Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od pewnego czasu zwracam szczególną uwagę na książki skierowane do dzieci. Jest to tak ważna dziedzina literatury, że jej pozycje muszą być szczególnie przemyślane i dopracowane. "Fotografię nieba" kupiłam bratankowi w prezencie gwiazdkowym i oczywiście postanowiłam wcześniej ją przeczytać. Świeżo po lekturze mogę polecić tę książkę całym sercem. To prawdziwy przykład klasycznej literatury dziecięcej, skierowanej do określonej grupy wiekowej. Autorka nie miała aspiracji stworzenia opowieści uniwersalnej, o wszystkim i o niczym, dla każdego i nikogo w rezultacie. Dzięki jej za to wielkie, bo w efekcie otrzymujemy powieść wyjątkową, życiową, trafiającą do młodego serduszka. Znajdziemy tu ważkie tematy, rozterki i problemy, jednak wszystkie okraszone niebanalnym poczuciem humoru i optymizmem. Fabuła jest wciągająca i momentami naprawdę wzruszająca, a jednocześnie pozbawiona prostych, banalnych rozwiązań. Główny bohater nie jest "superbohaterem", ale zwykłym chłopcem, dzielącym się z nami swoim chłopięcym światem. Piękne są również postaci drugoplanowe, które autorka żywo odmalowuje, choć wcale nie poświęca im wiele miejsca. Polubiłam Wasiakową i Zymę, malarkę i niesfornych bliźniaków. Gratulacje za pochwałę prawdziwej przyjaźni, a także braterskich więzi. Życzyłabym sobie gorąco więcej takich pozycji w naszych księgarniach, w miejsce opowieści o wampirach, wilkołakach i innych potworzyskach. Dziękuję p. Wando.