Najnowsze artykuły
- ArtykułyKsiążka: najlepszy prezent na Dzień Matki. Przegląd ofertLubimyCzytać3
- ArtykułyAutor „Taśm rodzinnych” wraca z powieścią idealną na nadchodzące lato. Czytamy „Znaki zodiaku”LubimyCzytać1
- ArtykułyPolski reżyser zekranizuje powieść brytyjskiego laureata Bookera o rosyjskim kompozytorzeAnna Sierant2
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Czartoryska. Historia o marzycielce“ Moniki RaspenLubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Thorstein Veblen
Źródło: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e9/Veblen3a.jpg
1
7,1/10
Pisze książki: nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.)
Urodzony: 30.07.1857Zmarły: 03.08.1929
Ekonomista i socjolog amerykański pochodzenia norweskiego.
Trudna i powikłana kariera akademicka Veblena zaczęła się dopiero w 1891 po objęciu stanowiska wykładowcy ekonomii na University of Chicago. Sławę i uznanie oraz ostre ataki polemistów przyniosła wydana w 1899 Teoria klasy próżniaczej (The Theory of the Leisure Class),podstawowe dzieło instytucjonalizmu. Doktryna ekonomiczna Veblena została wyłożona szerzej w Teorii działalności przedsiębiorczej (The Theory of Business Enterprise, 1904).
W późniejszych latach Veblen wykładał na Stanford University (1906-1909) i University of Missouri (1911-1918),aby w czasie I wojny światowej na krótko zatrudnić się w administracji do spraw wyżywienia. Wykładał także w latach 1918-1926 w nowo założonej New School for Social Research.
Ukazują się jego kolejne prace: Instynkt dobrej roboty (The Instinct of Workmanship, 1914),Imperialne Niemcy i rewolucja przemysłowa (Imperial Germany and the Industrial Revolution, 1915) oraz Własność wyobcowana i działalność przedsiębiorcza w ostatnim okresie: przypadek Ameryki (Absentee Ownership and Business Enterprise in Recent Times: The Case of America, 1923).
Veblen wyróżnił 4 stadia rozwoju kulturowego człowieka: erę dzikości, erę barbarzyństwa, stadium quasi-pokojowego rozwoju wytwórczości oraz fazę pokojowej organizacji wytwórczości. Twierdził, że klasa próżniacza jest najlepiej widoczna w najwyższych stadiach ery barbarzyństwa. Cechą klasy próżniaczej jest nieprodukcyjność oraz próżnowanie na pokaz (nieprodukcyjne użytkowanie czasu, świadczące o finansowych możliwościach danego człowieka). Klasa próżniacza wg Veblena dzięki swojej liczebności kształtuje i podtrzymuje nawyki w kwestii dobrego smaku i estetyki.
Był on również pierwszym człowiekiem, który podjął się próby definiowania "czasu wolnego". Dla niego czas wolny oznacza całość czasu poza czasem pracy. Uważał on, że czas wolny który ma do dyspozycji decyduje o jego społecznym usytuowaniu, o przynależności do określonej klasy społecznej.
Dzielił też zawody na pieniężne (utrwalające cechy łupieżczego ducha),nieekonomiczne i produkcyjne.
Trudna i powikłana kariera akademicka Veblena zaczęła się dopiero w 1891 po objęciu stanowiska wykładowcy ekonomii na University of Chicago. Sławę i uznanie oraz ostre ataki polemistów przyniosła wydana w 1899 Teoria klasy próżniaczej (The Theory of the Leisure Class),podstawowe dzieło instytucjonalizmu. Doktryna ekonomiczna Veblena została wyłożona szerzej w Teorii działalności przedsiębiorczej (The Theory of Business Enterprise, 1904).
W późniejszych latach Veblen wykładał na Stanford University (1906-1909) i University of Missouri (1911-1918),aby w czasie I wojny światowej na krótko zatrudnić się w administracji do spraw wyżywienia. Wykładał także w latach 1918-1926 w nowo założonej New School for Social Research.
Ukazują się jego kolejne prace: Instynkt dobrej roboty (The Instinct of Workmanship, 1914),Imperialne Niemcy i rewolucja przemysłowa (Imperial Germany and the Industrial Revolution, 1915) oraz Własność wyobcowana i działalność przedsiębiorcza w ostatnim okresie: przypadek Ameryki (Absentee Ownership and Business Enterprise in Recent Times: The Case of America, 1923).
Veblen wyróżnił 4 stadia rozwoju kulturowego człowieka: erę dzikości, erę barbarzyństwa, stadium quasi-pokojowego rozwoju wytwórczości oraz fazę pokojowej organizacji wytwórczości. Twierdził, że klasa próżniacza jest najlepiej widoczna w najwyższych stadiach ery barbarzyństwa. Cechą klasy próżniaczej jest nieprodukcyjność oraz próżnowanie na pokaz (nieprodukcyjne użytkowanie czasu, świadczące o finansowych możliwościach danego człowieka). Klasa próżniacza wg Veblena dzięki swojej liczebności kształtuje i podtrzymuje nawyki w kwestii dobrego smaku i estetyki.
Był on również pierwszym człowiekiem, który podjął się próby definiowania "czasu wolnego". Dla niego czas wolny oznacza całość czasu poza czasem pracy. Uważał on, że czas wolny który ma do dyspozycji decyduje o jego społecznym usytuowaniu, o przynależności do określonej klasy społecznej.
Dzielił też zawody na pieniężne (utrwalające cechy łupieżczego ducha),nieekonomiczne i produkcyjne.
7,1/10średnia ocena książek autora
91 przeczytało książki autora
363 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Teoria klasy próżniaczej Thorstein Veblen
7,1
Odnalazłam w tej książce kilka problemów i zagadnień, które poruszę w pracy licencjackiej, a które w pewien sposób uznać można za konsekwencje myśli Rousseau.
Termin "Klasa próżniacza" określa grupę ludzi, którzy oddają się szalonej konsumpcji, otaczają się zbytkiem i odwracają od zajęć użytecznych, które są domeną ludzi zajmujących się pracą produkcyjną.
W "Teorii klasy próżniaczej" Veblen wyróżnia 4 stadia rozwoju kulturowego człowieka: erę dzikości, erę barbarzyństwa, stadium quasi-pokojowego rozwoju wytwórczości oraz fazę pokojowej organizacji wytwórczości. Autor twierdzi, że klasa próżniacza jest najbardziej zauważalna w najwyższych stadiach ery barbarzyństwa. Klasę próżniaczą cechuje przede wszystkim bezproduktywność, otaczanie się zbytkiem oraz marnotrawstwo na pokaz.
Punkt widzenia autora wydał mi się niezwykle interesujący, a jego zainteresowania wielopoziomowe, bowiem książka zahacza również o zagadnienia z dziedziny estetyki, filozofii społecznej, socjologii religii, czy kultu religijnego, który jak się okazuje też może być ujmowany, jako przejaw pewnego próżniactwa.
Polecam! ;)
Teoria klasy próżniaczej Thorstein Veblen
7,1
Książka, która zrobiła wielką karierę poza światem akademickim, zapewne po części za względu na krzykliwy tytuł. Jako absolwent socjologii chciałem lojalnie uprzedzić, że nie jest to pozycja zawierająca jakieś prawdy objawione, otwierająca oczy na prawdziwy świat, wyjaśniająca wszystko i zmieniająca światopogląd czytelnika (niektóre recenzje na tym portalu mogą to sugerować). Ta książka to tylko - i aż - interesująca i nieco już zdezaktualizowana teoria, stanowiąca próbę analizy "konsumpcji na pokaz" i grupy, która takową uskutecznia. Polecam, bo lektura to ciekawa i pouczająca, ale bez przesady.