii. Wzmianki o Polsce są dość pobieżne, nie do konca zgadzają się ze stanem faktycznym, a jedynym źródłem polskim cytowanym przez autorów jest... Wyborcza Niestety, koncentrowanie się na świecie anglosaskim, zwłaszcza na USA, jest wadą większości publikacji tam wydawanych, więc trzeba albo się z tym pogodzić, albo napisać coś z naszego punktu widzenia. Czy jest na sali socjolog albo historyk?