Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pojawia się odniesenie do Braci Karamazow w dalszej treści! Pesymizm-romantyzm, w koło tych dwóch biegunów kręci się autor. Fragment, który rozwalił mi mózg: "Temu szeregowi odmian recepcji realistycznych Seydel, I. H. Fichte, Bahr i Wirth przeciwstawiają modele idealistyczne. Seydel ocenia cały system jako cofnięcie się od realizmu do obiektywnego idealizmu, w którym istotą jest Schellingiańska zasada toższamości. Bahr odczytuje znów transcendentalny idealizm, najczystszą kontynuację Kanta, a więc model, który później twórczo opracuje Deussem: Erdmann - idealistyczny panteizm, analogicznie Wirth. Średnią warstwę recepcji naukowej charakteryzuje przesunięcie intepretacji w kierunku woluntaryzmu, irracjonalizmu, naturalizmu i na rekonstrukcje elementów romantycznych. Obok tej warstwy pojawiają się rozwinięte na pniu filozofii Schopenhauera systemy filozoficzne Hartmanna, Mainlandera, Bahsena, Nietzschego, Wundta i do pewnego stopnia Bergsona. Hartmann dokonuje synezy filozofii Schopenhauera z heglizmem..." Jak na trzy akapity, to bardzo dużo informacji. Przypisów nie podałem, każdy kto chce sięgnie do książki i je sprawdzi. :)