Najnowsze artykuły
- ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać2
- ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
- Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński25
- ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Aleksander Zinowiew
5
6,6/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,6/10średnia ocena książek autora
23 przeczytało książki autora
52 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Homo sovieticus Aleksander Zinowiew
6,3
Ciekawa książka, chociaż męczyłem ją z rok czasu. Momentami dość przegadana, chociaż rozdziały są krótkie. Najbardziej ciekawe w tej książce było zobrazowanie piwotów, dwójmyślenia i dialetycznego rozumowania człowieka sowieckiego. Autor jest przy tym dość kiepskim prorokiem - jego prognozy z 1983 r. o tym, że ZSRR będzie trwał wiecznie się nie sprawdziły.
Dobrym zobrazowaniem piwotalności myślenia człowieka sowieckiego jest podejście autora do stalinizmu. Z jednej strony był antystalinowcem, a z drugiej "oddałby 40 lat życia za tydzień życia za stalinizmu". Stalin był dla niego uosobieniem "potęgi prostej ludności a wraz z jego śmiercią ta potęga umarła." Kolektywizm życia w ZSRR (ramy w jakich żyje człowiek wyznaczane przez ideę) ceni dalece bardziej niż indywidualizm zachodu.
Trochę irytująca jest lekka pyszałkowatość autora, twórcy pewnego rodzaju uniwersalnej i jedynie słusznej teorii społeczeństwa sowieckiego. Warto przeczytać i zastanowić się ile z tego sowieckiego społeczeństwa ocalało i dalej funkcjonuje w Rosji, jak również w byłym kraju satelickim jakim jest Polska.
Homo sovieticus Aleksander Zinowiew
6,3
Książka, którą trudno zacząć, ale gdy się już to zrobi, można się delektować i anegdotami, i żartami, i nawet opisami dawnego życia w ZSRR i na emigracji. I to nie tyle życia co życia społecznego w kraju pretendującym do komunizmu i potem w emigracyjnych Niemczech. Mnóstwo ciekawych paradoksów pokazujących, że nie jest łatwo podsumować zasady panujące w czasach, gdy Partia była nie tylko partią polityczną, ale totalitarną siłą której mechanizmów nie rozumieli ci, którym żyć przyszło poza jej panowaniem.