Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Autor omawia poruszane problemy z Bożej perspektywy ukazując duchowy sens przestrzegania zasad i po prostu bycia uczciwym." Lektura boża, ale w tym wszystkim brak najważniejszego - że savoir vivre to wytwór zblazowanej arystokracji francuskiej, która opracowała ekskluzywny kod pozwalający znającym go odróżniać się jeszcze bardziej od pospólstwa i roztaczać aurę galanterii. Książka uczy snobistycznych, sztywnych, pruderyjnych zachowań, które dziś sprawdzą się co najwyżej w towarzyskich kręgach arystokratycznych niedobitków i ich nieudolnych naśladowców. Mają niewielkie przełożenie na rzeczywistość. Boża perspektywa w tym wszystkim jest chyba tylko taka, że książka propaguje wstyd i wstrzemięźliwość, myląc je z szacunkiem do siebie i innych.