Ezop (gr. Αἴσωπος Aisopos) – grecki bajkopisarz pochodzący z Mistra w Azji Mniejszej. Przyjmuje się, że żył w VI wieku p.n.e., według tradycji był niewolnikiem Jadmosa z Samos. Postać na wpół legendarna, o której życiu i twórczości mało wiadomo. Daty jego urodzin i śmierci nie są znane. Uważany jest za twórcę bajki zwierzęcej, czyli takiej, w której bohaterami są zwierzęta, oraz moralizującej i satyrycznej. Z początku bajki nie były uznawane za typowe utwory dla dzieci, lecz dla dorosłych. W swoich bajkach wyśmiewał ludzi, ukazując ich pod postaciami zwierząt. Z pozoru zabawne, bajki Ezopa zawierały gorzką prawdę i głęboką mądrość. Nie dochował się oryginalny zbiór jego utworów ani ich adaptacja dokonana przez Demetriusza z Faleronu (IV/III w. p.n.e.). Znane są przede wszystkim z przeróbek wierszowanych Fedrusa i Babriosa. Na początku XIV w. zebrał przypisane mu bajki Maksym Planudes. Do literatury polskiej wprowadził go Biernat z Lublina. W dużej mierze z Ezopa zaczerpnął treść swoich utworów XVII-wieczny francuski bajkopisarz Jean de La Fontaine.
Dla wszystkich, którym się wydaje, że antyk to koturny i heroizm. Nowele zebrane w tym niewielkim tomie to prawdziwy przekrój greckiej natury: są zatem piękne historie miłosne i rubaszne opowiastki, są podania historyczne i mity, pouczające bajki Ezopa i cięte satyry Lukiana, są historie o Grekach i o tych, którzy tworzyli ich świat - po dwóch tysiącach lat wciąż tak samo zabawne i tak samo wciągające.
Bajki miesiąca moich synków.
Jak zwykle zwróciłam uwagę na tę książeczkę między innymi ze względu na piękne ilustracje. W środku pięć bajek i każda ilustrowana w innym stylu. Każda prześlicznie, kolorowo na całe strony.
Po drugie: autorzy! Ezop, Edward Lear i Kenneth Grahame. Czyli klasyka.
Dwie historyjki pochodzą ze zbioru baśni Ezopa. Zbiór ten powstał w starożytnej Grecji. Nikt nie wie dokładnie, kim był Ezop - mógł być bogatym człowiekiem, ale mógł być i niewolnikiem - lecz jego pouczające bajki zawsze były popularne. Dziś zna je cały świat. Bajki Ezopa często opowiadają o zwierzętach i zawsze na końcu mają morał. Morałem baśni "Żółw i Orlica" jest zdanie: "Ciesz się z tego co masz", natomiast w historii "Mrówka i pasikonik" - "Myśl o przyszłości, nie tylko od nie dzisiejszym"
W książce znajdziecie też bajkę Edwarda Lear'a "Puchacz i kotka". Edward Lear był artystą, pisarzem i poetą epoki wiktoriańskiej. Mieszkał z kotem o imieniu Foss, który stał się słynny dzięki rysunkom wykonanym przez swojego właściciela. Lear bardzo lubił pisać nonsensowne wierszyki. Malował także ptaki i inne zwierzęta oraz krajobrazy, ale dziś najbardziej znany jest właśnie ze swojej absurdalnej poezji.
Ulubionym opowiadaniem chłopców w zbiorze jest "Łagodny Smok" na podstawie utworu Kennetha Grahame'a - autora znanej opowieści "O czym szumią wierzby".
Naprawdę fajna pozycja. Polecam gorąco.