Najnowsze artykuły
- ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant12
- Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
- ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
- ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński8
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Joanna Chełstowska
2
6,1/10
Pisze książki: literatura piękna, biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,1/10średnia ocena książek autora
42 przeczytało książki autora
47 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Riko i my. O kotach, ludziach, przyjaźni i zaufaniu
Joanna Chełstowska, Ludwik Kozłowski
7,2 z 32 ocen
83 czytelników 16 opinii
2013
Najnowsze opinie o książkach autora
Riko i my. O kotach, ludziach, przyjaźni i zaufaniu Joanna Chełstowska
7,2
"Słusznie mówią, że ludzie dzielą się na tych, którzy lubią koty, i na tych, którzy jeszcze o tym nie wiedzą."
Z powyższym cytatem w pełni się zgadzam. Do tej pory sądziłam, że koci świat nie jest mi obcy. Będąc w przeszłości właścicielką kilku kotów, obecnie zaś jednego, byłam pewna, że mój pupil nie ma przede mną tajemnic. Jeśli macie takie samo wyobrażenie, koniecznie musicie przeczytać wydaną nakładem Wydawnictwa Pierwszego książkę "Riko i my".
O autorach niniejszej publikacji nie wiemy nic. Można jedynie domniemywać, po takich samych imionach, iż książkowi ludzie Rikiego to nikt inny, tylko sami autorzy. Historie spisane na łamach książki bowiem jak twierdzą w słowie wstępnym Joanna i Ludwik, są prawdziwe.
Riko to wielki kot. Kot, który wraz ze swoją rodziną zamieszkuje w obejściu u gospodarzy. Jego wybranką jest piękna kocica – Szarosrebrna, z którą wychowuje małe kocięta. Zwierzęta nie mają łatwo, stale obawiają się o swój byt na niebezpiecznym podwórku. Pewnego dnia Riko zauważa zmiany, na sąsiednim osiedlu ludzie budują nowe domy. Zaciekawiony kocur podczas zwiedzania nowego terenu, trafia do dziwnych według niego ludzi. Ludzi, którzy codziennie wystawiają mu miseczkę pysznego mleka oraz kocich przysmaków. Co więcej, ludzie ci trzymają w domu innego kota, który śpi z nimi w łóżku. Riko nabierając z czasem zaufania do Joanny i Wugiego, postanawia przenieść się ze swoją rodziną na teren ich posesji. To początek pięknej historii o wzajemnej symbiozie ludzi i zwierząt. Historii o cudownej przyjaźni kotów z ludźmi.
Joanna Chełstowska i Ludwik Kozłowski napisali wzruszającą opowieść, która ukazuje blaski i cienie przyjaźni ludzko-kociej. Autorzy pokusili się o przedstawienie interpretacji przygód Rikiego z jego, subiektywnej perspektywy, co w moim przekonaniu było trafionym zabiegiem. Co najważniejsze, przemyślenia kota były jak najbardziej wiarygodne, bez zbędnego bajkowego wydźwięku. Czytelnicy posiadający swoje własne kocie pupile, po lekturze tej książki, spojrzą na swoich mniejszych przyjaciół z zupełnie innej perspektywy. Od chwili przeczytania ostatniej kartki, zastanawiam się o czym myśli mój kot. Przyznacie, że to bardzo rozwojowe.
Historia Rikiego, jego rodziny oraz kotów, które dołączają do ich stada, uczy wielu szlachetnych zachowań, takich jak pomoc zwierzętom, wzajemne zaufanie, miłość i empatia. Wbrew pozorom nie jest to książka przeznaczona wyłącznie dla starszych dzieci. Również osoby dorosłe odnajdą w bohaterach książki swoich ulubieńców. Czy będzie to bury Riko, podstarzały Czorcik czy może łobuz Groszek, nie ma to wielkiego znaczenia. Każda historia któregoś z tych kotów bowiem wywołuje refleksję, nie podszytą w żadnym razie tanim sentymentalizmem. Autorzy bowiem na potrzeby swojej opowieści nie ubarwiali rzeczywistości. Życie kotów ukazali zgodnie z prawdą, pełne sprzeczności i niebezpieczeństw w postaci ruchliwych ulic, innych agresywnych zwierząt czy złych ludzi zdolnych kopnąć małego kotka. Myślę, że to właśnie realizm jest głównym atutem książki "Riko i my".
Na mój dobry odbiór tego utworu miały również wpływ kreacje literackie opiekunów pokaźnej gromadki kotów – Joanny i Wugiego. Ludzi, którzy rozmawiają ze swoimi pupilami, starają się je zrozumieć, wykazując niewyczerpane pokłady cierpliwości. Postępowanie wobec zwierząt tej pary młodych ludzi powinno być dla czytelników, zarówno tych młodszych jak i starszych, wzorem do naśladowania.
Autorzy na końcu książki załączyli przydatny słowniczek kociego języka, który w prosty sposób interpretuje codzienne zachowania tych zwierząt. Słowniczek ten tłumaczy język ciała kotów, dzięki czemu można porównać swoje własne doświadczenia w tej materii. Język historii Rikiego i jego gromadki kotów, z pewnością dotrze do szerokiego grona odbiorców, starszych i młodszych.
Lektura książki Joanny Chełstowskiej i Ludwika Kozłowskiego wywołała we mnie wiele wzruszenia i zarazem złości na bezmyślne działanie ludzi względem zwierząt. To książka, która uczy pokory wobec naszych mniejszych przyjaciół, wobec tego nie można obok niej przejść obojętnie. Dla miłośników kotów to pozycja obowiązkowa.
"(…) schroniska pełne są porzuconych kotów, oczekujących na ludzi, którzy je pokochają. Niestety, najczęściej koty czekają na próżno."
http://subiektywnie-o-ksiazkach.blogspot.com/
Riko i my. O kotach, ludziach, przyjaźni i zaufaniu Joanna Chełstowska
7,2
Kiedy jakiś czas temu dostałam maila z informacją, że istnieje możliwość zrecenzowania książki o kocie miałam sprzeczne uczucia. Oczy na okładce patrzą tak czarująco, kociak choć wielki wygląda na sympatycznego a i opis bardzo mnie zaintrygował. Zastanawiałam się jedynie co można napisać o kotach na tylu stronach? Czy taka książka zaciekawi kogoś, kto uwielbia zwierzęta ale nie ma w domu kota? Postanowiłam to sprawdzić.
Riko to ogromny szarobury kocur, który pod wieloma względami jest inny niż przedstawiciele jego gatunku. Samiec-kot nie opiekuje się przecież młodymi ani nie ratuje innych kociaków z opresji. Ale Riko to wyjątek. Gdy doczekał się ze swoją Szarosrebrną czterech małych kociąt, dostarczał im pożywienie, dbał jak umiał i pomagał, bo przecież nie mógł liczyć na pomoc gospodarzy, w których szopie mieszkali. Z ich strony kocia rodzina mogła spodziewać się kopniaków, kija i kamieni.
Pewnego dnia, podczas rutynowego obchodu po okolicy i polowania na myszy, Riko spostrzega zmiany. Dotychczasowa oaza spokoju - łąka - zmienia się nie do poznania, bowiem przyjechali na nią ludzie wraz z ciężkim sprzętem - koparkami, spychaczami. Rikiemu zburzyło to nieco plan polowania, ale codziennie sprawdzał postęp robót i z niepokojem stwierdził, że niedługo zamieszkają tu ludzie, ponieważ budowane są nowe domy. A przecież ludzie niekoniecznie oznaczają dla kotów coś pozytywnego, bo na przykładzie swoich gospodarzy kocur widział, że człowiek może zrobić kotu krzywdę.
Kiedy już nowe domy zasiedlili ludzie, Riko za cel najważniejszy postawił sobie obserwację jednego z domostw. Okazało się, że mieszkają tam kobieta, mężczyzna i kot - stary i chory Czorcik. Co wyniknęło ze znajomości Rikiego z tymi ludźmi? Jakie nawiązali relacje? Czy ogromny i silny kot zaprzyjaźnił się ze staruszkiem czy próbował się go pozbyć? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie naturalnie w książce "Riko i my".
Książka napisana jest z perspektywy kota. I to kot jest w niej najważniejszy, a właściwie wiele kotów, bo z czasem pojawia się ich więcej niż tylko Riko wraz ze swoją małą rodzinką. Autorzy napisali świetne dzieło, pokazujące ludziom, jak należy traktować te małe, mruczące i ocierające się o nasze nogi stworzenia. Pokazali świetnie, że koty też czują, mają swoje potrzeby a także, że potrafią cierpieć. Niejednokrotnie spotykamy się przecież w życiu z krnąbrymi zachowaniami człowieka, a przecież to my jesteśmy istotami najbardziej myślącymi i powinniśmy opiekować się bezbronnymi zwierzakami. Bo jak taki kot ma sobie poradzić w zimie, gdy nie ma jak upolować myszy a gospodarz ciska tylko kamieniami zamiast postawić miskę z ciepłym mlekiem? Nie z każdej choroby kot potrafi wylizać się sam - pomóżmy kotu dojść do zdrowia, ale wcześniej wytłumaczmy mu co się dzieje.
Mimo, że nie jestem "kociarą" książka mnie urzekła. Czytało mi się ją bardzo szybko i nawet w drodze do pracy, kiedy to jadę zaledwie dziesięć minut tramwajem, zdołałam poznać zwykle dwie nowe przygody kociaków. Jest to lekka lektura, bardzo zabawna, ale i podejmująca trudne relacje człowiek-kot oraz kot-kot. Zaryzykuję stwierdzenie, że to autorzy są bohaterami tej książki, bo czytając ją widać, że piszący mają "bzika" na punkcie miuczących futrzaków. Na końcu książki znajduje się słownik kociej mowy, z którego możemy się nauczyć odczytywać zachowania naszego zwierzaka - kiedy jest zadowolony a kiedy nie. Jeśli więc ktoś z Was potrzebuje miłej i odprężającej książki to serdecznie polecam zapoznanie się z opowieścią o czarującym kocie Riko. Rewelacja!