Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo fajna książka. Chociaż w opiniach przeważa watek humorystyczny czy pastiszowy to nie można odmówić jej polotu. Bagriak zawarł w niej wszystko co obiecywał: fantastykę, humory, przygodę, pamflet i filozofię. Z posłowia wynika, że jego inspiracjami był Ian Flemming i Stanisław Lem. I faktycznie tak jest. Momentami, kiedy się czyta, miałem wrażenie jakbym oglądał któryś z filmów Bonda... coś jak Moonraker. I to jest świetne. Nie zabrakło też silnego wątku naukawego... chociaż wkradły się drobne błędy. DNA odkryto w 1953 roku a książka powstała dużo później bo w 1972 roku. Czy to wiara Pawła Bagriaka w osiągnięcia nauki czy niewiedza... ale DNA nie da się wydobyć z włosa obciętego nożyczkami (chociaż w 2007 roku donoszono o nowej metodzie uzyskiwania DNA z łodygi włosa stworzonej przez Webb'a Miller'a i Stephen'a Schuster'a, genetyków z Penn State University) No ale skoro to fantastyka to może właśnie w Newcombe taką metodę mieli). Wątek humorystyczny jest, owszem ale on jest tylko sola tej powieści. O wiele więcej jest przygody a wątek fantastyczno-naukowy ujawniony pełną mocą na końcu jest bardzo ciekawy. I jednocześnie silnie związany z etyką i filozofią. Podsumowując jest to dobry kawał starej, rosyjskiej fantastyki. Lekkiej, przyjemnej i intrygującej. Znak swoich czasów.