Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To nieduża książeczka, w sumie napisana od sasa do lasa i będąca czymś w rodzaju zbioru opowiadań, połączonych tak naprawdę tylko tytułowym miasteczkiem. A i to nie do końca. Na początku czyta się to dość ciężko. Autor nie trzyma się jednej myśli, trochę po łebkach opisuje zdarzenia, zapominając, że czytelnik nie siedzi w jego głowie. Z czasem jednak okazuje się, że opowiadania są świetnie napisane, chwilami może i telegraficznym skrótem, ale bardzo przy tym plastycznym. Co więcej, odmalowywane historie są w ogólnym wydźwięku bardzo przejmujące i zarazem gorzkie, obnażające powikłane, często tragiczne dzieje dwudziestowiecznej Ukrainy, wyniszczonej tak przez Rosjan, jak i przez Niemców. "Z kroniki miasta Jaropola" to nie jest łatwa lektura, ale mimo wszystko nietuzinkowa i ciekawa.