Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(właśc. Václav Jebavý) Najwybitniejszy przedstawiciel czeskiego symbolizmu i jeden z największych czeskich poetów, poeta i myśliciel, autor filozoficznych esejów o sztuce.
Cała twórczość poetycka Březiny zawarła się w pięciu tomach poezji wydawanych w latach 1895-1901. Po wydaniu ostatniego z nich Březina jako poeta zamilkł.
W swojej eseistyce wyraził Březina przekonanie, że sztuka daje możliwość dotarcia w niepoznawalne inaczej sfery istnienia, i to przeświadczenie stanowi podwaliny symbolizmu Březiny, którego filozoficzne poglądy zakładały się na studiach filozofii indyjskiej, Platona i Plotyna, średniowiecznych mistyków, a z filozofów doby nowożytnej Schopenhauera, Nietzschego i Bergsona. W planie biograficznym, pojmowanym bądź węziej (jako osobiste doświadczenie poety),bądź szerzej (jako wyraz przeżyć pokolenia),sztuka była jedynym możliwym wyjściem z chaosu świata i szansą poszukiwania innej harmonii, transcendentnej. (...)
Březina znacznie poszerzył poetycką leksykę poprzez śmiałe zderzenia terminów filozoficznych i naukowych z wyrazami oznaczającymi konkretne działanie, pracę. Gromadził całe szeregi synonimów, porównań i metafor, posługiwał się nowymi typami metafory (synestezja). W ten sposób ukazał nieznane wcześniej na gruncie czeszczyzny możliwości poetyckiego obrazowania. Posługując się wierszem o najwyższych rygorach rytmicznych stworzył wzorzec ekskluzywnej liryki; dla filozoficznej refleksji poetyckiej ukształtował czeski wiersz wolny.
Dla recepcji Březiny w Czechach ważnym elementem jest swoisty mit biograficzny poety-samotnika, myśliciela żyjącego na uboczu.http://