Najnowsze artykuły
- ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
- Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński15
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Vera Henriksen
4
6,8/10
Pisze książki: literatura obyczajowa, romans, literatura piękna
Urodzona: 22.03.1927Zmarła: 23.05.2016
Vera Henriksen (ur. jako Vera Margrethe Roscher Lund) - norweska pisarka.
Przyszła na świat w Oslo, a jej ojciec, Ragnvald Alfred Roscher Lund (1899-1975),był pułkownikiem norweskiej armii.
W latach 1946-1963 przebywała w USA.
Studiowała na Uniwersytecie Yale (architektura) i na Uniwersytecie Columbia (historia sztuki).
Najbardziej znana jest z "Sagi Wikingów" ("Bodvars saga").
Uhonorowana licznymi norweskimi nagrodami literackimi, m.in. Bokhandlerprisen oraz Mads Wiel Nygaards legat.
Vera Henriksen żyła 89 lat.
Wybrane działa autorki: "Sølvhammeren" (1961),"Bodvars saga. Odins ravner" (1983),"Rekviem for et lite dampskip" (1988),"Stavkjerringa" (1997),"Jarlefeiden" (2003).
Mąż: Olav Gotfred Henriksen (od 1948).
Przyszła na świat w Oslo, a jej ojciec, Ragnvald Alfred Roscher Lund (1899-1975),był pułkownikiem norweskiej armii.
W latach 1946-1963 przebywała w USA.
Studiowała na Uniwersytecie Yale (architektura) i na Uniwersytecie Columbia (historia sztuki).
Najbardziej znana jest z "Sagi Wikingów" ("Bodvars saga").
Uhonorowana licznymi norweskimi nagrodami literackimi, m.in. Bokhandlerprisen oraz Mads Wiel Nygaards legat.
Vera Henriksen żyła 89 lat.
Wybrane działa autorki: "Sølvhammeren" (1961),"Bodvars saga. Odins ravner" (1983),"Rekviem for et lite dampskip" (1988),"Stavkjerringa" (1997),"Jarlefeiden" (2003).
Mąż: Olav Gotfred Henriksen (od 1948).
6,8/10średnia ocena książek autora
251 przeczytało książki autora
406 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Srebrny młotek
Vera Henriksen
Cykl: Córka Wikingów (tom 1)
6,6 z 175 ocen
456 czytelników 26 opinii
2004
Najnowsze opinie o książkach autora
Święty król Vera Henriksen
6,7
Za diabła nie wiem jak podsumować tą sagę....Pierwszy tomik niezły,drugi świetny,trzeci wieje nudą...Może nie każdego nudzą rozważania nt religii i zasadności przestrzegania przykazań...ja czułam się znużona.Te niepotrzebne(moim zdaniem) opisy historii rozgrywających się w innych krajach...zbyt duża mnogość postaci...Ten tomik mnie zwyczajnie ...zmęczył.Odetchnęłam z ulgą po przeczytaniu :) Czy polecam? Dla wytrwałych...tak :)
Srebrny młotek Vera Henriksen
6,6
"Córka wikingów" to trzytomowa saga: "Srebrny młotek", "Znak" i "Święty król". Jak ja kocham takie książki. Pierwszy tom - "Srebrny młotek" porwał mnie od razu. Przenosimy się do jedenastowiecznej Skandynawii, do czasów bardzo dramatycznych - chrystianizacji tych ziem. Główną bohaterką jest kobieta. Towarzyszymy jej przez całe życie. Książka niezwykle ciekawa i wciągająca. O życiu wikingów.
Jedenastowieczna Norwegia to bardzo trudny i burzliwy czas. Panujący wtedy król Olaf Tryggvasson, siłą wprowadzał wiarę chrześcijańską. Podległemu sobie ludowi kazał zaprzestać oddawania czci starym bogom i przyjąć kapłanów oraz wiarę Chrystusa. Większość była temu przeciwna. Mieli swoje wierzenia, swoich bogów, składali ofiary. Nie chcieli nowego, ale kary nieprzyjęcia chrztu były okrutne, często oporni tracili życie. W tym też czasie wikingowie stopniowo zaprzestają swoich krwawych i łupieżczych wypraw, zaczynają trudnić się handlem.
W takich właśnie czasach żyje Sygryda - główna bohaterka - i jej bracia Tory i Sigurd. Ich ojca zamordowano, matka zmarła wkrótce po nim. Bracia bardzo się różnili, Sigurd był brutalny, natomiast Torego cechowała dobroć. I pod jego opieką była Sygryda po śmierci rodziców. Poznajemy ją jako młodą dziewczynę, bardzo swawolną i dumną a przy tym dziką i nieokiełzaną. Zostaje wydana za mąż za Olve, pana Egge, w którego żyłach płynie krew jarlów północy. Pełna niepokoju i trwogi poddaje się woli braci . Olve jest sporo starszy od Sygrydy. Jednak ku jej wielkiej radości, jej mąż okazuje się człowiekiem mądrym i dobrym. Zaczyna łączyć ich głębokie uczucie. Sygryda uczy się jak być panią dworu. Zmienia się, staje się spokojna, pewna siebie. Musi zmierzyć się ze światem zdominowanym przez mężczyzn.
"- Życie nie jest piękne - Sygryda mówiła powoli oglądając swoje paznokcie. - Człowiek musi być albo głuchy i ślepy na to, co dzieje się dokoła, albo nauczyć się żyć z tym wszystkim"
Życie płynie, Sygrydę dotyka niejedna tragedia, los bywa bardzo różny, nie oszczędza jej. Przyjdzie jej się zmierzyć z wieloma przeciwnościami. Jest całkowicie zależna od mężczyzn i musi być im posłuszna.
Bohaterowie powieści to prawdziwi ludzie z krwi i kości, ze swoimi wadami i ułomnościami. Nie znajdziemy tu Wikingów, pałających chęcią mordu. Krwawych i mrożących krew w żyłach scen bitew. Odnajdujemy je, ale w snutych opowieściach. Książka została napisana bardzo ciekawym językiem. Wydaje mi się, że został dopasowany do epoki o której pisze autorka, bogaty w archaiczne i nieużywane zwroty, jednak zrozumiały i przystępny. Przepiękne opisy przyrody, czułam jakbym tam była. Rozległe łąki, fiordy i morza, łagodność i groza. Opisy codziennego życia, zmaganie z trudami dnia codziennego. Narodziny i śmierć. Chęć zemsty.
Czytanie tej książki było prawdziwą przyjemnością, dawkowałam ją sobie. Losy głównych bohaterów bardzo mnie wciągnęły, przeżywałam ich życie razem z nimi. Czułam smutek, radość, złość, niemoc, narzuconą wolę. Czułam atmosferę tamtych czasów, ich inność. Piękna seria, polecam:)