Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Krótkie i zupełnie niestrawne. Najpierw cesarz chiński rozmawia z doradcami, potem chińscy posłowie z sarmatami (!),potem Pliniusz Młodszy z kupcami rzymskimi, a czytelnik siedzi i sprawdza, czy czasem książek nie pomylił. Wszyscy posługują się identycznym, sztucznym, napuszonym językiem, który nawet z daleka nie przypomina normalnej rozmowy między ludźmi. Wtrącają przy tym na siłę informacje o plemionach słowiańskich i innych, ale nie dość, że nieprawdziwe (choć przyznaję, nie jestem ekspertem bynajmniej),to jeszcze czyta się to jak najgorszy koszmar podręcznikowy urozmaicony o "O, najczcigodniejszy" co trzy kwestie. Merytorycznie i stylem woła o pomstę do nieba.