Filozof, krytyk filmowy, redaktor „Czasu Kultury”. Jego zainteresowania badawcze skupiają się wokół spekulatywnego realizmu i ontologii zwróconej ku przedmiotom. Od 2014 r. zatrudniony w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jego książka „Antropocień” otrzymała nominację do nagrody Identitas w 2021 r
Książka do najłatwiejszych nie należy. Nie ma się jednak czemu dziwić, ponieważ autor omawia w niej jedno z naczelnych pojęć postmodernistycznego filozofa Jacquesa Derridy, który lubował się w zawiłych koncepcjach. Niemniej Andrzej Marzec w sposób kompleksowy podszedł do zadania i postarał się omówić każdy z elementów składowych tytułowej widmontologii. Niekiedy można mieć wrażenie powtarzania jakiegoś tematu, ale w tym przypadku jest to atut owej publikacji.
Bardzo przystępne i przejrzyste wprowadzenie w dzieje zachodniej filozofii z perspektywy zmierzchu paradygmatów i stopniowego zastępowania ich przez widma. Wywód zawiera przy tym ciekawe dygresje na tematy współczesne i zupełnie życiowe, np. mini-analizę dyskursu "obrońców życia" jako wyrazu upartego trwania przy tradycyjnej, binarnej ontologii ("coś jest albo tego nie ma, a to co jest, jest uprzywilejowane"). W rzeczywistości, jak pisze Marzec, przywiązanie do tego rodzaju uproszczonej, dualistycznej kategoryzacji rzeczywistości ujawnia desperacką potrzebę samoobrony przed wszystkim, co będąc w stanie pomiędzy, ujawnia umowność kategorii "bycia" i "nie bycia", zmusza do wyjścia poza utarte schematy myślenia i podjęcia jakiegokolwiek wysiłku intelektu czy wrażliwości.